Θεσσαλονίκη-Βrest(Belarus)
Το Σάββατο το βράδυ ήταν το πρόγραμμα να ξεκινήσουμε εγώ και δυο συνεργάτες μου
οδικώς για Λευκορωσία.Γιατί οδικώς; Γιατι όταν είναι πάνω από δυο συμφέρει και δεύτερον
πάντα κουβαλάμε εργαλεία και διάφορα άλλα που με αεροπλάνο δεν πάνε λόγω βάρους.
Εγώ κουρασμένος από το προηγούμενο ταξίδι μου ήλπιζα να κοιμηθώ στο δρόμο...
Τελικά δεν ήρθε ο τρίτος και ο άλλος ήταν πιο λάσπη από μένα οπότε έπεσε σε μένα ο κλήρος
Όχι ότι δεν ψοφάω για χιλιόμετρα αλλά η κούραση ήταν πιο δυνατή.Ο μεταφορέας μας ήταν
μια Merc W211 E280 4matic (3.0 v6 231ps).Ένα αυτοκίνητο φτιαγμένο ακριβώς για αυτή
τη δουλειά.Ο προορισμός μας απείχε 1700 αλλά όχι ιδιαίτερα δύσκολα χιλιόμετρα.Μπήκαμε
Σκόπια πάντα επιφυλακτικά λόγω αστυνομίας φουλάραμε 1.35 με 98άρα το (προαιρετικά)
80άρι ντεπόζιτο και ολοταχώς για Σερβία.Καλό το οδικό δίκτυο της και το tempomat στα
150-160 με το μοτέρ να ροχαλίζει.
Στην Σερβία κάναμε στάση για πρωινό και μια ώρα ύπνο στο αμάξι,καφέ και δρόμο.Στο
αντίθετο ρεύμα γινόταν το έλα να δεις ποτάμια λαμαρίνες κάργα στις αποσκευές όλοι για
διακοπές.Μεγάλο ποσοστό ήταν Τούρκοι και επίσης πολλοί Σέρβοι που έρχονται Ελλάδα...
Η Ουγγαρία ήταν επίσης εύκολη με πολύ καλή εθνική και λάσκα αστυνομία οπότε 200άρισα
όπου μπορούσα αλλά ο δικός μου γκρίνιαζε για τα καύσιμα καθώς η μέση κατανάλωση
άρχισε να ξεκολάει δυναμικά από τα 10.8 που είχε καρφωθεί! Τα σύνορα με τη Σλοβακία
ήταν η μέγάλη μας (1 ώρα) καθυστέρηση λόγω ουράς στα σύνορα...
Ευτυχώς ο έλεγχος ήταν περιορισμένος και δεν μας ταλαιπώρισαν.Στο αντίθετο ρεύμα δεν
πιστεύω αυτό που βλέπω! Δεν θα ήμουν υπερβολικός αν έλεγα ότι η ουρά ήταν κοντά στα
3χιλ.!! Πίκραααα λέμε.Η Μερτσέντα γέμισε μετά από 650 χιλ ξανά το ντεπόζιτο και πάμε για
άλλα,η Σλοβακία είναι ένα τσιγάρο δρόμος και μπαίνουμε Πολωνία με το καλό.Οι καλοί οι
δρόμοι της είναι πιο βόρεια και εμείς έχουμε μπροστά μας 400 τυρανικά χιλιόμετρα να βγάλουμε.
Το τιμόνι το άφησα μέχρι στιγμής 2 ώρες και τα κωλομέρια μου έχουν αποτύπωμα τις
αντιστάσεις από τα θερμαινόμενα.Το κάθισμα έχει τόσες πολλές ρυθμίσεις που τελικά δεν
μπορείς να πειστείς ποια σου ταίριαξε καλύτερα...
Έχει αρκετό στροφιλίκι η Πολωνία και θέλω να το χώσω αλλά ο δικός μου σφίγγεται και
έτσι δεν μ'αρέσει,είναι άσχημο συναίσθημα για τον συνεπιβάτη.Χαλαρώνω και απολαμβάνω
την ανάρτηση που σε όσα Merc έχω ανέβει σου δίνει αυτή την μοναδική αίσθηση ότι ό,τι
βρεθεί μπροστά της θα το διαχειρηστεί με τον καλύτερο τρόπο για να μην ταράξει το
πλήρωμά της.Και αυτό κάνει με αρωγό το κατά 1cm μεγαλύτερο ύψος από την δικίνητη
έκδοση.
Με πολύ κούραση φτάνουμε 30χιλ πριν τα σύνορα με την Λευκορωσία και η ώρα είναι 21.30.
Διανυκτερεύουμε εκέι για να βγάλουμε την άλλη μέρα βίζες και να μπούμε μέσα τελικά το
απόγευμα στις 17.00 ύστερα από εκτενή έλεγχο του αυτοκινήτου από τους τελωνιακούς..
Το υπόλοιπο ταξίδι μας είναι μόλις 60χιλ. και κάπου εδώ τελειώνει η εμπειρία μου!
Λίγα λόγια για το αυτοκίνητο μιας και είμαστε σε τέτοιο forum! Δυο πράγματα μου έχουν
μείνει στο μυαλό.Το μοτέρ και η ποιότητα-συναρμολόγηση του εσωτερικού.Το πρώτο για
την πολύ καλή απόκριση και ροπή του καθώς και για τον ήχο του.Επίσης είχε στο σαζμάν
(το παλιό 5αρι) και λειτουργία sport η οποία έκανε αισθητή διαφορά στην απόδοση του
μοτέρ(αγρίευε και ο ήχος του).Το δε σαλόνι ήταν στην κυριολεξία σαν καινούργιο και ας
είχε στην πλάτη του 195.000χλμ.Διακόπτες δέρματα ηλεκρικές λειτουργίες μοκέτες τι άλλο
να σκεφτώ? Aπίστευτη ποιότητα.Τα μείον του για μένα είναι η παντελής έλειψη επαναφοράς
του τιμονιού και το ράθυμο κιβώτιο με την αργή ακόμα και στο σειριακό λειτουργία.Ένα άλλο
μείον είναι οτί αντί για προπέλα στο καπό έχει άστρο.(Αν και όπως έλεγε ένας φορτηγατζής
αμάξι δίχως άστρο χέστο κι άστο)
Υ.Γ.Φτωχό το υλικό μου αλλά που μυαλό με τέτοια κούραση.
Απάντηση με παράθεση
για την περιγραφη.
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.