Στο κέντρο της Αθήνας κατέβηκα σήμερα το πρωί για κάποιες δουλειές και συγκεκριμένα στο πατρικό μου, στο Πεδίο του Άρεως.
Αφού τελείωσα είπα να εκμεταλλευτώ την ηλιόλουστη μέρα και να πάω απέναντι μία βόλτα στο πάρκο για περπάτημα. Είχαν περάσει τουλάχιστον έξι-επτά χρόνια από τη τελευταία φορά, όταν η κόρη μου ήταν ακόμα μικρή και πηγαίναμε να παίξουμε, να κάνουμε κούνια και βόλτες.
Η πρώτη εντύπωση βέβαια καθώς εισέρχεται κάποιος στο πάρκο από τη κεντρική είσοδο και το άγαλμα του Κωνσταντίνου, είναι η πληθώρα μεταναστών και διάφορων άλλων μαστουρωμένων που περιφέρονται μ ένα τσιγάρο στο στόμα τρικλίζοντας στη κυριολεξία. Εκεί έχουν αναρτήσει και μια ταμπέλα για τα έργα που κάνουν αυτό το καιρό, αλλά και τον προυπολογισμό ...... 9.150.000e !!!
Ανεβαίνω τη μικρή ανηφόρα για να φτάσω στη -κάποτε- όμορφη πλατεία που είχε εκείνη την όμορφη, μικρή λιμνούλα στη μέση. Η πλατεία αυτή παλιότερα έσφυζε από ζωή. Νέοι και παιδάκια έκαναν ποδήλατο, τα γεροντάκια μαζευόντουσαν γύρω από τα παγκάκια, έφερναν πτυσσόμενες καρέκλες και έπαιζαν τάβλι μέχρι τη δύση του ηλίου. Αρκετά ζευγαράκια απολάμβαναν τη βόλτα τους χέρι χέρι.
Η σημερινή εικόνα εντελώς διαφορετική. Στη πλατεία ελάχιστα παιδιά με τους γονείς τους, η λιμνούλα έχει μπαζωθεί και βέβαια για να δικαιολογήσουν τα 9+ εκατομμύρια έχουν γεμίσει τα δρομάκια είτε με μικρό ξενέρωτο μάρμαρο (δείτε φωτό), είτε με σκέτο τσιμέντο. Τα δύο περίπτερα που πέρναμε τσίχλες και παγωτό έχουν βέβαια κλείσει. Μια πέτρινη βρύση όπου τα παιδιά έπιναν νερό την μπάζωσαν κι αυτή. Παλαιότερα το πάρκο ήταν όμορφα ασφαλτοστρωμένο με μαρμάρινες άκρες πεζοδρομίου, αλλά αυτό μάλλον δεν τους άρεσε. Κανένας βέβαια δεν έχει μεριμνήσει να μαζέψει τους τόνους φύλλων που έχουν πέσει από τα δέντρα.
Περπατώντας εκτός του κεντρικού άξονα που σε βγάζει πάνω στα δικαστήρια και μπαίνοντας σε κάποια από τα δρομάκια-παρακλάδια, βρίσκεσαι 'αντιμέτωπος' με διάφορα πηγαδάκια σκούρων μεταναστών. Η πλάκα είναι πως κοιτάνε επίμονα όλους τους πεζούς, απόρησα δε με δύο γυναίκες αρκετά μεγάλης ηλικίας που έκαναν jogging. Σίγουρα όχι καλή ιδέα να είσαι μόνος σου και να κρατάς τσάντα - τσαντάκι. Και όλα αυτά μέρα μεσημέρι.
Αυτό που έχει βελτιωθεί σε μια μεγάλη έκταση είναι ο φωτισμός. Όμως στ αλήθεια, ποιος νοήμων άνθρωπος θα πάει στο Πεδίο του Άρεως αφού δύσει ο ήλιος ?? Μάλλον ήθελαν να εξυπηρετήσουν τους διάφορους ναρκομανείς / κλεφτρόνια για να μη ταλαιπωρούνται στις 'συναλλαγές' τους οι άνθρωποι.
Γενικά το πάρκο ήταν μια σκέτη απογοήτευση. Η ίδια απογοήτευση που σε πιάνει όταν κυκλοφορείς και στους δρόμους έξω από αυτό. Το πιο γελοίο όμως είναι ότι πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες, το 2003, είχαν γίνει πάλι κάποια έργα, είχαν ξοδευτεί πάλι κάποια εκατομμύρια, ποτέ όμως δεν κατάφερε να γίνει αυτή η αλλαγή που χρειάστηκε για να φτάσει τα επίπεδα ενός 'ευρωπαϊκού' πάρκου.
Έχω πολύ όμορφες και έντονες αναμνήσεις με πολύ γέλιο και παιχνίδι in the early 70s, όταν εκεί μέσα όλα ήταν πολύ διαφορετικά. Χρόνια που δε θα ξανάρθουν και τα παιδιά μας δε θα ζήσουν. Σίγουρα κάποιοι συνομήλικοι καταλαβαίνουν...
Η άλλη είσοδος από Λ. Αλεξάνδρας
Κάποτε εδώ υπήρχε μια λιμνούλα. Τώρα τη μπάζωσαν κι έβαλαν ένα απαίσιο μάρμαρο/πλακάκι.
Ένα ψευτό-ρυάκι που φυσικά δε δουλεύει. Εεεεμ πως θα δικαιολογήσουμε κι άλλα λεφτά ??
Το πρώην Park Hotel, νυν Radisson blu Park κάτι.....
Και βέβαια ένα μικρό δείγμα από τα αμέτρητα 'ενοικιάζεται' στη περιοχή.