Με τον τίτλο του Sir, ανήκει δικαιωματικά στο πάνθεον των μεγάλων οδηγών και μάλιστα της F1.
Ηταν η γεννιά των "τρελλαμένων", όπως ο Αλμπέρτο Ασκάρι, ο Ρούντολφ Καρατσιόλα, ο Στέρλινγκ Μος, ο Τάτσιο Νουβολάρι, ο Τζίμι Κλάρκ.
Με ένα σωληνωτό πλαίσιο όπου "έμπαινε" ο κινητήρας, το τιμόνι και το κάθισμα απλά. Με το μισό σώμα εκτεθειμένο, χωρίς καν κράνος οι πρώτοι, παρά με έναν δερμάτινι σκούφο και γυαλιά, με πρωτόγονα φρένα, αναρτήσεις και λάστιχα τρέχοντας σαν δαίμονες για αυτό που υπεραγαπούσαν και έβαζαν πάνω απ την ζωή τους, δεν μπορούσαν να χαρακτηρισθούν αλλιώς παρά μόνο σαν τρελλοί.
Δεν ήταν το σημερινό άκαμπτο πλαίσιο από ανθρακονήματα, ο κλωβός ασφαλείας, το σύστημα προστασίας του αυχένα, το μελετημένο κράνος.
Δεν υπήρχε η τηλεμετρία, η επικοινωνία με τα pits, οι ανάλογες αμφίδρομες πληροφορίες και ρυθμίσεις.
Δεν ήταν ο σημερινός περιφερόμενος θίασος γκλαμουριάς, μάρκετινγκ και διαφήμισης πολυεθνικών.
Η εμπλοκή του ξεκίνησε το 1948, κατασκευάζοντας στην αποθήκη του σπιτιού του στην Αυστραλία ένα αγωνιστικό με τροποποιημένο κινητήρα μοτοσυκλέττας, για λογαρισμό ενός αμερικανού φίλου του.
Οδήγησε για την Maseratti και την Cooper
Στην καριέρα του από το 1955 μέχρι το 1970 που σταμάτησε σε ηλικία 44 ετών αποκαλούμενος χαιδευτικά και "γερό Τζάκ", κέρδισε,
3 πρωταθλήματα οδηγών,
1959, Cooper.
1960, Cooper.
1966, Brabham.
Το 1966 είναι και η χρονιά που τον έκανε να είναι σε ηλικία 40 ετών ο μοναδικός παγκόσμιος πρωταθλητής οδηγός και κατασκευαστής ταυτόχρονα μέχρι σήμερα.
13 πρώτες θέσεις
261 βαθμούς
14 pole positions
31 θέσεις βάθρου.
Αργότερα πούλησε την εταιρεία του στον Έγκλεστοουν, κερδίζοντας 2 ακόμη παγκόμιους τίτλους.
Αργότερα χρεωκόπησε και το 2008 θέλησε μια Γερμανική εταιρεία να χρησιμοποιήση την επωνυμία, αλλά βρήκε την σθεναρή αντίδραση της οικογένειας του.
Απέκτησε απ τoν πρώτο του γάμο 3 γιούς οι οποίοι ακολoύθησαν τα χνάρια του πατέρα τους, αλλά και 2 εγγονοί του τρεχουν σήμερα στην Formoula Junior.
Με το άλλο ιερό τέρας Στέρλινγκ Μος, στο Goodwood festival του 2008.
R.I.P