Παρθενώνας

[tsagio]

ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ VIDEO ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ SANTIAGO
Δείτε το video αυτό που μας δείχνει τον Παρθενώνα με ένα διαφορετικό τρόπο. Είναι εργασία του Πανεπιστημίου του Santiago. Ας είναι καλά για την εξαιρετική δουλειά που έκαναν.

https://media.causes.com/918835?m=a7c4f1d8

[tsagio]

Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα.
Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από την ελιά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρίζουν στό ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, την γαλανόλευκη σημαία πού θ' αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό.
Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.
Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνα που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.
Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.
«ΟΧΙ»! Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ' αυτά οι Έλληνες..
Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια του. Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του.
Οι Γερμανοί σκύβουν πάνω από το κενό: 60 μέτρα πιο κάτω, κείτεται ο Εύζωνας, νεκρός πάνω στον βράχο, σκεπασμένος με το σάβανο πού διάλεξε.
Οι δύο Γερμανοί αξιωματικοί, πού είναι επί κεφαλής των εμπροσθοφυλακών, ο αρχηγός ιππικού Γιάκομπι και ο λοχαγός Έλσνιτς τής 6ης ορεινής μεραρχίας, χρησιμοποιούν τον ραδιοφωνικό σταθμό Αθηνών για να στείλουν μήνυμα στόν Χίτλερ:
«Μάϊν Φύρερ, στις 27 Απριλίου, στις 8 και 10, εισήλθαμε στην Αθήνα , επί κεφαλής των πρώτων γερμανικών τμημάτων στρατού, και στις 8 και 45, υψώσαμε την σημαία τού Ράϊχ πάνω στην Ακρόπολη και στο Δημαρχείο. Χάϊλ, μάϊν Φύρερ».
Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει.
Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό.
Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: «A Greek carries his flag to the death» (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).
Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλικάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη.
Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του. Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την μαρτυρία τους.
Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα του εύζωνα.
Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα αυτού του ΕΛΛΗΝΑ και στολή του η Σημαία μας.
Μας τον έχουν κρύψει, μας τον έχουν κλέψει.
Κλείστε κι αυτόν τον εθνομάρτυρα στην ψυχή σας κοντά στους άλλους. Απαιτείστε να γραφτεί τ' όνομά του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας.
Ψιθυρίστε το, έστω και βουβά, μέσα σας, κάθε φορά που αντικρίζετε τη σημαία μας.
Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η σημαία, έχει βυζάξει ποταμούς ελληνικού αίματος, για να μπορεί αγέρωχη να κυματίζει την τιμή και την αξιοπρέπειά μας.
Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε

[Κωνσταντίνος]

Μου έκανε εντύπωση που δεν είχε ακουστεί το όνομα του μέχρι τώρα, ενώ αντίθετα οι Σάντας και Γλέζος αναφέρονται συχνά-πυκνά για την γενναία πράξη τους.

Απ΄όσα βρήκα ξεχώρισα και κράτησα αυτό :
" η μαρτυρία του πλέον αρμόδιου εκπροσώπου του στρατού, του αντιστρατήγου Ιωάννη Κακουδάκη, διευθυντή στη ΔΙΣ (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού): "Διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρξε την περίοδο εκείνη στρατιώτης με το όνομα Κουκίδης Κωνσταντίνος. Στείλαμε έγγραφα σε όλες τις μονάδες, στο ληξιαρχείο, παντού. Πήγαμε στην Πλάκα να ζητήσουμε πληροφορίες. Πραγματική μαρτυρία ως σήμερα δεν έχει υπάρξει". Ο κ. Κακουδάκης είναι απόλυτος: "Το ΓΕΣ έχει καταγράψει όλους τους φαντάρους κι όλους τους αξιωματικούς της περιόδου. Κάπου θα έπρεπε να ανήκει ο Κουκίδης. Ούτε εύζωνας υπήρξε ούτε ήταν φαντάρος. Όλα εξετάστηκαν". Το ενδιαφέρον είναι ότι -όπως ομολογεί σήμερα ο αντιστράτηγος- όταν υπηρετούσε σε τάγμα νεοσυλλέκτων έκανε "εθνική διαπαιδαγώγηση", χρησιμοποιώντας ο ίδιος -ως ιστορικό γεγονός- τη "θυσία του Κουκίδη".

[tsagio]

και εγω το είχα ακούσει ως γεγονός αλλά πότε το όνομα το συγκεκριμένου εύζωνα όντος δεν είναι πουθενά καταγεγραμμένο αλλά μόνο ως ενός ανεπιβεβαίωτου θρύλου ψάχνοντας στο ίντερνετ βρήκα τα παρακάτω:

O Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι ένα πρόσωπο του οποίου η ιστορική ύπαρξη αμφισβητείται. Μία από τις εκδοχές του ανεπιβεβαίωτου θρύλου είναι πως ήταν δεκαεπτάχρονος Έλληνας Εύζωνας που είχε καθήκοντα σκοπιάς την 27η Απριλίου 1941 στην Ακρόπολη των Αθηνών, στην αρχή της κατοχής της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Κατά μια άλλη εκδοχή ήταν μέλος της Ε.Ο.Ν., που εκτελούσε χρέη φρουρού στην Ακρόπολη. Τα στρατεύματα των Ναζί τον διέταξαν να παραδοθεί, παραδίδοντας την ελληνική σημαία και να αναρτήσει τη ναζιστική σημαία με τη σβάστικα. Αντίθετα, ο Κουκίδης μένοντας πιστός στο πόστο του υπέστειλε την ελληνική σημαία, τυλίχτηκε μέσα σε αυτή και πήδηξε από την Ακρόπολη προς το θάνατό του. Μια αναμνηστική πλάκα υπάρχει σήμερα στον χώρο της Ακρόπολης, σε ανάμνηση της πράξης του.

Σε τηλεοπτική εκπομπή της 26/4/2000 στην ΕΤ1, ο τότε δήμαρχος Δημήτρης Αβραμόπουλος παραδέχτηκε πως δεν μπόρεσε να βρει στοιχεία για τον Κουκίδη. Στην ίδια εκπομπή, εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού (ΔΙΣ) διαβεβαίωσε, με κατηγορηματικό τρόπο, ότι δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο για ύπαρξη στρατιώτη Κουκίδη, παρ' όλο που το Γενικό Επιτελείο Στρατού έχει καταγράψει όλους τους φαντάρους και αξιωματικούς της περιόδου.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια