Λοιπόν μίλησα με τον φίλο και έχει κάνει ένα Μ3 Ε46 το οποίο θεωρεί από τις πιο αποτυχημένες δουλειές του.Τα προβλήματα που αντιπετώπισε ήταν τα εξής.
Πρώτα το χωροταξικό και στο θέμα της δεξαμενής πίσω και στον κινητήρα.
Δεύτερο ήταν ο πνεύμονας γιατί παρότι επέλεξε τον μεγαλύτερο που βρήκε και κάλυπτε οριακά το Μ3 το θέμα που προέκυψε ήταν το στροφάρισμα ψηλά που κατέβαζε απότομα την θερμοκρασία του πνεύμονα και πάγωνε το αέριο με αποτέλεσμα ρετάρισμα.Δύσκολη αποδείχθηκε και η θέρμανση του πνεύμονα από το κύκλωμα του Μ3.Τρίτο πρόβλημα η πολύ λεπτή εισαγωγή του Μ3 που έκανε ρίσκο το κολαούζο για τα μπεκ αλλά ούτε και η λύση του αποστάτη πάνω στην μαμά μπεκιέρα γιατί άλλαζε πολύ την γωνία ψεκασμού των μπεκ βενζίνης με αμφίβολα αποτελέσματα στην απόδοση.Στην πορεία όσο προέκυπταν αυτά τα προβλήματα ο φίλος πρότεινε τον πελάτη να στραφούν σε κάποιο άλλο ακριβό κιτ π.χ. vialle που ίσως να είχε λυμένα κάποια από αυτά αλλά μιλάμε για κιτ με αγορά 1800-2000 ευρώ.Ο πελάτης (βούλγαρος) δεν ήθελε ούτε τον πείραζε που δούλευε έτσι το αμάξι!! Του είπε άστο έτσι! Το αμάξι έχασε απόδοση και με τα δύο καύσιμα καθώς δεν μπορούσε να ρυθμιστεί σωστά.Κυκλοφόρησε λίγους μήνες έτσι και μετά πουλήθηκε και δεν έμαθε την τύχη του.Αυτό που μου είπε ο φίλος είναι ότι θεωρεί το Μ3 πολύ οικονομικό σε σχέση με τις επιδόσεις που προσφέρει και ότι πονούσε η ψυχή του όταν περνούσε την εγκατάσταση και έβλεπε με την άκρη του ματιού του το εξαπετάλουδο Αυτά τα νέα μου Αντρέα