Το ξερατε?

[A8hnaios]

Το χαρτί γράφει ότι ο κινητήρας επισκευάστηκε και αλλάχτηκε 11 φορές και πως έχει κάνει 115 φορές τον κύκλο της γης ή πως πήγε και γύρισε 6 φορές στο φεγγάρι. Αυτά που λένε ότι έκανε ρεκτιφιέ 2 φορές είναι μπαρμπούτσαλα...

Μπραβο Μιχαλη για την παρατηρηση...

[A8hnaios]

Επιστημονική μελέτη για το σπάνιο γενετικό χαρακτηριστικό των Ελλήνων...




Στα γενετικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων αποδίδεται αυτό που στην τέχνη ονομάζεται ελληνικό πόδι και στην ιατρική περιγράφεται ως δυσμορφία ή δάκτυλος του Morton βάσει στοιχείων μελέτης, η οποία παρουσιάστηκε στο 34ο ετήσιο συνέδριο της Ορθοπαιδικής και Τραυματολογικής Εταιρείας Μακεδονίας-Θράκης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης με τίτλο “Επιπολασμός του ελληνικού ποδός (MortonΆs toe) στον πληθυσμό. Μια επιδημιολογική έρευνα στη βάση της κλασικής ταξινόμησης του πέλματος”, το 46% του δείγματος ελληνικού πληθυσμού που μελετήθηκε έχει τη μορφή ποδιού που ονομάζεται ελληνικό πόδι και χαρακτηρίζεται από τον μακρύτερο δεύτερο δάκτυλο απ΄ όλα τα υπόλοιπα, ενώ το 51,5% έχει αιγυπτιακό πόδι που χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερο το μεγάλο δάχτυλο και μικρότερα με φθίνουσα κλίμακα τα υπόλοιπα. “Αυτό χαρακτηρίζεται ως ελληνικό πόδι είναι ένα γενετικό χαρακτηριστικό των Ελλήνων, όπως π.χ οι Βόρειοι λαοί είναι ξανθοί, έτσι οι Έλληνες έχουν αυτή την μορφή ποδιού. Επειδή αυτό το εύρημα μπορεί να έχει πολλές αναγνώσεις θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για ένα γενετικό χαρακτηριστικό που το βλέπουμε πιο συχνά στους Έλληνες και περισσότερο στους άντρες, ενώ στον παγκόσμιο πληθυσμό αυτή η μορφή ποδιού είναι μόνο 5%”, ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αναπληρωτής διευθυντής του Ρευματολογικού Τμήματος του 424 Περικλής Βουνοτρυπίδης, ο οποίος παρουσίασε τα αποτελέσματα της μελέτης στο συνέδριο.



Οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης έχουν το λεγόμενο MortonΆs toe, που στην γλυπτική ονομάζεται «ελληνικό πόδι»...

Σύμφωνα με την κλασική ταξινόμηση διακρίνονται τρεις μορφές του άκρου ποδός, βασισμένες σε ονοματολογία δανεισμένη από την τέχνη και οι οποίες χαρακτηρίζονται με τους όρους «αιγυπτιακό πόδι», «ρωμαϊκό» (τετράγωνο πόδι) και «ελληνικό πόδι». Η ποσοστιαία αναλογία των μορφών αυτών στον παγκόσμιο πληθυσμό είναι 70%, 25% και 5% αντίστοιχα. Στη ιατρική περιγράφεται ο ελληνικός τύπος ως δυσμορφία ή δάκτυλος του Morton. Σκοπός της μελέτης ήταν η αποτύπωση των μορφολογικών γνωρισμάτων του άκρου ποδός σύμφωνα με τον κλασικό τρόπο ταξινόμησης στον ελληνικό πληθυσμό. Συμμετείχαν εθελοντικά, μετά από έγγραφη συγκατάθεση 163 άτομα εκ των οποίων οι 76 άντρες οι 87 γυναίκες. Το 56,4% του πληθυσμού αυτού καταγόταν από τη Μακεδονία ενώ το 43,6% από τα υπόλοιπα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας....



“Το δείγμα αυτό εξετάσθηκε μορφολογικά και ταξινομήθηκε στους τρεις τύπους, ενώ παράλληλα έγινε καταγραφή του τόπου καταγωγής και τυχόν συμπτωματολογία από τα κάτω άκρα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 62% των ανδρών και το 32% των γυναικών του πληθυσμού της μελέτης εμφανίζουν τον ελληνικό τύπο ποδός. Η αναλογία των τύπων του πέλματος στο σύνολο του εξετασθέντος δείγματος, ήταν, για τον αιγυπτιακό 51,5% (17,8% άντρες, 33,7% γυναίκες), για το ρωμαϊκό 2,5% (0% άντρες, 2,5% γυναίκες) και για τον ελληνικό πόδι 46% (28,8% άντρες και 17% γυναίκες), αντίστοιχα. Το 26% των ανδρών και 23% των γυναικών εμφάνιζαν κάποια περίοδο του βίου συμπτωματολογία από τα κάτω άκρα. Η μελέτη επιβεβαιώνει την υπεροχή του ελληνικού τύπου ποδός στους Έλληνες συγκριτικά με τα δεδομένα της διεθνούς βιβλιογραφίας. Καταδεικνύεται ένας φυλοσύνδετος υπολειπόμενος τρόπος μεταβίβασης, ενώ ο χαρακτηρισμός δάκτυλος του Morton θεωρείται ότι δεν αποτυπώνει τη φυλογενετική σημασία του γνωρίσματος” ανέφερε ο κ Βουνοτρυπίδης. Για την εκπόνηση της μελέτης συνεργάστηκαν με τον κ Βουνοτρυπίδη, ο ρευματολόγος-επιμελητής του Ρευματολογικού Τμήματος του 424, Δημήτρης Ζησόπουλος και η φιλόλογος Πολυξένη Νούτσου. Να σημειωθεί ότι μια εκτενέστερη μελέτη σχετικά με το ίδιο θέμα θα παρουσιάσει ο κ. Βουνοτρυπίδης στο Συνέδριο Rheumatology 2015 που διοργανώνει η Βρετανική Ρευματολογική Εταιρεία από 28-30 Απριλίου στο Μάντσεστερ.

Πηγή : ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, ΑΠΕ-ΜΠΕ.

[Nino]

Archon SF/1


Η ΦΛΩΡΙΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΚΑΙ ΠΩΛΕΙ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ

https://www.reportit.gr/locals/i-flo...roplana-vinteo

[BILL007]

Archon SF/1


Η ΦΛΩΡΙΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΚΑΙ ΠΩΛΕΙ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ

https://www.reportit.gr/locals/i-flo...roplana-vinteo

https://www.youtube.com/watch?t=461&v=rsveoo935Qo

[A8hnaios]

Το έτος 2013 είναι το πρώτο μετά το 1987, στο οποίο όλα τα τέσσερα ψηφία είναι διαφορετικά. Επίσης, οι δύο χρονιές (1987-2013) απέχουν και οι δύο 13 χρόνια από το 2000.

[A8hnaios]

Σε σχέση με τους άγριους προγόνους τους, οι σημερινές ντομάτες είναι πραγματικά μεταλλαγμένα τέρατα. Όταν οι ισπανοί κονκισταδόρ έφτασαν στην Αμερική, οι Αζτέκοι είχαν ήδη μετατρέψει ένα μικρό, άνοστο και μοβ καρπό σε υπερμέγεθες, ζουμερό φρούτο. Πεντακόσια χρόνια αργότερα, ένα από τα γενετικά μυστικά της μεταμόρφωσης έρχεται στο φως, και μάλιστα ανοίγει θεωρητικά το δρόμο για τη μεγέθυνση οποιουδήποτε φρούτου.

H τομάτα (Solanum lycopersicum) μεταφέρθηκε στην Ευρώπη από τον ισπανό Χερνάν Κορτές, ο οποίος πρόσεξε το κόκκινο φρούτο που καλλιεργούσαν οι Αζτέκοι στο Μεξικό. Ήταν ένα από τα φυτά του σημαντικού γένους Solanum που μεταφέρθηκαν στον Παλαιό Κόσμο τον 16ο αιώνα, μαζί με την πατάτα, τη μελιτζάνα, την πιπεριά και τον καπνό.

Στην αρχική, άγρια μορφή της η ντοματιά παράγει καρπούς σε μέγεθος μούρου. Κι όμως, μια από τις ποικιλίες που έφερε ο Κορτέζ στην Ευρώπη έδινε γιγάντιους καρπούς, γνωστούς σήμερα ως ντομάτα beefcake.

Οι Αζτέκοι είχαν αλλάξει την ντομάτα με τη μέθοδο των παραδοσιακών διασταυρώσεων, κατά την οποία ο καλλιεργητής διασταυρώνει μόνο τα φυτά που έχουν επιθυμητά χαρακτηριστικά. Είναι μια διαδικασία που μπορεί να κρατήσει δεκαετίες ή αιώνες, αλλάζει όμως δραματικά το παραγόμενο προϊόν.

Νέα έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Genetics αποκαλύπτει τώρα το μυστικό της ντομάτας beefcake. Η ερευνητική ομάδα στο Εργαστήριο του Κολντ Σπρινγκ Χάρμπορ στις ΗΠΑ διαπίστωσε ότι το μεγάλο μέγεθος οφείλεται σε ένα είδος υπερπαραγωγής βλαστικών κυττάρων.

Το μέγεθος του καρπού και πολλά ακόμα χαρακτηριστικά των φυτών ρυθμίζονται από το μερίστωμα, τον ιστό από τον οποίο μεγαλώνουν οι άκρες των βλαστών. Η μελέτη αποκάλυψε την ύπαρξη ενός μηχανισμού ανάδρασης, στον οποίο ένα γονίδιο διεγείρει την παραγωγή βλαστικών κυττάρων ενώ το άλλο την επιβραδύνει.

Η μείωση της δραστηριότητας του ανασταλτικού μηχανισμού είναι αυτό που γιγάντωσε την ποικιλία beefcake. Το ανασταλτικό γονίδιο κωδικοποιεί μια πρωτεΐνη (CLAVATA3) που συνδέεται στην επιφάνεια των κυττάρων-στόχων όπως το κλειδί στην κλειδαριά. Για να λειτουργήσει κανονικά η πρωτεΐνη πρέπει να έχουν συνδεθεί πάνω της τρία μόρια σακχάρου. Αν ο αριθμός αυτός μειωθεί, η ανασταλτική πρωτεΐνη δεν λειτουργεί αποτελεσματικά και τα βλαστικά κύτταρα αυξάνονται.

Στη φύση, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στο φυτό, αφού η υπερπαραγωγή βλαστικών κυττάρων μπορεί να κάνει τους βλαστούς μακρείς αλλά αδύναμους. Επιπλέον, το φυτό χρειάζεται περισσότερη ενέργεια για να παραγάγει τους γιγάντιους καρπούς του. Σε συνθήκες καλλιέργειας, όμως, η ανθρώπινη φροντίδα εξασφαλίζει την επιβίωση της ποικιλίας.

Η παρέμβαση σε αυτόν τον μηχανισμό ρύθμισης του μεριστώματος ήταν μία μόνο από τις γενετικές αλλαγές που έδωσαν τις εκατοντάδες ποικιλίες τομάτας που απολαμβάνουμε σήμερα.

Το σημαντικό όμως είναι ότι οι πρωτεΐνες CLAVATA που αναστέλλουν την παραγωγή βλαστικών κυττάρων υπάρχει σε όλα τα φυτά. Και αυτό σημαίνει ότι ο μηχανισμός θα μπορούσε θεωρητικά να ρυθμιστεί και σε άλλα φρούτα προκειμένου να τα φέρει κυριολεκτικά στα μέτρα μας.


Πηγή: in.gr

[A8hnaios]

Κάτοικοι εξωτερικού οι περισσότεροι....

Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, αλλά το ειδικό βάρος των επιστημόνων της, διεθνώς, είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το μέγεθός της. Αν και πληθυσμιακά οι Έλληνες αποτελούν λιγότερο από το 0,2% του παγκόσμιου πληθυσμού, ανάμεσα στους κορυφαίους επιστήμονες το ποσοστό των Ελλήνων πλησιάζει το 3%. Όμως, από αυτούς, μόνο ένας στους επτά (14%) έζησε ή ζει στην Ελλάδα, ενώ όλοι οι άλλοι στο εξωτερικό (86%), όπου αρκετοί γεννήθηκαν, ενώ ακόμη περισσότεροι έφυγαν ως μετανάστες.
Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που παρουσίασε, το Σάββατο, στο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο στην Αθήνα, ο Γιάννης Ιωαννίδης, καθηγητής ιατρικής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, ειδικός σε θέματα στατιστικής.
Δίνοντας την πρώτη ετήσια διάλεξη στη μνήμη του καθηγητή του Δημήτρη Τριχόπουλου, με θέμα “Η φυγή των Ελλήνων επιστημόνων – μια μετα-ανάλυση”, ο Ιωαννίδης παρουσίασε στατιστικά στοιχεία για τους συνολικά 672 επιστήμονες με ελληνικά ονόματα, οι οποίοι έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία, με βάση τα αντικειμενικά δεδομένα της βάσης Google Scholar.
Κατά μέσο όρο, οι 672 Έλληνες επιστήμονες έχουν πάρει 17 χιλιάδες αναφορές ο καθένας τους στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία. Από τους 672, οι 33 έχουν φύγει από τη ζωή, ενώ οι υπόλοιποι έχουν σχεδόν όλοι φύγει από την Ελλάδα.
Στον ευρύτερο επιστημονικό χώρο, υπάρχουν πάνω από 20 εκατομμύρια συγγραφείς που έχουν κάνει τουλάχιστον μια επιστημονική δημοσίευση. Τα ελληνικά ονόματα αντιπροσωπεύουν περίπου το 1% του συνόλου (δηλαδή 200 χιλιάδες), ενώ μεταξύ των κορυφαίων επιστημόνων, είτε εν ζωή, είτε όχι, το ποσοστό των ελληνικών ονομάτων πλησιάζει το 3%. Ο αρχαιότερος Έλληνας επιστήμονας είναι ο Αριστοτέλης, ο οποίος, αν και τόσο παλαιός, συνεχίζει να αναφέρεται συχνά στη σύγχρονη επιστημονική βιβλιογραφία.
Από τους 672 κορυφαίους Έλληνες επιστήμονες, μόνο οι 95 (το 14%) βρίσκονται στην Ελλάδα. Περισσότεροι από τους μισούς (376 άτομα ή το 56%) ζουν στις ΗΠΑ και ακολουθούν ως χώρες διαμονής και εργασίας το Ηνωμένο Βασίλειο (60 επιστήμονες ή το 9%), ο Καναδάς (31), η Γερμανία (24), η Γαλλία (20), η Ελβετία (19), η Αυστραλία (17), η Κύπρος (9) και άλλες χώρες (21).
Η περιοχή σε όλο τον κόσμο με τον μεγαλύτερο αριθμό κορυφαίων Ελλήνων επιστημόνων είναι η Καλιφόρνια (74 άτομα) και ακολουθούν η Μασαχουσέτη (64), η Νέα Υόρκη (62), η λοιπή Ελλάδα πλην Αθηνών (48), η Αθήνα (47), το Λονδίνο (31), το Τέξας (21), η Πενσιλβάνια (21), το «δίδυμο» Οξφόρδης-Κέμπριτζ (19), το Κονέκτικατ (17) και το Ιλινόις (15).
Από τους 40 επιστήμονες με τον μεγαλύτερο συνολικό αριθμό αναφορών που ζουν ακόμα, μόνο ένας βρίσκεται κυρίως στην Ελλάδα, ενώ οι 34 (ποσοστό 85%) βρίσκονται στις ΗΠΑ. Σε όλα τα επιστημονικά πεδία, ακόμα και αυτοί που βρίσκονται στην Ελλάδα, τις περισσότερες φορές έχουν κάνει το μεγαλύτερο μέρος του έργου τους σε άλλες χώρες.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ.Ιωαννίδης, «θα πρέπει να εξετάσουμε αν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε σαν χώρα και σαν κοινωνία τους άλλους 639 που είναι ακόμα ζωντανοί, αλλά και να εξασφαλίσουμε ότι ο ελληνισμός θα αναδείξει και πολλές χιλιάδες άλλους κορυφαίους επιστήμονες στο μέλλον».
Ανέφερε ότι είναι ενθαρρυντικό πως η Ελλάδα είναι μία από τις πέντε μόνο χώρες που διάλεξαν δύο επιστήμονες ανάμεσα στους έξι σπουδαιότερους του έθνους τους: Τον Γεώργιο Παπανικολάου και τον Αριστοτέλη (οι άλλες είναι οι Κροατία, Ιταλία, Γαλλία και Μεγάλη Βρεττανία). Από την άλλη, όμως, ο κ.Ιωαννίδης επεσήμανε ότι το ποσοστό του ΑΕΠ που η Ελλάδα δαπανά για έρευνα και τεχνολογία, είναι μόλις 0,6%, έναντι περίπου 4% που δαπανούν χώρες όπως το Ισραήλ και η Φινλανδία.
Ο κ.Ιωαννίδης υπογράμμισε ότι «μια αξιοθαύμαστη μειοψηφία επιστημόνων παραμένει ακόμα στην Ελλάδα και βρίσκονται οι περισσότεροι σε κατάσταση διωγμού. Είναι ο συνεχής, απηνής, αμείλιχτος, ανελέητος διωγμός που κατατρέχει ανέκαθεν όποιον πιστεύει στην αριστεία και στην ουσιαστική προσφορά. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι επιστήμονες αυτοί δεν μπορούν να επηρεάσουν το ελληνικό γίγνεσθαι, παρόλο που έχουν τεράστιο αντίκτυπο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι».
Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «η Ελλάδα έχει ακόμα τη δυνατότητα να γίνει μια από τις πλέον ευημερούσες χώρες του κόσμου, αν αξιοποιήσει το ταλέντο και τις δεξιότητες σοβαρών επιστημόνων και αν εστιάσει αυστηρά στην αξιοκρατία και στην αριστεία. Ενώ έχουμε εμπλακεί σε προκλητικά ασαφείς και ατελέσφορες συζητήσεις για το 0,25% της ουσίας, μπροστά στα μάτια μας χάνονται οι πραγματικές δυνάμεις της χώρας, οι νέοι και χαρισματικοί άνθρωποι που φεύγουν γιατί δεν αντέχουν την αλαζονεία της τοπικής μετριοκρατίας».

Ποιοι ήσαν και πού πέθαναν οι κορυφαίοι Έλληνες επιστήμονες

Από τους 33 νεκρούς κορυφαίους Έλληνες επιστήμονες (μεταξύ των οποίων ο Δ. Τριχόπουλος), οι 12 είχαν γεννηθεί στο εξωτερικό από ελληνικές οικογένειες, οι οποίες είχαν ήδη μεταναστεύσει πριν γεννηθούν εκείνοι. Οι υπόλοιποι μετανάστευσαν οι ίδιοι από την Ελλάδα.
Όσον αφορά τον θάνατό τους, οι 28 πέθαναν μακριά από την Ελλάδα. Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξε ο Ι.Ιωαννίδης, κυρίως από νεκρολογίες:
• Ο μεγαλύτερος μυκητολόγος Κωνσταντίνος Αλεξόπουλος πέθανε στο Όστιν του Τέξας.
• Ο Χαράλαμπος «Ρόκο» Αλιπράντης, που έκανε σημαντικές συνεισφορές στην οικονομική θεωρία και στα αναλυτικά μαθηματικά, πέθανε στο Γουέστ Λαφαγιέτ της Ιντιάνα.
• Ο βιοχημικός του Χάρβαρντ Χάρι Αντωνιάδης, ο οποίος ανακάλυψε ότι αυξητικοί παράγοντες και ογκογονίδια είναι το ίδιο πράγμα, πέθανε στο Νιούπορτ της Μασαχουσέτης.
• Ο Κρις Αργύρης, ο ιδρυτής της επιστήμης της Οργανωσιακής Μάθησης (Organizational Learning), πέθανε στο Γουέσλεϊ της Μασαχουσέτης.
• Ο Γιάννης Αργύρης, που ανακάλυψε τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων, πάνω στην οποία στηρίζονται οι υπολογιστικοί κώδικες της σύγχρονης μηχανικής, πέθανε στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας.
• Ο νευροψυχίατρος Γιώργος Μπαρτζώκης, που πρότεινε τη θεωρία εκφύλισης της μυελίνης για παθήσεις του εγκεφάλου, πέθανε στο Λος ΅Αντζελες.
• O Γιάννης Μπατσάκης,, ο κορυφαίος παθολογοανατόμος πάνω στον καρκίνο κεφαλής και τραχήλου, πέθανε στο Χιούστον του Τέξας.
• Ο κορυφαίος θεωρητικός μαθηματικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή πέθανε στο Μόναχο της Γερμανίας.
• O Κορνήλιος Καστοριάδης, από τους σημαντικότερους σύγχρονους στοχαστές της πολιτικής φιλοσοφίας, πέθανε στο Παρίσι.
• O Γιώργος Κοτζιάς, που βρήκε την πρώτη αποτελεσματική θεραπεία για τον παρκινσονισμό, τη L-Dopa, πέθανε στη Νέα Υόρκη.
• O Μιχαήλ Δερτούζος, ο καθηγητής του ΜΙΤ που συνέβαλε τα μέγιστα, ώστε να χρησιμοποιούμε ευρύτατα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές σήμερα, πέθανε στη Βοστώνη.
• Ο ανοσολόγος Ντίνος Διαλυνάς πέθανε στην Καλιφόρνια.
• Ο Ανδρέας Δημαρόγκωνας, από τους σημαντικότερους ειδικούς στο μηχανολογικό σχεδιασμό και στις ταλαντώσεις, πέθανε στο Σεν Λιούις του Μισούρι.
• Ο Ντίνος Γαζής, κορυφαίος ερευνητής της IBM και πρωτοπόρος στην μοντελοποίηση της ροής κυκλοφορίας, πέθανε στο Κάτοναχ της Ν.Υόρκης.
• Ο Νικόλας Γεωργάνας, από τους σημαντικότερους ερευνητές στα συστήματα πολυμέσων, πέθανε στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας.
• Ο Νικόλας Γονατάς, κορυφαίος νευροπαθολόγος που ίδρυσε το τμήμα νευροπαθολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, πέθανε στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβάνια.
• Ο Πάρις Χρήστος Κανελλάκης, κορυφαίος ερευνητής στην πληροφορική, πέθανε πολύ νέος, μόλις 42 ετών, μαζί με τη γυναίκα του και τα δυο παιδιά του, σε συντριβή αεροπλάνου στη οροσειρά των Ανδεων στην Κολομβία.
• O Αντώνης Μαρμάρου, κορυφαίος ερευνητής στη σημασία και ρύθμιση της ενδοκρανιακής πίεσης σε νευροχειρουργικούς ασθενείς, πέθανε στο Κρόζιερ της Βιρτζίνια.
• O φυσικομαθηματικός Νικόλας Μητρόπουλος (Metropolis), o δημιουργός των πρώτων μεγάλων ηλεκτρονικών υπολογιστών (ΜΑΝΙΑC), της πρώτης ατομικής βόμβας και των εξαιρετικά σημαντικών υπολογιστικών αλγόριθμων «Μόντε Κάρλο», πέθανε στο Λος Αλαμος του Ν. Μεξικό.
• Ο Δημήτρης Μιχαλάς, κορυφαίος αστροφυσικός και αυθεντία στις ατμόσφαιρες των άστρων και στη ραδιοαστρονομία, πέθανε στη Σάντα Φε του Ν.Μεξικό.
• Ο Κλαρκ Μουστάκας, ιδρυτής της ανθρωπιστικής ψυχολογίας, πέθανε στο Φάρμιγκτον Χιλς του Μίσιγκαν.
• Ο Δημήτριος Παπαχατζόπουλος, εφευρέτης των λιποσωμιακών φαρμάκων, πέθανε στο Σαν Φρανσίσκο.
• O Γεώργιος Παπανικολάου, εφευρέτης του «Τεστ Παπ» για την πρόληψη του καρκίνου της μήτρας, πέθανε στο Μαϊάμι της Φλόριδα.
• O Αθανάσιος Παπούλης, ο γίγαντας των εφαρμοσμένων μαθηματικών, πέθανε στο Λονγκ Αϊλαντ της Ν. Υόρκης.
• Ο Νίκος Πουλαντζάς, ο σημαντικότερος δομικός μαρξιστής πολιτικός φιλόσοφος, πέθανε στο Παρίσι.
• Ο Πέτρος Σιφναίος, ένας από τους σημαντικότερους ψυχοθεραπευτές και αυτός που επινόησε τον όρο “αλεξιθυμία”, πέθανε στο Μπέλμοντ της Μασαχουσέτης.
• Ο Αναστάσιος (Τας) Βενετσανόπουλος, κορυφαίος επιστήμονας στα πολυμέσα και στη θεωρία του δικτυακού σήματος και της επεξεργασίας εικόνας, πέθανε στο Τορόντο του Καναδά.
• Ο Γιάννης Βλησίδης, μέλος της λεγόμενης «συμμορίας των τεσσάρων», που έγραψε το κλασικό έργο πάνω στην ανάπτυξη λογισμικού, πέθανε 44 ετών από καρκίνο του εγκεφάλου στην πολιτεία της Ν.Υόρκης.
• Ο Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, κορυφαίος στα μαθηματικά των ανισοτήτων στην μηχανική, πέθανε στη διάρκεια διακοπών στο Λουτράκι.
• Ο Ιωάννης Βαρδουλάκης, κορυφαίος επιστήμονας στον χώρο της γεωμηχανικής, έπεσε την ώρα που έκοβε κάποιο δέντρο έξω από το σπίτι του στην Αθήνα.
• Η Μαρία Πέτρου, κορυφαία επιστήμονας στην επεξεργασία σήματος και στη ρομποτική, πέθανε από καρκίνο τρία χρόνια μετά την επιστροφή της από την Αγγλία στη Θεσσαλονίκη.

[A8hnaios]

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ



Χρειάζεται για ένα ορειβάτη, πεζοπόρο, ένα ξωμάχο, ή ένα στρατιώτη να ξέρει κάποιους πρακτικούς κανόνες πρόγνωσης που βγήκαν μέσα από πολύχρονες παρατηρήσεις και εμπειρίες πολλών γενιών από το απώτερο παρελθόν μέχρι σήμερα. Για το στρατιωτικό προσωπικό που ασχολείται με εκπαίδευση στην επιβίωση, είναι ένα πολύ ενδιαφέρον αντικείμενο.

Να λοιπόν τέτοιες οδηγίες που μπορεί κάποιος να τις επιβεβαιώσει μαθαίνοντας να παρατηρεί:

Αν κατά τη δύση του ηλίου ο ουρανός έχει ρόδινο χρώμα, θα έχουμε καλό καιρό.
Αν κατά τη δύση του ηλίου ο ουρανός έχει κίτρινο χρώμα, θα έχουμε αέρα.
Αν κατά τη δύση του ηλίου ο ουρανός έχει ωχροκίτρινο χρώμα, θα έχουμε βροχή.
Αν ο ήλιος ανατέλλει και δεν έχει σύννεφα στην ανατολή, θα έχουμε καλό καιρό.
Αν ο ήλιος ανατέλλει και έχει σύννεφα στην ανατολή, θα έχουμε αέρα.
Αν ο ουρανός το πρωί είναι κόκκινος, θα έχουμε βροχή.
Αν ο ήλιος είναι χλωμός, θα έχουμε βροχή.
Αν ο ήλιος ή το φεγγάρι φαίνονται στον ορίζοντα μεγαλύτερα θα πρέπει να περιμένουμε βροχή.
Αν τα σύννεφα αρχίζουν και μαζεύονται στις βουνοκορφές και μετά κατεβαίνουν στους πρόποδες, είναι προμήνυμα βροχής.
Αν τα σύννεφα συμπλέκονται και αρχίζουν και κατεβαίνουν προς τη γη, σύντομα θα έχουμε βροχή.
Αν τα σύννεφα μοιάζουν να κυνηγούν το ένα τ” άλλο, θα έχουμε βροχή.
Αν τα σύννεφα τρέχουν με αντίθετη κατεύθυνση από αυτή του αέρα, θα έχουμε θύελλα.
Αν τα αστέρια λάμπουν πολύ, θα έχουμε βροχή.
Αν ο ήλιος ή το φεγγάρι περικλείονται από μεγάλους κύκλους δεν υπάρχει πιθανότητα βροχής.
Αν οι κύκλοι είναι μικροί ίσως να βρέξει.
Αν αστράφτει από το βορρά, θα φυσήξει δυνατός αέρας.
Αν αστράφτει από το νότο, θα βρέξει.
Αν αστράφτει και βροντάει ταυτόχρονα προμηνύεται καταιγίδα.
Αν βροντάει τη νύχτα υπάρχει περίπτωση καταιγίδας.
Αν βροντάει το πρωί θα φυσήξει από εκεί που ακούγονται οι βροντές.
Αν σηκώνεται αέρας πριν τη βροχή, γρήγορα θα καλοσυνέψει.
Αν σηκώνεται αέρας μετά τη βροχή, θα φυσήξει περισσότερο.
Η πορεία της πτώσης των διαττόντων αστέρων μας δείχνει την κατεύθυνση των ανέμων του επόμενου πρωινού.

Πως να προβλέπεις ο ίδιος τον καιρό
Επιδείνωση του καιρού θα έχουμε όταν:



Ο ουρανός έχει ωχροκίτρινο χρώμα στη δύση του ήλιου
Ο ουρανός γενικά είναι κόκκινος ή ωχροκίτρινος
Ο ήλιος στην ανατολή και κυρίως τη δύση του είναι χλωμός ή συννεφιασμένος
Ο ήλιος και το φεγγάρι φαίνονται μεγαλύτερα
Ο ήλιος και το φεγγάρι έχουν κύκλους γύρω τους
Τα αστέρια λάμπουν πολύ
Οι γλάροι δεν απομακρύνονται από την ακτή
Τα χελιδόνια πετούν πολύ χαμηλά (έρχεται βροχή)
Οι μέλισσες το πρωί δεν απομακρύνονται από τις κυψέλες τους
Τα μυρμήγκια μαζεύουν τις χρυσαλλίδες τους
Τα σύννεφα ανακατεύονται και κατεβαίνουν προς τη γη
Τα σύννεφα είναι έντονα, γκρίζα και μαύρα
Αστράφτει ή βροντά χωρίς βροχή (έρχεται καταιγίδα)
Κατά τη δύση του ήλιου υπερισχύουν το κίτρινα χρώματα

Βελτίωση του καιρού θα έχουμε όταν:

Ο ουρανός κατά τη δύση του ήλιου έχει χρώμα ρόδινο
Ο ήλιος ανατέλλει χωρίς να υπάρχουν σύννεφα στην ανατολή
Οι γλάροι το πρωί ανοίγονται στο πέλαγος
Οι μέλισσες βγαίνουν το πρωί από τις κυψέλες τους και απομακρύνονται πολύ από αυτές
Τα σύννεφα που είναι χαμηλά αρχίζουν να ανυψώνονται
Οι διάττοντες αστέρες ακολουθούν τη διεύθυνση του ανέμου που φυσά
Τα βατράχια κάνουν νυχτερινή συναυλία
Η αράχνη υφαίνει μακριές κλωστές στον ιστό της
Ένας φωτεινός κύκλος συνοδεύει τον ήλιο ή το φεγγάρ
Τα αστέρια δεν είναι ιδιαίτερα λαμπερά τη νύχτα
Ο ήλιος είναι ιδιαίτερα λαμπερός από την ανατολή του
Κατά τη δύση του ήλιου τα πορφυρά χρώματα υπερισχύουν στον ορίζοντα

Η λαϊκή μετεωρολογία περιέχει και άλλα πολλά. Κάθε τόπος έχει και τα δικά του.

Νομίζω ότι όλα αυτά, είναι αρκετά για ξεκίνημα. Καλές προγνώσεις!


https://frappetime.gr/

[A8hnaios]

Το χασίς καλλιεργείτο νόμιμα στην Αρκαδία, ενώ οι εργοστασιάρχες έκαναν και εξαγωγές σε όλο τον κόσμο. Η παραγωγή είχε φθάσει τις 5.000.000 οκάδες και στη συγκομιδή «όλα τα κορίτσια ήταν εύθυμα και πειρακτικά»

Η σχέση της ανθρωπότητας με το φυτό κάνναβη χάνεται στα βάθη της ιστορίας. Καλλιεργήθηκε από τα τέλη της νεολιθικής εποχής στην Κίνα, την Ινδία, τη Μεσοποταμία, την Αίγυπτο και στην Αρχαία Ελλάδα.

Η παραγωγή και η χρήση της κάνναβης αποτελούσε ανέκαθεν φλέγον ζήτημα για τις κοινωνίες μας. Διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στη διατροφή, την ιατρική, τις θρησκευτικές τελετουργίες ως ψυχαγωγική ουσία και ως πρώτη ύλη στην παραγωγή προϊόντων. Σε αντίθεση με τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό, ο Χριστιανισμός αρνείται κατηγορηματικά τη «θεϊκότητα» της κάνναβης.

Μετά τη σύσταση του Νεότερου Ελληνικού Κράτους ξεκίνησε η καλλιέργεια της κλωστικής κάνναβης για εμπορικούς σκοπούς, μέχρι την τελική απαγόρευσή της το 1957. Η χώρα μας μαζί με την Τουρκία και την Αίγυπτο αποτελούσαν σημαντικές εξαγωγικές δυνάμεις κάνναβης. Η χρήση ήταν ελεύθερη και καλλιεργείτο σε πρόσφορα και αποδοτικά εδάφη όπως αυτά της Πελοποννήσου.

Το 1870 οι Νόμοι Αρκαδίας και Αργολίδας πρωτοστατούσαν στην καλλιέργεια της ευφορικής και κλωστικής κάνναβης. Η Τρίπολη από τα μέσα του 19ου αιώνα αποτελούσε κέντρο καλλιέργειας και εμπορίας χασίς. Πρώτος εισήγαγε τους σπόρους του χασίς στην Τρίπολη ο Γεώργιος Μακρόπουλος, γαμπρός του τότε δημάρχου Τριπόλεως Αθανασίου Γρηγορόπουλου.

Μετανάστες από την Ανατολή, την Αίγυπτο, την Κύπρο με υπουργική διαταγή, δίδαξαν στο Δήμο Ορχομενού Μαντινείας τη μεθοδολογία της καλλιέργειάς της. Η εφημερίδα της εποχής «Μορέας» αναφέρει ότι το 1904 η παραγωγή στη Μαντινεία ανερχόταν στις 5.000.000 οκάδες. Το χασίς εξαγόταν στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή. Η φήμη του το κατέτασσε ανάμεσα στα καλύτερα του κόσμου. Οι περισσότερες κατασχέσεις στην Τύνιδα της Τυνησίας είχαν σφραγίδα ελληνικών εργοστασίων, με κυριότερο τον οίκο «Σταύρου Κοτσακέ εν Τριπόλει». Υπήρχαν οι ποικιλίες καννάβι και ινδικό καννάβι. Διέφεραν ως προς το ότι το καννάβι δεν είχε καθόλου οσμή. Τα δενδρύλλια ορθώνονταν σε ύψος 1 με 2 μέτρα και είχαν πάχος 1 με 3 εκατοστά. Τα φύλλα ήταν στενά και στο τελείωμά τους σαν το πριόνι. Η σπορά γινόταν από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο με την ίδια διαδικασία της σποράς του σιταριού. Τα δενδρύλλια ωρίμαζαν μέχρι τον Αύγουστο, τα σκάλιζαν, έδιωχναν τα άγρια χόρτα, τα έκοβαν και τα άπλωναν στο χωράφι να ξεραθούν για 10 μέρες. Τελικά τα μάζευαν σε δεμάτια και τα αποθήκευαν. Χαρακτηριστικές αναφορές της επίδρασης κατά τη συγκομιδή τους είναι ότι οι νεαρές κοπέλες της περιοχής, όταν έφευγαν από το χωράφι καθΆ οδόν προς το σπίτι τους, ήταν πάντα εύθυμες αλλά και πειρακτικές, σε σημείο θράσους, απέναντι στους περαστικούς. Στα εργαστήρια χασίς εργαζόταν πολύς κόσμος, μέχρι γυναίκες και παιδιά. Η κατεργασία γινόταν το χειμώνα, εποχή ακατάλληλη για γεωργικές εργασίες. Ξεχώριζαν το ξύλο από τα φύλλα και τον σπόρο. Τα φύλλα τα έτριβαν αρχικά πάνω σε ειδικό συρμάτινο τελάρο με χοντρές τρύπες κι έπειτα σε τελάρα με πιο ψιλές τρύπες ώστε να απομονώνονται οι σπόροι. Τα φύλλα γίνονταν σκόνη, η οποία λόγω της ουσίας που περιείχαν σχηματιζόταν σε μία μάζα και κοβόταν σε πλάκες για κάπνισμα. Οι δε σπόροι πωλούνταν. Οι νοικοκυρές άπλωναν τους κορμούς των δενδρυλλίων στις αυλές των σπιτιών ή στα αλώνια και τους χτυπούσαν με ραβδί ώσπου να φύγουν τα υγρά από τον κορμό. Τη φλούδα του κορμού που απέμενε την στέγνωναν στον ήλιο. Επειτα σχημάτιζαν μπάλες (τουλούμπες), τις έγνεθαν με τη ρόκα κι έκαναν κλωστές. Το χασίς το συσκεύαζαν σε χειροποίητα μικρά υφασμάτινα σακίδια, πάνω στα οποία τυπώνονταν με μαύρο ή κόκκινο μελάνι το σήμα του εργοστασίου, το όνομα και η διεύθυνση του εργοστασιάρχη.

Κάθε παραγωγός διέθετε ξεχωριστό διακριτικό σήμα για το προϊόν του. Ο ελέφαντας ήταν σήμα του κτηματία Πέτρου Καραμάνου στο χωριό Στενό. Η ποιότητά του καθοριζόταν ανάλογα με τη χρονιά όπως στο κρασί. Ο Γάλλος περιηγητής Henry de Monfreid επισκέφτηκε ο ίδιος την οικογενειακή επιχείρηση Καραμάνου στο Στενό για να εμπορευτεί χασίς. Αναφέρει ότι υπήρχε οργανωμένο δίκτυο Ελλήνων, οι οποίοι αναλάμβαναν να συνοδεύσουν τους υποψήφιους πελάτες και να πάρουν τις τελωνειακές άδειες. Στο δίκτυο αυτό συμμετείχαν όχι μόνο άνθρωποι του περιθωρίου αλλά και μορφωμένοι, της καλής κοινωνίας, άνδρες και γυναίκες, μαζί με τους απαραίτητους μεταφραστές και τα ανάλογα τηλεγραφήματα. Από το Στενό θα φόρτωναν την παραγγελία του στον σιδηρόδρομο και από τον Πειραιά, με ελληνικό ατμόπλοιο θα μεταφερόταν στη Μασσαλία.

Ο περιηγητής δεν παρέλειψε να θαυμάσει την εργατικότητα, το πνεύμα οικονομίας, τη μυστικότητα, τη φιλοξενία των Ελλήνων και την ομορφιά της ελληνικής φύσης. Ο πελάτης είχε δικαίωμα δοκιμής του καπνού του χασίς. Το μέγεθος της φλόγας ήταν ανάλογο της ποιότητάς του. Η σοδειά είχε αποθηκευτεί σε σκοτεινό υπόγειο, όπου εργάτες χτυπούσαν με τα μπαστούνια τους σάκους για να κονιορτοποιήσουν το περιεχόμενο. Μετά φυλάσσονταν ολονυχτίς σε σιταποθήκη μέχρι το πρωί. Ακολουθούσε το κοσκίνισμά του από τις γυναίκες σε ειδικό τραπέζι και οι άντρες το τοποθετούσαν σε λεκάνες για να ομογενοποιηθεί. Μια υδραυλική πρέσα σχημάτιζε ομοιόμορφα μικρά σακίδια προς πώληση.

Υπήρχαν πολλά εργαστήρια στην Τρίπολη όπως του Αγγελίδη, Β. Βαφειόπουλου με 15 εργάτες στην οδό Σπετσεροπούλου και Νικηταρά. Ο Κ. Θαλασσινός, του Γεωργίου Σ. Κωτσάκη με 20 εργάτες στην οδό Ταξιαρχών, του Π. Καράκαλου με 25 εργάτες, ο Τ. Καρακάλος, ο Σ. Καραμάνος, ο Γ. Καραχάλιος, ο Π. Καραχάλιος, ο Π. Λυμπερόπουλος, ο Δ. Ματζαγριωτάκης, ο Ι. Μαυρόγιαννης, ο Κ. Μικρούλης, ο Γ. Μουτσόπουλος, ο Ν. Μουτσόπουλος, ο Γ. Μπακόπουλος, ο Δ. Ματζαγριωτάκης, ο Κ. Μαυρόγιαννης, ο Μιχ. Κουγιούφας, ο Πέτρος Καραμάνος, ο Μ. Πετρόπουλος, ο Αργύρης Παπαοικονόμου, ο Γ. Σπορίδης, ο Κ. Σπορίδης.

Η καλλιέργεια σταμάτησε εξαιτίας επίμονων πιέσεων της βρετανικής διπλωματίας ότι δεν θα αγόραζαν εις το εξής ελληνική σταφίδα, αν δεν έπαυε η καλλιέργεια κι η εξαγωγή χασίς. Δύο εκδοχές αιτιολογούν την εκβιαστική πίεση των Αγγλων. Η πρώτη ότι αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα στην Αίγυπτο λόγω του ότι οι Αιγύπτιοι εργάτες κάπνιζαν πολύ χασίς με συνέπεια τη μείωση της ντόπιας παραγωγής. Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι με την κυκλοφορία του ινδικού χασίς θα αποκόμιζαν τεράστια οικονομικά οφέλη, αφού η Ινδία ήταν δική τους αποικία. Ως αποτέλεσμα της εξωτερικής πολιτικής, η ελληνική κυβέρνηση το 1906 επέβαλε φόρο στην καλλιέργεια χασίς και τελωνειακούς περιορισμούς. Το 1919 η Συνθήκη των Βερσαλλιών είχε θέσει ως όρο να καταργηθεί η καλλιέργεια και εμπορία χασίς λόγω εθισμού κι επιβλαβών επιπτώσεων στην υγεία. Η Ελλάδα ακολούθησε τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη και με το νομοθετικό διάταγμα της 7/11/1925 θεσπίστηκε η απαγόρευση εμπορίου χασίς για δέκα χρόνια, έως την 1η Ιανουαρίου 1936. Σκοπός ήταν να εξαντληθούν τα αποθέματα και να διατεθούν στο εξωτερικό, ώστε να μην ζημιωθούν οικονομικά. Κατά συνέπεια άρχισε να μειώνεται το εργατικό δυναμικό στα χασισοεργαστήρια και οι καλλιεργητές στη Μαντινεία άρχισαν να καλλιεργούν άλλα είδη. Μετά τη δικτατορία του Μεταξά επεβλήθησαν σκληρά μέτρα, με αποτέλεσμα να σταματήσει οριστικά η καλλιέργεια κι εμπορία χασίς. Στις εκλογές του 1920, όταν ήρθε στην Τρίπολη για την προεκλογική περιοδεία ο Λεβιδαίος Αλέξανδρος Παπαναστασίου, υπουργός της κυβέρνησης Βενιζέλου, οι συμπατριώτες του τον παρακάλεσαν να βοηθήσει στην αναστολή της απόφασης του νόμου της απαγόρευσης καλλιέργειας χασίς. Ο διακεκριμένος πολιτικός όχι μόνο δεν ενήργησε θετικά στο αίτημα των συμπατριωτών του, αλλά συνέστησε στο νομάρχη να επιβάλει πιο αυστηρά μέτρα.

Το 1932 το ελληνικό κράτος απαγορεύει την καλλιέργεια και κατοχή ινδικής καννάβεως. Ο δήμαρχος Ορχομενού Μαντινείας Γ. Κ. Μακρής αναφέρει ότι από τις αποζημιώσεις των καλλιεργητών παρακρατήθηκε ένα ποσοστό και ότι αυτά τα κρατικά έσοδα στήριξαν έργα υποδομής στην Πελοπόννησο.

από το arcadiaportal.gr

[pilot]

Dr.Sam Chekwas!