Σε αναζήτηση Ε39 520

[GiannisRob]

Σε έπιπλο δύσκολα. Και λόγω budget, και λόγω εμφάνισης (δεν το συμπάθησα ποτέ).

[S8N]

Τόσο το Ε39 όσο και το Ε60 είναι υπέροχα αυτοκίνητα, αλλά πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Τόσο διαφορετικά που πραγματικά θεωρώ πως απευθύνονται σε διαφορετικούς οδηγούς, εκτός αν μιλάμε για αγοραστές βασικών εκδόσεων χωρίς ιδιαίτερες ανησυχίες που πιθανόν σήμερα να οδηγούν κάτι εντελώς διαφορετικό.

Το Ε60 κατάπινε τα χιλιόμετρα σε τέτοιο βαθμό που μόλις έφτανες στον προορισμό σου ευχόσουν να είχε άλλο τόσο δρόμο. Λάτρευα το δικό μου κι ας ήταν λειψοκύλινδρο, γιατί μου χάρισε τα πιο άνετα ταξίδια που έχω κάνει ποτέ. Δυστυχώς το Ε60 είναι έτσι φτιαγμένο που δεν με ενέπνεε για αταξίες στο δρόμο. Ήταν ογκώδες, αποστειρωμενο, κυριλέ... Έκανε μπουγιο με την εμφάνιση γιατί στα καφριλικια ήταν έξω από τα νερά του και δεν έφταιγε μόνο ο βασικός κινητήρας του.

Το Ε39 ξεκίνησε να σχεδιάζεται στα τέλη της δεκαετίας του '80 κι αυτό είναι κάτι που καταλαβαίνεις με το που θα μπεις μέσα. Έχει αυτή τη στιβαρότητα των αυτοκινήτων της δεκαετίας του 90 που δε συνεπάγεται πάντα ασφάλεια, αλλά η απτή ποιότητα είναι πανταχού παρούσα: από τον βαρύ γδούπο της πόρτας που κλείνει μέχρι την αίσθηση των πλήκτρων και των διακοπτών. Μιλάμε για περισσότερους κραδασμούς, περισσότερους θορύβους κύλισης και τη γνωστή μυρωδιά κερομπογιας από τα μονωτικά. Αλλά μιλάμε και για υλικά πιο ποιοτικά και με μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο, για καταιγισμό πληροφοριών κατά την οδήγηση, για παιχνιδιάρικη συμπεριφορά και ίσως για την τελευταία 5αρα που έπεφτε σε λακκούβα και ένιωθες πως η ανάρτηση είναι ένα κομμάτι.

Η στιγμή πάντως είναι καλή για Ε60, το οποίο σήμερα δείχνει απίστευτα όμορφο και σύγχρονο παρότι παρουσιάστηκε προ 18 ετών.

[GiannisRob]

Το ταξιδιάρικο αυτοκίνητο είναι ωραίο πράγμα, αλλά άλλο πράγμα. Τέτοιο, καλώς ή κακώς, είναι το Volvo που έχω. Μπαίνεις μέσα στις 5 το πρωί, στις 9.30 είσαι στη Φλώρινα ατσαλάκωτος, κάνεις τη δουλειά σου, σταματάς για λουκάνικα στο Μέτσοβο, στο γυρισμό, και αν δεν έχεις μετανιώσει που πήρες τη σύντροφο μαζί, πίνεις και κανα τσίπουρο και οδηγεί αυτή στο υπόλοιπο του γυρισμού. Φτάνει η ώρα 10 το βράδυ όταν μπαίνεις σπίτι, και είσαι πιο ξεκούραστος από το να πέρναγες μια μέρα στο γραφείο.

Αλλά έχει ένα turbo lag πιο αργό και από το Internet στην Ελλάδα. Μια δευτέρα πιο μακριά από τον φιρφιρίκο μου. Μια δευτέρα που τερματίζει στα 125 km/h σκοτώνει οποιοδήποτε όνειρο, οποιαδήποτε επιθυμία για καφριλίκι. Δε λέω, έχει πλάκα στριφτερή διαδρομή σε βουνό χωρίς να αλλάξεις ταχύτητα, και ας το πήρες χειροκίνητο, αλλά δεν είναι η καλή "πλάκα".

Όταν θες να διεκπαιρεώσεις χιλιόμετρα, είναι τρομερό αμάξι. Όταν, όμως, σε γαργαλάει ο κώλος σου, κουράζει. Κουράζει γιατί δεν είναι φτιαγμένο γι' αυτό το σκοπό. Δε λέω, με τιμονιά διπλώνει, αλλά γελάνε και οι πέτρες. Αν σε δει κανείς, ξέρεις ότι σκέφτεται "πάει ο παππούς, σκοτώθηκε".

Το Ε60, που έχω οδηγήσει μερικές φορές πριν λίγα χρόνια, θυμίζει περισσότερο S60 παρά 46άρι. Γι' αυτό και δεν το σκέφτομαι. Επίσης δεν φτάνουν τα λ7 για Ε60, αλλά ποιος νοιάζεται για λεπτομέρειες...

Το Ε39, όταν βγήκε, ήταν αφίσα στο παιδικό μου δωμάτιο. Το Ε60, όταν βγήκε, δεν κόσμησε καμιά κατακόρυφη επιφάνεια στο σπίτι μου. Το F10 το είχα βρει σε κάλυμμα τουαλέτας στο alibaba.com αλλά το θεώρησα υπερβολή. Το κλασσικό λευκό αναδεικνύει τα είδη υγιεινής, συμβολίζει την καθαρότητα και εμπνέει εμπιστοσύνη. Ενίοτε, φέρνει και έμπνευση.

Αν και μετά το Ε39, θα ήθελα και ένα F10...

[GiannisRob]

Η απόφαση ελήφθη, η σύντροφος το απεδέχθη, η μάνα το ευλόγισε, ο πατέρας χέστηκε, και έτσι σύντομα, εκτός απροόπτου, η scuderia giannisrob θα καλοσορίσει το νέο της μέλος και η φορολογική μου δήλωση το νέο της πηγάδι.

Λεπτομέρειες σύντομα.

[BILLYS]

Μπρος στα καλη τι είναι ο πόνος!!!

[GiannisRob]

Λεπτομέρειες σύντομα.

Ελπίζω να μην άργησα να ενημερώσω, αλλά τώρα πριν λίγο με ξεκόλλησαν από το αυτοκίνητο.

Η σύντομη εκδοχή είναι ότι στις 20 του φετινού Ιούνη πήρα ένα Orientblau 520i μοντέλο 11/2001, δηλαδή facelift με τον Μ54Β22. Εσωτερικό αυτό το γκρι του πάγου (για τη σύντροφο, λερωμένο άσπρο για μένα) με τα απλά καθίσματα.

Η εργοστασιακή ανάρτηση αλλάχτηκε με συνοπτικές και πανάκριβες διαδικασίες με εργοστασιακή m-pack, μαζί με silent blocks, top mounts, bump stops, μπαλάκια, σκατάκια, φατάκια, ψαλίδια και γενικά ότι μπορούσε να αλλαχτεί.

Το πήρα με 132000 χλμ. και τώρα έχω 139000 χλμ. και μπορώ να πω ότι από θέμα αξιοπιστίας έχω πραγματικά εντυπωσιαστεί. Μέσα σε αυτούς τους 6 μήνες και τις 7000 χλμ έχουν χαλάσει πράγματα που ούτε καν ήξερα ότι υπήρχαν. Είναι τρομερό πόσα πράγματα έχω μάθει με αυτό το αυτοκίνητο. Μπρος στη γνώση τι είναι το χρήμα...

Καίει? Ναι. Πόσο? Όλο. Καταναλώνει καύσιμο με εντυπωσιακούς ρυθμούς και μια απίστευτη ευχαρίστηση, σαν το τσιγάρο μετά το σεξ. Οι ποσότητες απλής αμόλυβδης που χρειάζομαι το μήνα συντηρούν τουλάχιστον τρεις οικογένειες. Δύο εδώ και μια στο Κατάρ. Αυτοί στο Κατάρ είναι σεϊχηδες...

Στο δρόμο? Μετά το M-pack φοβερό. Απ' όταν το πήρα, κάθε ΣΚ ασχολούμαι μόνο μαζί του. Κανα μαστόρεμα, κανα καθάρισμα, καμια βόλτα. Η σύντροφος ζηλεύει και για να μου μπει στο μάτι, σταμάτησε να μου κάθεται. Από τότε που μπήκε η ανάρτηση, σταμάτησε να με νοιάζει.

Α, έκανα και καινούριους φίλους. Ναι, γνώρισα τον τύπο που έχει το εξειδικευμένο συνεργείο BMW εδώ στην Πάτρα και τα παιδιά που δουλεύουν εκεί. Μου λέει τον πόνο του και του λέω και γω τον δικό μου. Του λέω ότι η λύση στα προβλήματα του είναι το αλκοόλ, πριν, μετά και κατά τη διάρκεια, και μου λέει "Yaris έπρεπε να πάρεις και να ξεχάσεις τα συνεργεία. Αλλά και 'μεις, κλέφτες θα γίνουμε;"

Το μόνο που μετάνιωσα είναι που δεν πήγα σε μεγαλύτερο μοτέρ. Ίσως ένα 530 να ήταν ιδανικό, αλλά και ένα 525 θα ήταν πολύ καλύτερο. Αλλά ήθελα να κρατήσω το Volvo και πριν λίγο πλήρωσα 2x630€ τέλη και δεν είμαι χαρούμενος.

Στα άμεσα σχέδια μου είναι ένα ζευγάρι προφυλακτήρες από m-pack, μια τετράδα style 32 και αργότερα ένα m-sport σαλόνι. Κάθε βοήθεια δεκτή.

Φωτογραφίες σε κανά 6μηνο πάλι...

[Ptboul]

Θα τις έχεις δει λογικά https://www.car.gr/parts/view/317834...tyle-32-18ares

για m pack και ό,τι χρειαστείς δοκίμασε εδώ.

Δεν θα με θυμάται πλέον (για να του έλεγες από εμένα κι έτς) αλλά δεν έχει σημασία, είναι αξιόπιστος και εξυπηρετικός.

Με το καλό! Είναι υπέροχο αμάξι.



https://www.car.gr/parts/view/315328...-v8-s62-4500km

[GiannisRob]

Θα τις έχεις δει λογικά https://www.car.gr/parts/view/317834...tyle-32-18ares

Ευχαριστώ!

Δυστυχώς ψάχνω style 32 σε 17άρες, διότι έχω και μια 4τράδα καίνουρια Michelin PS4...

[S8N]

Καλώς όρισες στον κόσμο των 39άρηδων: Παθιασμένοι αλλά όχι εξαρτημένοι, καvlωμένοι αλλά όχι σαλιάρηδες, σκληροί αλλά όχι μονόπλευροι. Είσαι ακόμα στο πρώτο στάδιο της μετάλλαξης. Οσονούπω θα κυκλοφορείς στους δρόμους και τα υπόλοιπα αυτοκίνητα θα σου μοιάζουν μπύρα χωρίς αλκοόλ. Δρόμοι της παρακμής με καθημερινό αυτοκινητιστικό φεστιβάλ εμετού, ηλεκτροκίνητοι τζιτζιφιόγκοι με καταπιεσμένα φροϋδικά σύνδρομα, συμπαθείς μετανάστες που χαζεύουν μέσα από αυτοκίνητα-ναυάγια τις ζάντες σου με βλέμμα ερωτικής στέρησης, ζαρωμένες κωλόγριες βουτηγμένες στα μπότοξ καβάλα σε θηριώδη τετρακίνητα εκτρώματα προσπαθούν να αντισταθμίσουν την ερημιά της προσωπικής τους ζωής, διψασμένα τρικύλινδρα υπερτροφοδοτούμενα απόβλητα οδηγούμενα από πρεζοκαθυστερημένους κοντράκηδες με προεφηβικό μουστακοχνούδι, μητρομανείς κούγκαρς με παρηκμασμένα ρόουντστερς δηλώνουν μοντέλα-ινφλουένσερς και στριμάρουν εν κινήσει προς τέρψιν της αποχαυνωμένης αυνανίζουσας μάζας που τις ακολουθεί, μυώδεις κλασομπανιέρες με τατουάζ νεκροκεφαλές και γλιτσοσαγιονάρες στα πόδια δακρύζουν κρυφά στους ήχους σπανιόλικης κιθάρας μεσα στα individual βαμμένα υπερ-μίνι τους, δυσφορία, κενά μνήμης, μάσκες παντού, άγχος, μισανθρωπισμός, Xanax, ψυχοτροπικά, αναγούλα, αποσύνθεση, μουνόσκuλα αυξάνουν τις τιμές στις ΚΝ95, κιτρινισμένα φανάρια με λάμπες xenon και αυτοσχέδιες λεντοταινίες σε σακαράκες, όμικρον στα λύματα, ψέυτικες απολήξεις, κυλόττες βουλώνουν στόματα, ταπωμένοι αεραγωγοί, νέος δίσκος Χριστίνα Μαραγκόζη, Τεσλα φορτίζουν στη σειρά στο Mall σαν διασωληνωμένοι στις ΜΕΘ, καθαρτικές βραδυνές βόλτες με παλιά μπεμβέ, αυτοεκτίμηση και αυτοπραγμάτωση στην πυραμίδα του Μάσλοου, κωλομπαράδες πολιτικοί υπερφορολογούν τα παλιά μας αυτοκίνητα με πρόφαση την κλιματική αλλαγή, σακκούλες με σκατά, επιδειξιομανείς τηλεπερσόνες παρκάρουν σε ράμπες ΑΜΕΑ και μετά ανεβάζουν ερωτικά βίντεο με τις πατσοκοιλιές τους, παιδάκια έρμαια ανώμαλων σε ορφανοτροφεία, σάπια κοινωνία και σάπια αυτοκίνητα στους χιλιομπαλωμένους κωλόδρομους 200 χρόνια από την Επανάσταση. Σου αρέσει ο εαυτός σου? Έχεις βγει βόλτα χαράματα να ακούσεις τον εξακύλινδρο να κάνει σαματά? Έχεις ιδρώσει προσπαθώντας να στρίψεις το τιμόνι πάνω σε ντριφτ? Εισπράττεις ενθουσιώδη επιφωνήματα από βενζινοπώλες και ντελιβεράδες? Σε κράζει η γυναίκα? Μόνο χυμοί και γάλα βγαίνουν σε 1,5 λίτρο. Καλά Χριστούγεννα σε όλους.

[GiannisRob]

Σήμερα ο λογογράφος που γράφει τα posts μου λείπει με άδεια, και θα αναγκαστώ να αυτοσχεδιάσω:

***

Οι επιλογές μιας ολόκληρης ζωής είναι αυτές που μας οδήγησαν στο τώρα. Έχεις σκεφτεί πως θα ήταν η ζωή σου, αν πριν χρόνια είχες κάνει κάτι διαφορετικά? Αν πίσω στο 2009 δεν είχες απορρίψει μια καλή θέση εργασίας στην Ιταλία γιατί η γκόμενα σου είχε τέλεια βυζιά, αν σπούδαζες τελικά γιατρός και όχι μηχανικός, αν δεν είχες πατήσει εκείνη τη γιαγιά με το αυτοκίνητο, αν έτρωγες περισσότερο ψάρι και καρότο μικρός και τώρα δεν είχες 4 βαθμούς μυωπία, αν, αν, αν...

Λένε πως ο χρόνος, ο χρόνος ο πανδαμάτωρ, γιατρεύει τα πάντα, γιατί μαλακώνουν τα συναισθήματα και ξεχνάς. Και ξεχνάς; Αλήθεια, ξεχνάς; Ξεχνάς τα ατέλειωτα απογεύματα που πέρναγες μικρός, με τη μούρη κολημμένη στη μπαλκονόπορτα και τα σάλια σου να λερώνουν το τζάμι, ξεχνάς πως κοίταζες το Ε30 του γείτονα, και φανταζόσουν πως το οδηγείς, χωρίς να ξέρεις καν τι σημαίνει ή πως είναι η οδήγηση; Ξεχνάς τον παππού σου, κάθε σαββατοκύριακο, να έχει την Αλφα 33 του σηκωμένη στα τρίποδα και κάτι να μαστορεύει, σιχτιρίζοντας που δεν πήρε Ε30 σαν το γείτονα; Ξεχνάς πως όταν μεγάλωνες και οι συμμαθητές σου άρχισαν να κοιτάνε κώλους στο δρόμο, εσύ κοίταγες αυτοκίνητα; Ξεχνάς;

Φαντάσου πως θα ήταν η ζωή σου απέναντι απ' το σπίτι σου δεν έμενε κανείς, αν ο παππους σου είχε Toyota, αν μεγάλωνες φυσιολογικά. Αν, αν, αν...

Λένε να μη γνωρίσεις ποτέ τους ήρωες σου, λένε ότι η λογική νικάει πάντα, λένε Vorsprung durch Technik, λένε φόρτισμα, ξεφόρτισμα, αυτονομία, κιλοβατώρες, λέξεις νέες, παλιές, δύσκολες, έννοιες θολές, μπλεγμένες, απόμακρες. Ξέρεις όμως τι δε λένε; Δεν λένε που κρύβεται το νόημα της ζωής, αυτές οι μικρές στιγμές ευχαρίστησης που βρίσκονται διάσπαρτες στην καθημερινότητα, που ξεχωρίζουν με έναν τρόπο όμορφο, που μας βοηθούν να συνεχίσουμε.

Ευτυχία... Έννοια περίεργη, με διαφορετική ερμηνεία για τον καθένα. Για άλλον ευτυχία είναι η καπνιστή λακέρδα δίπλα στη φασολάδα του, για άλλον ο έρωτας χωρίς προφυλάξεις, για άλλον το τέλειο ντριφτ, για άλλον 8 ώρες στο Playstation χωρίς να του πρήζει τα συκώτια η γυναίκα του, για άλλον μια μερίδα συκώτια τηγανιτά και ένα κιλό κόκκινο κρασί. Ευτυχία... Τη συναντάς στις πιο περίεργες στιγμές. Όταν επιτέλους επισκευάσεις αυτή τη γ@μημένη διαρροή από τη φλάντζα του ψευτοκάπακου και σταματήσει να φτύνει λάδια πάνω στον καταλύτη, οπότε και μπαίνουν στην καμπίνα από όλους τους αεραγωγούς με βέλτιστη βέβαια κατανομή και θερμοκρασία, καθώς το έχεις στο auto. Όταν ακούς τη μελωδία του 6κύλινδρου στα τούνελ της Παναγοπούλας. Όταν το κλειδώσεις το βράδυ κάτω από το σπίτι σου, και γυρίσεις να το κοιτάξεις, ενώ περπατάς προς την είσοδο, και νοιώθεις σαν σε σκηνικό παλιάς καλής γουντιαλλενικής ταινίας, πριν αρχίσει να τη βρίσκει με τη θετή κόρη του. Όταν οι φίλοι σου σε κοροϊδεύουν που πήρες ένα αμάξι 3600€ και πριν περάσουν 6 μήνες έχει ήδη ξεπεράσει τα 10 χιλιάρικα σε κόστος, αλλά από μέσα σου γελάς, γιατί αυτοί οδηγούν Skoda, KIA και Nissan.

Δεν πιστεύω στη μοίρα, στο γραφτό, στο πεπρωμένο, στα ζώδια. Πιστεύω ότι εμείς και μόνο εμείς καθορίζουμε τη ζωή μας, με τις επιλογές μας φυσικά, κινούμενοι σε έναν ατέλειωτο λαβύρινθο τυχηματικών και μη γεγονότων, σε μια διαρκή αλληλεπίδραση με της ζωές των άλλων, das Leben der Anderen. Αυτό που ετεροκαθορίζεται, μέσα σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο, είναι μόνο οι συνοριακές συνθήκες των χωροχρονικών συναρτήσεων του μικρόκοσμου μας. Και μέσα στο μικρόκοσμο μας αναζητούμε (?), εν τέλει, την ευτυχία.

***

Τι θα γινόταν αν...

Τότε που σχεδιαζόταν το Ε39 και ο Joji Nagashima είπε στον Chris Bangle: "Χρηστάρα, θα κάνω τη γρίλια από το 5αρι σαν τον π@υτσο μου και άμα σ' αρέσει", τι θα γινόταν αν ο Joji δεν ήταν Γιαπωνέζος?

***

Ήταν νύχτα. Τα μάτια της έλαμπαν στο σκοτάδι. Ναι, είχα αφήσει επίτηδες τα φώτα θέσης ανοιχτά, και κάρφωνα αυτά τα 4 πανέμορφα αγγελικά μάτια, καθώς έκανα ένα τελευταίο τσιγάρο στο μπαλκόνι, πριν αποσυρθώ στην αγκαλιά του Μορφέα (ή της συντρόφου μου, ανάλογα με το ποιος και πόσο ροχαλίζει). Κάνοντας την τελευταία τζούρα, και αναλογιζόμενος αν το ρημάδι θα μείνει απο μπαταρία σε περίπτωση που δεν κατέβω να κλείσω τα φώτα, πήρα την απόφαση. Οι συνθήκες ήταν πλέον ώριμες. Την έβγαλα βραδινή βόλτα στο βουνό. Εγώ και το αμάξι, σε στριφτερή ορεινή διαδρομή με παρέα το ψιλόβροχο. Εκεί κατάλαβα ότι έκανα τη σωστή επιλογή. Και για αρκετή ώρα ένιωσα ευτυχισμένος.

Φυσικά την επόμενη μέρα το μπ@υρδέλο έκαψε δύο πολλαπλασιαστές γιατί μπορούσε. Αλλά εγώ ένιωθα ακόμα ευτυχισμένος. 150€ φτωχότερος, αλλά ευτυχισμένος.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας, σε περίπτωση που με διαβάσατε. Καλά χριστούγεννα σε όλους!