Premium selection ήταν και το δικό μου. Το είχε ένας της BMW Hellas και στα δυο χρόνια τον αναβάθμισαν σε F10. Όταν το είδα δεν είχε βγει ακόμη στις λίστες με τα μεταχειρισμένα, έβαλα κάποιον από τη BMW Hellas να ψάξει για Ε60 όπως περίπου το ήθελα και με ειδοποίησε ένα μεσημέρι να πάω στο Θριάσιο να ρίξω μια ματιά στο συγκεκριμένο μήπως το προλάβω. Κι έτσι έκανα...
Όταν έφτασα στην πύλη, έφαγα κόμπλα. Ήταν χώρος τελωνείου και δεν επιτρεπόταν να μπω, κάποιος προσεφέρθη όμως να μου το φέρει στην είσοδο. 5 λεπτά αργότερα είδα το Ε60 να έρχεται μαλλιοκούβαρα (ούτε που το ζέστανε). Σταμάτησε μπροστά μου, άνοιξε η πόρτα και βγήκε ένας τύπος με γύψο στο δεξί πόδι, από το γόνατο και κάτω. Χοροπήδησε γύρω-γύρω από το αυτοκίνητο και άνοιξε την πίσω πόρτα για να πάρει την πατερίτσα που είχε πετάξει στο πίσω κάθισμα. Απόρησα... Έχω δει ανθρώπους με σπασπένο αριστερό πόδι να οδηγούν μια χαρά αυτόματο, αλλά τύπο να πατάει γκάζι με γυψοκαλούπι σα τσιμεντοπέδιλο βάθρου γέφυρας πρώτη φορά έβλεπα. Σκέφτηκα ότι τελικά ο Έλληνας έχει πολλά ταλέντα, και άρχισα να παρατηρώ το αυτοκίνητο.
Από τον Δεκέμβρη του 2009 που το άφησε στη Μαγούλα το στέλεχος της BMW Hellas έως τον Μάρτη του 2010 δεν είχε φιλοτιμηθεί κάποιος να το πλύνει. Εξωτερικά σου έδινε την εντύπωση πως είχε λάβει μέρος σε κάποια επιχείρηση του Ρόμελ στη Σαχάρα το 1942 ώσπου το κάλυψε αμμοθύελα κι εξαφανίστηκε για 65 χρόνια, ώσπου το ανακάλυψε ο Ιντιάνα Τζόουνς. Μέσα ήταν χειρότερο: Πατάκια μπιχλέ ολέ διακοσμημένα με τσίχλες, μαύρες δαχτυλιές παντού, μέχρι και ξερατά στο πίσω κάθισμα. Το τασάκι είχε από Gitanes μέχρι Καρέλια κασετίνα χρυσά. Όταν το είδα απογοητεύθηκα, είχε μόλις 27.000km αλλά φαινόταν στο έλεος της μοίρας του.
Έκανα κάποια παράπονα στον τύπο με την πατερίτσα και μου είπε πως είχε κι άλλο ένα, 523 δυομισάλιτρο LCI, με παραπλήσιο εξοπλισμό. Εκείνο δε μπορούσε να μου το φέρει, ευτυχώς ήταν κοντά στην πύλη και μπήκα με την ανοχή του φύλακα. Το 523 ήταν πιο καθαρό και είχε comfort καθίσματα και τηλεόραση, αλλά υπολοιπόταν σε Hifi, πακέτο φωτισμού και κάποια ακόμα. Μετά είδα πως το πίσω δεξί λάστιχο ήταν κλαταρισμένο. Και δεν ήταν καν runflat όπως τα υπόλοιπα. Επίσης, το πίσω δεξί φτερό είχε φάει καλό χτύπημα πάνω στο φρύδι. Γύρω γύρω είχε μικροβαθουλωματάκια και γραντζουνιές. Αυτό το λυπήθηκα περισσότερο.
Για να μη πολυλογώ, πήρα το 520 και του έκανα τα γνωστά (απλό, σπέσιαλ, ξεμάτιασμα, αγιασμό, βιολογικό, θεραπεία με όζον στον Φικιώρη, γυάλισμα, κέρωμα, χαλάουα, κεραμική κότα κλπ). Εν συνεχεία, άλλαξα πατάκια και ό,τι είχε φθαρεί στο εσωτερικό (χερούλι οδηγού, λεβιέ ταχυτήτων). Δεν το μετάνιωσα ποτέ, το αυτοκίνητο παραμένει άτριχτο, δείχενι σαν καινούργιο και είναι ατρακάριστο αλλά η κατάσταση στην οποία το είχαν ήταν πέρα για πέρα απαράδεκτη. Επειδή μιλάμε για ένα αυτοκίνητο της ίδιας της BMW Hellas κι όχι για κάποιο που πήραν ανταλλαγή από ιδιώτη, θεωρώ πως είναι εντελώς αδικαιολόγητοι.
Έκτοτε, το premium selection δε μου λέει απολύτως τίποτα. Κακά τα ψέμματα, τα καλύτερα μεταχειρισμένα τα έχουν ιδιώτες. Επιπλέον, η εμφάνιση και το επίπεδο του ιδιώτη πωλητή σου δίνουν πολλά στοιχεία για την αφανή κατάσταση του αυτοκινήτου.
Απάντηση με παράθεση
Αρχικό μήνυμα απο hades7
