Ταινιες-Σινεφιλ

[deepBLUE]

Chi Mai / Le Professionnel φοβερη ταινια και βεβαια με τις απιθανες μουσικες του Ennio Morricone.

Τα φτερα του ερωτα.
https://cinemad.blogspot.com/2006/07/55.html
https://www.naftemporiki.gr/t+z/movie.asp?id=943

[Nino]

ανοιγω ενα νεο θεματακι μετα απο προτροπη του βασιλη που μπορουμε να προτεινουμε ταινιες που ειδαμε και μας αρεσαν.

αρχιζω εγω με ενα κλασσικο εργο που το βλεπω ευχαριστα καθε φορα που το πετυχαινω.

Jeremiah Johnson, γυρισμενο το 1972, σκηνοθεσια Sydney Pollack, με τον Robert Redford.

Παρα που καλη ιδεα..

Jeremiah Johnson.. τι μου θυμισες τωρα!!!

[Nino]

δεν χρειαζεται συστασεις..απλα μοναδικη!!!https://www.imdb.com/title/tt0087843/

[Driver M]

Καταρχάς συγχαρητήρια για το συγκεκριμένο τόπικ, μιας και η παρακολούθηση ταινιών είναι ίσως το αγαπημένο μου χόμπυ.

Περνάω κατευθείαν στην ταινία που από πολλούς κριτικούς θεωρείται ως η καλύτερη όλων των εποχών και αναμφίβολα, είναι αυτή που καθιέρωσε τις ταινίες με τη μορφή που τις ξέρουμε σήμερα (γρήγορη πλοκή, συχνοί διάλογοι, πολλαπλές λήψεις κλπ). Φυσικά μιλάω για τον Πολίτη Κέιν (Citizen Kane), μια ταινία που αν και βγήκε το 1941, φαντάζει πιο επίκαιρη και σύγχρονη από ποτέ. Σίγουρα μια ταινία ενός χαρισματικού ανθρώπου που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, του Orson Welles, την οποία πρέπει να έχει δει όποιος θεωρεί τον εαυτό του σινεφίλ.

Εξαιρετική ταινία επίσης, το κουρδιστό πορτοκάλι (clockwork orange) του Stanley Kubrick (1971). Πρωτότυπη αλλά και βαθιά στοχασμένη στα όρια της προφητικής, δημιουργεί έντονα συναισθήματα και προβληματισμούς στο θεατή για ζητήματα όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη και εν τέλει η ανθρωπιά.

[nikos1400]

Καταρχάς συγχαρητήρια για το συγκεκριμένο τόπικ, μιας και η παρακολούθηση ταινιών είναι ίσως το αγαπημένο μου χόμπυ.

Περνάω κατευθείαν στην ταινία που από πολλούς κριτικούς θεωρείται ως η καλύτερη όλων των εποχών και αναμφίβολα, είναι αυτή που καθιέρωσε τις ταινίες με τη μορφή που τις ξέρουμε σήμερα (γρήγορη πλοκή, συχνοί διάλογοι, πολλαπλές λήψεις κλπ). Φυσικά μιλάω για τον Πολίτη Κέιν (Citizen Kane), μια ταινία που αν και βγήκε το 1941, φαντάζει πιο επίκαιρη και σύγχρονη από ποτέ. Σίγουρα μια ταινία ενός χαρισματικού ανθρώπου που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, του Orson Welles, την οποία πρέπει να έχει δει όποιος θεωρεί τον εαυτό του σινεφίλ.

Εξαιρετική ταινία επίσης, το κουρδιστό πορτοκάλι (clockwork orange) του Stanley Kubrick (1971). Πρωτότυπη αλλά και βαθιά στοχασμένη στα όρια της προφητικής, δημιουργεί έντονα συναισθήματα και προβληματισμούς στο θεατή για ζητήματα όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη και εν τέλει η ανθρωπιά.

100 % !!
https://www.rottentomatoes.com/m/citizen_kane/


Ναι, αληθεια, χρησιμο θρεντ.
Και εγω ειναι πολλες ταινιες που θελω να δω και ολο ξεχναω μετα ποιες ητανε. Εδω θα μπορω να τις βρισκω μια-μια !

[Nino]

Πολλα τα αριστουργηματα και φυσικα καθε εργο στο ειδος του...
η ταινια ομως σταθμος στο παγκοσμιο κινηματογραφο,ενας υμνος στο σινεμα ειναι...
https://cine.gr/film.asp?id=1610&page=4
Οποιος δεν την εχει δει ας σπευσει

[Ptboul]

Περνάω κατευθείαν στην ταινία που από πολλούς κριτικούς θεωρείται ως η καλύτερη όλων των εποχών και αναμφίβολα, είναι αυτή που καθιέρωσε τις ταινίες με τη μορφή που τις ξέρουμε σήμερα (γρήγορη πλοκή, συχνοί διάλογοι, πολλαπλές λήψεις κλπ). Φυσικά μιλάω για τον Πολίτη Κέιν (Citizen Kane), μια ταινία που αν και βγήκε το 1941, φαντάζει πιο επίκαιρη και σύγχρονη από ποτέ. Σίγουρα μια ταινία ενός χαρισματικού ανθρώπου που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, του Orson Welles, την οποία πρέπει να έχει δει όποιος θεωρεί τον εαυτό του σινεφίλ.

Άρη από την αρχή που είχες κάνει εγγραφή είχα προσέξει το άβαταρ σου με τον πολίτη κέιν και είχα σκεφτεί ''καλά τι του άρεσε από αυτή την ταινία??'' Όταν την πρωτο είδα κοιμήθηκα, ξύπνησα, λέω δε μπορεί κάτι θα κάνω λάθος, ξανακοιμήθηκα κ ξύπνησα όταν τελείωσε. Μία ταινία που ακροβατεί επικινδύνως μεταξύ του απόλυτου Κιτς και του αμερικάνικου σουρεάλ, αποτυγχάνει παταγωδώς να περάσει τα πρώιμα - η αλήθεια είναι - μηνύματα αμερικανικού νεοφιλελευθερισμού.

Με έναν Orson Welles κουραστικό και ατάλαντο αναρωτιόμουν πως αυτή η ταινία ανακηρύχθηκε η ''καλύτερη όλων των εποχών''. Το κατάλαβα όταν είδα πως χρίστηκε έτσι από το American Film Institute..

Εξαιρετική ταινία επίσης, το κουρδιστό πορτοκάλι (clockwork orange) του Stanley Kubrick (1971). Πρωτότυπη αλλά και βαθιά στοχασμένη στα όρια της προφητικής, δημιουργεί έντονα συναισθήματα και προβληματισμούς στο θεατή για ζητήματα όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη και εν τέλει η ανθρωπιά.

Αντιθέτως για το κουρδιστό το μόνο που έχω να πω είναι ότι το έχω δει καμιά 10 αριά φορές και μάλιστα αγόρασα την ταινία σε συλλεκτική θήκη από την Αγγλία το '94 (βιντεοκασέτα) και ακόμα την έχω σφραγισμένη.

Ασύλληπτα μπροστά από την εποχή της._

Από εμένα προτείνω (ξεφεύγοντας λίγο από την αυστηρή έννοια του σινεφίλ) την κλασσική και ατμοσφαιρική casablanca, Great Expectations, vita e bella, talented ripley, Bullit , Christine..

[Z4 DCT]

Άρη από την αρχή που είχες κάνει εγγραφή είχα προσέξει το άβαταρ σου με τον πολίτη κέιν και είχα σκεφτεί ''καλά τι του άρεσε από αυτή την ταινία??'' Όταν την πρωτο είδα κοιμήθηκα, ξύπνησα, λέω δε μπορεί κάτι θα κάνω λάθος, ξανακοιμήθηκα κ ξύπνησα όταν τελείωσε. Μία ταινία που ακροβατεί επικινδύνως μεταξύ του απόλυτου Κιτς και του αμερικάνικου σουρεάλ, αποτυγχάνει παταγωδώς να περάσει τα πρώιμα - η αλήθεια είναι - μηνύματα αμερικανικού νεοφιλελευθερισμού.

Με έναν Orson Welles κουραστικό και ατάλαντο αναρωτιόμουν πως αυτή η ταινία ανακηρύχθηκε η ''καλύτερη όλων των εποχών''. Το κατάλαβα όταν είδα πως χρίστηκε έτσι από το American Film Institute..



Αντιθέτως για το κουρδιστό το μόνο που έχω να πω είναι ότι το έχω δει καμιά 10 αριά φορές και μάλιστα αγόρασα την ταινία σε συλλεκτική θήκη από την Αγγλία το '94 (βιντεοκασέτα) και ακόμα την έχω σφραγισμένη.

Ασύλληπτα μπροστά από την εποχή της._

Από εμένα προτείνω (ξεφεύγοντας λίγο από την αυστηρή έννοια του σινεφίλ) την κλασσική και ατμοσφαιρική casablanca, Great Expectations, vita e bella, talented ripley, Bullit , Christine..

ημουν σιγουρος οτι θα ειχες αλλους τιτλους εσυ για σινεφιλ.........το τετοιο του τετοιου και αλλα τετοια......

[Κωνσταντίνος]

Εμπιστεύομαι και εγώ το site https://www.rottentomatoes.com για review και βαθμολογίες. Αυστηρό στις αξιολογήσεις γιαυτό μου αρέσει.

Κορυφαία ταινία για μένα είναι "The Godfather". Το πρώτο μέρος της τριλογίας όπου και δεσπόζει η μορφή του Μπράντο.
Επίσης απο την δεκαετία αυτή στην λίστα με τις Top ταινίες είναι και το "Taxidriver" και το "Αpocalyplse Now".

Θα παραθέσω μερικές απο τις ταινίες που δεν ακούγονται πλέον τόσο όσο αυτές που ανέφερα, αλλά πρόκειται για σημαντικές δημιουργίες της 7ης τέχνης.
The Wild Bunch (1969 - Sam Peckinpah)
Network (1976 - Sydney Lumet)
The Conversation (1974 - Francis Ford Coppola) Πραγματικό διαμάντι που δεν έτυχε της φήμης που άξιζε. Οι σινεφίλ ψάξτε την.
All the President's Men (1976 - Alan J. Pakula)
Life Of Bryan (1979 - Monty Pythons)

[Κωνσταντίνος]

Μερικές ακόμα
Paris Texas (1983 - Wim Wenders)

Και δύο αριστουργήματα για μένα.
Δύο παραδείγματα για το πως φτιάχνεται μια υπέροχη ταινία χωρίς εφφέ, χωρίς βαρύγδουπα ονόματα κ.τ.λ
Δυο πρωταγωνιστές, μια πόλη και όλη η ταινία διάλογος.
Εγώ είδα την πρώτη.......κατά τύχη σε κάποιος κανάλι. Αν μου έλεγε κάποιος πως πρόκειται για ταινία που θα είναι μόνο διάλογος μεταξύ 2 ατόμων, δεν θα την έβλεπα.
Και μόλις τελείωσε, είχα κρεμάσει σαγόνι.
Before Sunrise (1995 - Richard Linklater)
και η συνέχεια της
Before Sunset (2004 - Richard Linklater)
Και 2η ισάξια αν όχι καλλίτερη απο την πρώτη.
Ψάξτε τις οπωσδήποτε