Και..αναχώρηση για την Λίμνη Titisee , μια πανεμορφη λίμνη με πολλλά καφε και εστιατόρια γυρω της και πολλές δραστηριότητες. Στην λίμνη αυτή έμελλε να φάμε το καλύτερο φαγητό της εξαήμερης διαμονής μας στο εξωτερικό.
Φτανοντας στη Λίμνη βλέπουμε κάτι σαν νεροτσουλήθρες σε κλειστό χωρο και σταματάμε για να παίξουν και λίγο τα μικρά. Πληρώνουμε στο ταμειο και πάμε στα αποδυτήρια. Εχω ξαναπάει στη Γερμανία και εχω συνηθίσει στην καθαριότητα αλλά αυτό που είδα σε αυτό το συγκρότημα δεν το φανταζόμουν. Πλήρης και απόλυτη καθαριότητα σε ένα χώρο που πλατσουρίζουν δεκάδες άτομα. Χρειάστηκε να πάω στην τουαλέτα και έμεινα στήλη άλατος. Τουαλέτα με άσπρο πλακάκι κάτω και ούτε ίχνος -κυριολεκτικά- νερού επάνω στο πάτωμα.Λές και 'ημου ο πρώτος που πήγαινε ...Αυτά βλέπω και μελαγχολώ..Οι νεροτσουλήθρες όμως και η πισίνα μέσα πολύ κοινότυπα. Ετσι κάνουν κολύμπι οι Γερμανοί σκέφτηκα..Α ρε Ελλάδα με το Αιγαίο σου!!!
Ωρα για φαγητό και αφού παραλίγο να κάτσουμε σε ενα τουριστικό εστιατόριο μπροστά στη λίμνη , από το οποίο φυγαμε όταν είδαμε το φαγητό - πάαααααλιιιιι σνίτσελ?????- αποφασίζουμε να κάτσουμε σε ενα ιταλικό μπάς και φάμε κάτι τηε προκοπής.
Κοιτάζοντας τον κατάλογο βλέπουμε saganaki , tzatziki και πριν προλάβουμε να αναρωτηθούμε έρχεται ο ιδιοκτήτης ο οποίος είναι Ελληνας!!! Σακης Γιώργας λέγεται και είναι από την Αρτα. 23 χρόνια στην Γερμανία μας λέει -ευτυχώς για μένα- και 'οταν τον ρωτάμε γιατί ευτυχώς, μας λέει για την επιχείρησή του που πάει σφαίρα - 450 κουβερ σήμερα μας λέει- , για τους ελεγκτές υγιεινής που δεν δωροδοκούνται και παίρνουν με συριγγες δείγμα από μέρη του εστιατορίου για να βρούν μικρόβια , για τον Δημο στον οποίο πληρώνει μεν αρκετά αλλά του παρέχει υπηρεσίες, για την ποιότητα ζωής , τις συγκοινωνίες κλπ.
Τον ρωτάμε πως τα πάει με τους Γερμανούς και λέει πως τον σέβονται και αν κάποιος πάει να τον πικάρει τον βάζει στη θέση του. Στην επιχείρηση του έχει αποκλειστικά Ελληνες από το χωριό του στην Ελλάδα και όταν τον ρωτάμε για τους μισθούς μας λέει ότι τα παιδιά στην κουζίνα παίρνουν καθαρά 1600 Ευρω τον μήνα, με πληρωμένη διαμονή , φαγητό και ασφάλεια...Οχι και ασχημα..
Τρωμε εκπληκτική πίτσα στον ξυλόφουρνο - το μυστικό μας λέει είναι στο αλευρι που χρησιμοποιεί- και σουπερ μακαρονάδες και αναχωρούμε για το ξενοδοχείο μετά από ενα παγωτάκι στο χέρι.
Ξυπνάμε καθυστερημένοι και αφού πάω μια βόλτα στα πέριξ της λίμνης για φωτό , αναχώρηση για Rust και europa Park . Το Rust είναι ενα χωριό τελείως αδιάφορο στα Γαλλο-Γερμανικά σύνορα το οποίο μάλλον φτιάχτηκε ακριβως επειδή είναι δίπλα στο Europa Park.
Το οποίο Europa park είναι κάτι σαν την Disneyland αλλά για πιο μεγάλες ηλικίες, 12-17 θα έλεγα αν και έχει και πράγματα για πιο μικρά παιδιά.Δεν έχω επισκεφτεί την Eurodisney , αλλά 'εχω πάει στο Orlando στην Αμερικάνικη. To Europa Park είναι στην ίδια φιλοσοφία αλλά με πιο πολλά γρηγορα τραινάκια. Φτάνουμε λίγο αργά όμως και αποφασίζουμε να μην πληρώσουμε το τσουχτερό εισιτήριο για λίγες ώρες (το Europa Park κλείνει στις 6 ή στις 7 ανάλογα με την κίνηση, και εδώ θυμίζω ότι νυχτώνει γυρω στις 10+ το βράδυ..) και να πάμε Colmar και Egusheim.
H Colmar ειναι σε απόσταση μισης ώρας από το Rust ( ή 2.5 ωρες+ αλλά αυτό λίγο παρακάτω...) Πάρα πολύ όμορφη πόλη , γεμάτη λουλούδια και σπίτια πολύχρωμα σαν να έχουν βγεί από παραμύθι. Το τοπίο έχει αλλάξει λίγο, πολλά αμπέλια - είμαστε πλέον στο λεγόμενο δρόμο του κρασιου - και γενικά υπάρχει μια χαλαρότητα στην ατμόσφαιρα και βλέπουμε που και που και κανένα σκουπιδάκι..χαχα καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι στη Γερμανία πια...
Αφού χορταίνουμε την Colmar , φεύγουμε για το εξίσου γραφικό Eguisheim σε απόσταση δεκα λεπτών. Το οποίο Eguisheim είναι χωριό πανεμορφο γεμάτο από οινοπαραγωγούς και πανδοχεία και εστιατόρια όπου μπορείς να δοκιμάσεις κρασιά και τοπικές σπεσιαλιτέ. Είναι χτισμένο δε σε ομόκεντρους κύκλους .
Στο γυρισμό σταματάμε για φαγητό και αρχίζει και νυχτώνει. "Ασε εμένα" μου λέει ο Γιώργος που είμαστε παρέα, "θα βάλω εγώ το GPS, ακολούθησέ με".....τι το ήθελα....έχει βάλει στις ρυθμίσεις "ιδανική διαδρομή " αντί για "γρήγορη" και......έχει ήδη νυχτώσει 11 παρά το βραδυ , το GPS μας βγάζει από τον αυτοκινητόδρομο, σιγά σιγά μπαίνουμε σε κάτι χωράφια...πλήρης απουσία φωτισμού, περνάμε από κάτι Γαλλικά χωριά που είναι λές και έχουν ερημώσει..κανένας έξω... και ξαφνικά ούπς !!! βρισκόμαστε σε ένα πορθμείο στον Ρήνο όπου το GPS μας λέει να πάρουμε το καραβάκι να περάσουμε απέναντι όπου είναι το Rust...ΠΟΙΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΟΕΟ??????? Το πορθμείο είναι κλειστό !!!! "Δεν πειράζει" λέει ο Γιώργος "ακολούθησε με" . Οδηγούμε παράλληλα με το Ρηνο για κανενα 15 λεπτο και πάνω που λέμε ότι βρήκαμε πέρασμα οδικώς...Τσουπ , εμπόδια εμπρός "Δρομος Κλειστός" ..Οχι ρε γαμωτο!!!! Ξανα πίσω αλλα δεκα πέντε λεπτά οδηγημα , αλλαζουμε ρυθμίσεις στο GPS , τιποτα ...'ωσπου έχω την φαεινη ιδεα να βάλω προορισμό όχι το Rust αλλά το Στρασβούργο λίγο βορειότερα..πράγματι μετά από εικοσι λεπτά περιπου φτάνουμε στο Στρασβούργο όπου υπάρχει γεφυρα και περναμε από την άλλη μερια΄...το πώς κατεβαίναμε τον αυτοκινητόδρομο μέχρι το Rust..ασε...φτάνουμε κατα τις μια τα ξημερώματα στην Pension Marianna και τα γνωστά...γκούπ!!! Τέζα!!
Europa Park!!! Αφου πληρώνουμε το αντίτιμο (190 Ευρω ημερησίως για μια πενταμελή οικιγένεια) , ξεχυνόμαστε στο πάρκο όπου επί δυο μέρες ανεβοκατεβαίνουμε σε τρενακια που κάνουν 0-100 σε 3" , πέφτουμε σε πισίνες , βλέπουμε τον Arthur and the Minimoys, την Ωραία κοιμωμένη, τον Χανσελ και την Γκρέτελ , κάνουμε βόλτα στη λίμνη του πάρκου επάνω σε σχεδίες , κανουμε "ράφτινγκ", πάμε σε σινεμά 4D, βλέπουμε μάχες ιπποτών με άλογα και πανοπλίες κλπ κλπ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το πάρκο είναι θεματικά χωρισμένο σε Ευρωπαικές χώρες , και κάθε μία είναι χτισμένη και διακοσμημένη σύμφωνα με την αντίστοιχη χώρα. Κάτι σαν το Epcot Center στο Orlando της Florida για όσους έχουν πάει.
Τα παιδιά ξετρελάθηκαν , και γενικά ήταν καταπληκτικά!!
7η ημέρα
Και ήρθε η ημέρα της επιστροφής..Αναχώρηση από Rust και πάλι πίσω αφού πρώτα κάνουμε μια στάση στο Lugano στην Swiss miniature (https://luganotourism.ch/en/95/swiss...=353&idMod=254) όπου βλέπουμε σε μινιατούρες διαφορα αξιοθέατα της Ευρώπης.