Bugatti Brescia Type 22 Roadster 1925

[Stamatis]

Στα αρχεία που βρίσκονται στο κάτω μέρος αυτού του ποστ, μπορούμε να δούμε τι ΔΕΝ είναι μια Bugatti.

Μια Bugatti, λοιπόν μπορούμε να συμπεράνουμε ότι δεν είναι τα πάνελ της.
Δεν είναι τα πάνελ της, γιατί ο Εττόρε φρόντιζε να παραδίδει το αυτοκίνητο στη βασική του μορφή ώστε ο υποψήφιος αγοραστής, αν δεν το προόριζε για αγώνες, να ζητήσει από έναν απο τους κατασκευαστές αμαξωμάτων της εποχής να του φτιάξει ένα κέλυφος σύμφωνα με τις απαιτήσεις του.

Τι έκανε λοιπόν τα αυτοκίνητα αυτά διάσημα και ποθητά άραγε;

[Antonis_Spartan]

Kαι μετα μιλαω εγω για εξοδα που ανακατασκευαζω ενα
2002 ολο κι ολο...
Αυτος ο τυπας τι να πει δηλαδη ???
ΧΑΧΑΧΑΧΑ

[paganis]

πραγματικα ,δεν μπορω να μπω στην θεση καποιου ..που αγοραζει μια αντικα...αν δεν εχει ,εστω στο πισω μερους του μυαλου του....να το αισθανθει σαν οχημα....δηλαδη να το οδηγησει και να το ακουσει ...για μενα αυτη η μπουκατι ειναι κατι νεκρο!!

[BILL007]

για μενα αυτη η μπουκατι ειναι κατι νεκρο!!

που μπορεί να γίνει ζωντανό...

[Nick bmwlover]

που μπορεί να γίνει ζωντανό...

Το "σωμα"της ισως,η "ψυχη" της ομως?!...

[ΦΑΝΗΣ]

Φοβερή ανακάληψη μετά από τόσα χρόνια...Μπράβο

[Stamatis]

H εποχή λοιπόν είναι το 1920.

Στην Αμερική ξεκινάει η ποτοαπαγόρευση, στην Γερμανία ο Αδόλφος Χίτλερ (νέος τότε) παρουσιάζει το πρόγραμμά του στο Μόναχο, στην Παλαιστίνη (απο τότε αλλά και πιο πρίν) οι Εβραίοι και οι Άραβες μετρούν συνολικά 300 νεκρούς σε μια χρονιά, οι Μεξικάνοι συνεχίζουν την επανάστασή τους, η Ρωσία συνεχίζει να προελαύνει στα εδάφη της Πολωνίας και οι Έλληνες συνεχίζουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στα εδάφη της Μικράς Ασίας.

Ενα καρβέλι ψωμί κόστιζε το ίδιο με ένα λίτρο γάλα και με το μισθό ενός εργάτη στην Αμερικάνικη βιομηχανία μπορούσες να αγοράσεις 700 λίτρα γάλα.
Με το μισθό ενός εργάτη στην Ελλάδα μπορούσες να αγοράσεις 120 λίτρα γάλα, αν το έβρισκες και αν είχες λεφτά να το αγοράσεις.

Ηταν μια εποχή που υπήρχαν πλούσιοι και φτωχοί.
Τίποτα άλλο.
Παλιά τζάκια στην Ευρώπη, νέοι ανερχόμενοι επιχειρηματίες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και εργάτες ή αγρότες που αναζητούσαν μεροκάματο ακόμα και σαν μισθοφόροι στην Ισπανία.

O Ettore Bugatti εκείνη την εποχή σχεδίασε την type 22, με έναν κινητήρα 1.400 κυβικων εκατοστών και απόδοσης απο 35 έως 45 ίππων.
Οι κινητήρας αυτός βασισμένος στον type 13 είχε 4 βαλβίδες στον κύλινδρο, διπλά καρμπυρατερ ζενίθ ενώ το σασί είχε φύλα σούστας παντού.
Το αυτοκίνητο ζύγιζε απο 300 έως 400 κιλά ανάλογα με την έκδοση που το επιθυμούσε ο πελάτης.

[Stamatis]

Σπουδαία τα λάχανα θα μου πείτε. 45 άλογα απο 1400 κυβικά, 16βάλβιδο και με σούστα.
Ε και?

Τι ε και?

Το αντίστοιχο Ford της εποχής ήταν 2.900 κυβικά και απέδιδε 28 άλογα.

Θέλετε να κάνουμε και κάποιες άλλες συγκρίσεις?

δείτε και τι ωωωωωωωραίοοοοοοοοοοο (μπλιαχ) που ήταν το φορντάκι....

[Stamatis]

Σε σύγκριση με την Bugatti λοιπόν, τι θα προτιμούσατε να έχετε βρει στον πάτο μιας λίμνης?

[Stathis]

Σε σύγκριση με την Bugatti λοιπόν, τι θα προτιμούσατε να έχετε βρει στον πάτο μιας λίμνης?

το θησαυρο του χιτλερ.
λεγεται οτι βρισκεται σε μια λιμνη στα συνορα αυστριας-γερμανιας.
θα βαλω και φωτο...