Θεσσαλονίκη 1965

[A8hnaios]

Λεωφόρος Νίκης από το ύψος της πλατείας Αριστοτέλους (Άνοιξη 1956)

Από αφιέρωμα στο περιοδικό National Geographic, στο τεύχος του Μαϊου 1956.
Η πλατεία Αριστοτέλους με τα θερινά σινεμά, πριν τις πολυκατοικίες

Φωτ.: Franc & Jean Shor

[LEONIDASKAL]

παντως και τωρα ωραια ειναι . τελικα η συμπρωτευουσα εχει αυτο το χαρκτηρα , το αρωμα , την αισθηση που οσα χρονια και αν περασουν.........

[A8hnaios]

Θεσσαλονίκη - Οδός Εθνικής Αμύνης (1950-1951)

Η λήψη από το Λευκό Πύργο και σε πρώτο πλάνο το πρώτο κτίριο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Θεμελιώθηκε στις αρχές του 1949 και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Αντώνιο Νικόπουλο.
Το δεύτερο κτίριο, που στεγάζει το ΚΘΒΕ, θα θεμελιωθεί στα τέλη του 1951, αμέσως μετά τα εγκαίνια του πρώτου, στο χώρο στο άκρο δεξιά της φωτογραφίας.
Διασώζονταν τότε ακόμα πολλά από τα σουλτανικά, κτίρια ιδιοκτησίας του σουλτάνου για στέγαση δημοσίων υπηρεσιών και εκμετάλλευση, κατά μήκος της τότε λεωφόρου Χαμιδιέ. Η Χαμιδιέ εγκαινιάστηκε το 1891 και ήταν η πρώτη μεγάλη οδός που χαράχτηκε μετά την κατεδάφιση των ανατολικών τειχών της πόλης.
Το κτίριο της Λέσχης Αξιωματικών θα χτιστεί στο χώρο κάτω αριστερά το 1963.

Η λεωφόρος Χαμιδιέ, όπως λεγόταν παλιά η οδός, εγκαινιάστηκε το 1891 και ήταν η πρώτη μεγάλη οδός που χαράχτηκε μετά την κατεδάφιση των ανατολικών τειχών της πόλης. Μετονομάστηκε σε Βασ. Κωνσταντίνου μετά την απελευθέρωση, Εθνικής Αμύνης μετά το κίνημα της Εθνικής Άμυνας το 1916, οδός Βασ. Σοφίας την δεκαετία του μέχρι την δεκαετία του 80 και μετά πάλι Εθνικής Αμύνης. Ο δρόμος είχε ωραία αστικά σπίτια, καφενεία, εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης και δημόσια κτίρια,ανεβαίνοντας από τον Λευκό Πύργο, τα λεγόμενα σουλτανικά, που στέγαζαν τα Δικαστήρια. Τα κτίρια αυτά ήταν και τα τελευταία που κατεδαφίστηκαν μετά από τις ζημιές που υπέστησαν με το σεισμό του 1978. Το κτίριο της Λέσχης Αξιωματικών Θεσσαλονίκης κτίστηκε το 1963. Στο βάθος διακρίνεται η ΧΑΝΘ και ο συνοικισμός της Αγίας Φωτεινή που κατεδαφίστηκε την ίδια χρονιά για να δώσει τη θέση του στη ΔΕΘ και την Πανεπιστημιούπολη. Από την δεξιά μεριά του δρόμου στη σειρά ήταν το καφενείον “Εθνικόν”, το κέντρο “Χάι Λάιφ”, το καφεζυθοπωλείο “Η Νέα Γενιά”, το ζυθεστιατόριο “Ο Γέρος του Μωριά”, το μπαρ και πατινάζ “Σκαίτιγκ”, το κεντρικό κτίριο των Δικαστηρίων και πιο πάνω το παρθεναγωγείο Αγλαϊα Σχινά. Στην αριστερή μεριά του δρόμου συναντούσες κι άλλα διοικητικά κτίρια των Δικαστηρίων, το καφεζυθοπωλείο του Τζώρτζη Πεντζίκη και το εστιατόριο Λούλουλος και το καφεζυθοπωλείο Ντορέ πριν μεταφερθή στην οδό Τσιρογιάννη.

Πηγές: Η Θεσσαλονίκη μέσα από το φακό του Γιώργου Λυκίδη, εκδ. Ιανός

Η μνήμη της πόλης του Χρήστου Ζαφείρη

[A8hnaios]

Καραμπουρνακι 1960 καθαρισμα βαρελιων

[A8hnaios]

Η πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία...(Παραλία Θεσσαλονίκης,1950.
Φωτογραφία Σωκράτης Ιορδανίδης)

[A8hnaios]

Θεσσαλονίκη ό πρώτος καφές Λουμιδης 1936

[I_MNL]

Σήμερα δε μας φτάνουν τα χρήματα, αλλά κυκλοφορούμε από μικροί με bmw, subaru

Την υγεία μας να έχουμε και να περάσουμε όμορφα σε αυτή τη ζωή.

Τρία πράγματα πρόσεξα.... bmw, subaru και υγεία!

[A8hnaios]

Αεροφωτογραφία του προσφυγικού συνοικισμού της κάτω Τούμπας 1962

[A8hnaios]

Θεσσαλονίκη, Αύγουστος 1917, τα αποτελέσματα της καταστροφικής πυρκαγιάς, στο βάθος τα πλοία του Συμμαχικού Στόλου.

[A8hnaios]

Για το φίλο Γιώργο...