Γιάννη αυτή την άποψη τη θεωρώ λάθος. Το να έχει κάποιος ένα αμάξι επιδόσεων ως παιχνίδι της βόλτας, της εκδρομής και του ΣΚ δεν σημαίνει πως το κάνει επειδή είναι τσίπης στη συντήρηση, ψυχωτικός μην το φθείρει, ή ψείρας που το φυλάει για να το χαρεί ο επόμενος. Το πιθανότερο είναι να μην είναι αρκετά μαζόχα ώστε να θέλει να κυκλοφορεί όλη μέρα πάνω σε 19άρια, πολυουρεθάνες και coilover, να μη θέλει ενώ πάει αγχωμένος στις δουλειές του να του παίρνει τα αυτιά το droning της supersprint και παράλληλα να τον αγριοκοιτάνε οι συνάδελφοί του επειδή συντονίζουν τα τζάμια του γραφείου καθώς παρκάρει στο parking, να θέλει την άνεσή του να καβαλήσει όποιο πεζοδρόμιο βρει αδειανό χωρίς να κάνει 15 γύρες το τετράγωνο ώστε να βρει θέση, να μην χρειάζεται κάθε πρωί να περιμένει ένα 10λεπτο στο ρελαντί να ζεσταθεί το καθαρόαιμο το υπερμοτέρ
κλπ.....
Το sportscar είναι προτιμότερο να τo χαιρόμαστε στις διαδρομές για τις οποίες έχει φτιαχτεί - εκεί που δείχνει τις αρετές του - γιατί αλλιώς από αναζωογονητικό παιχνίδι μπορεί να καταντήσει καθημερινό βασανιστήριο. Για ένα αμάξι πόλης ή ένα μικρομεσαίο η καθημερινότητα είναι το στοιχείο του και η άνεση/ξεγνοιασιά που σου προσφέρει είναι αγχολυτική.
Από την άλλη όσοι έχουν τα Μ3 τους για καθημερινά, πολύ καλά κάνουν....γούστα είναι αυτά, αλλά ας παραδεχτούμε και τη θεώρηση των υπολοίπων που βολεύονται στην ευκολία χρήσης του καθημερινού αυτοκινήτου.
Προσωπικά βρίσκω απόλυτα λογικές τις αντιδράσεις των παιδιών που γίνονται καυστικοί...γιατί πολύ απλά κάποια πράγματα ακούγονται οξύμωρα. Εμένα ας πούμε Γιάννη μου κάνει εντύπωση πώς κάνεις ένα έξοδο Χ χιλιάρικα για μετατροπή σε Μ3 και μετά να θες να περικόψεις έξοδα από τα καύσιμα.
αν σου χει μείνει το Μ3 αμανάτι από το 2008 που το πήρες και πλέον την εποχή της λιτότητας δεν μπορείς να πληρώσεις για καύσιμα, ένα ερώτημα για εξοικονόμηση θα μπορούσα να το κατανοήσω....