Indian Motocycles

[Κωνσταντίνος]

"If I had a Harley I'd leave it for a thief,
and with the insurance I'd buy an Indian Chief"

Παλιά Ινδιάνικη παροιμία

TO ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Στο ξεκίνημα του προηγούμενου αιώνα, και συγκεκριμένα το 1901, ένας οδηγός αγώνων μοτοσυκλέτας και ένας Σουηδός μετανάστης, έμελλαν να είναι οι ιδρυτές της πρώτης εταιρίας κατασκευής μοτοσυκλετών παγκοσμίως.
Πρόκειται για τους George Hendee (οδηγός αγώνων) και Oscar Hedstrom (μηχανικός), οι οποίοι ίδρυσαν στο Springfield της Μασαχαουσσέτης την Indian Motocycle Company.
Γιατί "Motocycle" και όχι "Motorcycle" ; Η πιο πιθανή εκδοχή είναι πως ο Κος Hedstrom εκ Ευρώπης ορμόμενος γαρ, ήταν συνηθισμένος στην λέξη moto, μιας και τα μοντέλα που κυκλοφορούσαν στην Ευρώπη, τα περισσότερα τουλάχιστον, είχαν για όνομα το moto και μετά το υπόλοιπο όνομά τους. Π.χ Moto-Guzzi, Moto-Ducatti, Moto-Laverda κ.τ.λ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Τα πρώτα μοντέλα που δημιούργησαν (3 τον αριθμό το 1901) μάλλον μοτοποδήλατα μπορούμε να τα πούμε παρά μοτοσυσκλετες. Πρόλαβαν έτσι την ιστορία και έγιναν οι πρώτοι μιας και ακολούθησε ένα χρόνο αργότερα η προσπάθεια της Triumph (1902) και ακολούθως η Harley-Davidson (1903)


Ο Carl Oscar Hedstrom με ένα απο τα πρώτα μοντέλα της εταιρίας

Γεμάτοι όρεξη συνέχισαν ραγδαία να σχεδιάζουν και να κατασκευάζουν, αυξάνοντας τον αριθμό απο 3 τον πρώτο χρόνο σε 143 το 1902 !
Εκτός απο τον ρυθμό παραγωγής, έδωσαν βάση και σε πράγματα άγνωστα την εποχή εκείνη όπως η αεροδυναμική, φτιάχνοντας state-of-the-art μοτοσυκλετες.
Μάλιστα ο Hedstrom έθεσε και το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας μοτοσυκλέτας το 1903 με το μοντέλο που απεικονίζεται


Το 1916 οι ρυθμοί ανάπτυξης και παραγωγής τους έφεραν στην πρωτη θέση πωλήσεων, καταλαμβάνοντας το 40% της συνολικής αγοράς, παρ΄όλο που είχαν ξεπεταχτεί περισσότεροι απο 20 κατασκευαστές μοτοσυκλετών.

Πρωτοτυπιών συνέχεια
Το 1914 τα μοντέλα της Indian ήταν εφοδιασμένα με ηλεκτρικά φώτα και ηλεκτρική μίζα εκκίνησης και δικύλινδρους κινητήρες με 4 βαλβίδες ανα κύλινδρο ! Για να καταλάβει κανείς πόσο μπροστά απο την εποχή τους ήταν, ας αναφερθεί μόνο πως κινητήρες με 4 βαλβίδες ανα κύλινδρο, εμφανίστηκαν στην δεκετία του 80΄, 70 χρόνια αργότερα !

Αποχώρηση των ιδρυτών - Νέα προσθήκη
Την ίδια εποχή ο Hedstrom μαζί με έναν βοηθό του (επίσης Σουηδό) τον Gustafson ανέπτυξαν την Powerplus. Με δικύλινδρο κινητήρα σε σχήμα V και κυβισμό λγότερο απο 1 λίτρο. Προκειται για το τελευταίο μοντέλο της Indian που ανέπτυξαν τα 2 ιδρυτικά στελέχη (George Hendee και Oscar Hedstrom) αφου λόγω διαφωνιών με το Διοικητικό Συμβούλιο αποχώρησαν απο την εταιρία.
H Powerplus ήταν απλά έτη φωτός μπροστά απο την εποχή τους. Με τελική πάνω απο 120μίλια/ωρα δεν είχε κανέναν αντίπαλο στο πεδίο των αγώνων.
Εμπορικά δεν πήγε καλά λόγω του άκρως σκληροπυρηνικού χαρακτήρα, με υποτυπώδη φρένα, χωρίς φώτα, ανάρτηση κ.τ.λ
Εδώ φαίνεται η Powerplus


Λίγο νωρίτερα, και συγκεκριμένα το 1911 μια σημαντική έμψυχη προσθήκη, αυτή του Charles Franklin έδωσε νέα ώθηση στον τομέα της μηχανικής σχεδίασης της εταιρίας. Ο Franlkin ήταν ένας Ιρλανδός (νικητής του 1911 Isle Of Man οδηγώντας Indian) ο οποίος μετανάστευσε στην Αμερκή μόνο και μόνο για να ενσωματωθεί στην Indian Motocycles μετά την καταρρευση της Ευρωπαικής αγοράς, απόρροια του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου
Δημιουργημα του, ήταν η Indian Scout, μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία για πολλούς λόγους που θα δούμε και παρακάτω

Εδώ βλέπουμε Indian Scout σε υπηρεσία της ΑμερικάνικηςΑστυνομίας

Το τέλος του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε και την Indian αποδυναμωμένη σαν εταιρία. Συνέχισε όμως να αναπτύσει και να παράγει μοντέλα με κυριότερα τα Powerplus, Scout με κυβισμό ακριβώς 1l, και την επίσης θρυλική Chief με κυβισμό 1200

H Ιndian Chief

Οι ρυθμοί ζήτησης-παραγωγής άρχισαν να ανεβαίνουν πάλι φτάνοντας στον αριθμό των 250,000(!!!) το 1923.
To 1927 η Indian εξαγοράζει την εταιρία κατασκευής μοτοσυκλετών Ace Four που παρήγαγε το πετυχημένο ομώνυμο (της εταιρίας) μοντέλο.
Εδώ βλέπουμε μια Ace Four :


Συνεχίζεται................

[tmilatos]

Λιγοι τις γνωριζουν δυστυχως! Ο ΘΡΥΛΟΣ των μοτοσυκλετων λεγεται INDIAN και οχι HARLEY...


-Θεοφιλος-

[christar]

Φιλε μου περιμενω την συνεχεια. Μην βλεπεις τι γραφω στην υπογραφη. Τρεχουμε λεμε!!

[Κωνσταντίνος]

Δεκαετίες πριν τις γνωστές συμμορίες και παρέες που όργωναν τους δρόμους της Αμερικής με τις Harley, οι μοτοσυκλέτες Indian είχαν αποκτήσει το δικό τους φανατικό κοινό, με τους κατόχους να έχουν ένα παράξενο ισχυρότατο δεσμό με τις μηχανές τους.
Η ιθύνοντες της εταιρίας πίστευαν ακράδαντα πως για να φτιάξουν όσο το δυνατόν καλλίτερες, αξιόπιστες και πέρα απο τον συναγωνισμό μοτοσυκλέτες, έπρεπε να έχουν σαν γνώμονα τους αγώνες. Απο αυτόν τον τομέα θα ερχόταν η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη βελτίωση. Πόσο δίκιο είχαν................

Μετά το κραχ ήρθε το......χρώμα
Παρά την όχι και καλλίτερη διαχείρηση η εταιρία επέζησε του μεγάλου οικονομικού κραχ.
Ο Paul Du Pont ιδιοκτήτης εταιριας χρωμάτων ανήλθε στην προεδρία της Indian το 1929, ξεκινώντας έτσι, μια περίοδο πολύ καλής διαχείρησης.
Τα κέρδη άρχισαν να αυξάνονται και οι μοτοσυκλέτες Indian απέκτησαν περισσότερο υψηλής ποιότητας χρώμα μιας και άρχισαν να βάφονται και με διάφορες αποχρώσεις σε κάθε κομμάτι.
Συνολικά 34 χρώματα κοσμούσαν πλέον τα μοντέλα της εταιρίας. Προφανώς ο "χρωματέμπορας" πρόεδρος είχε άμεση σχέση με αυτή την αλλαγή......
Εδώ βλέπουμε μια Indian Chief με αποχρώσεις 2 χρωμάτων :


Λίγο αργότερα (το 1934) το κεφάλι ενός Ινδιάνου βρήκε θέση στα ντεποζιτα των Indian :


Στο μεταξύ ο πόλεμος μαινόταν στους αγώνες μεταξύ Indian και Harley-Davidson.
Mη θέλοντας να χάσει τα πρωτεία η Indian βελτίωσε την Scout παρουσίασε την Sport Scout με ενισχυμένο σκελετό για να αντέχει και τις απαραίτητες μηχανικές αναβαθμίσεις. Μερικές φώτο :


Indian αυτοκίνητο
Στη δεκαετία του 1930 έγινε και η πρώτη και τελευταία προσπάθεια για να μπει η εταιρία στον χώρο του αυτοκινήτου. Απέτυχε παρ΄όλο που υπήρχαν ήδη καινοτόμες τεχνολογίες όσο αφορά την μηχανολογία. Θυμίζω πως ήταν η μοναδική εταιρία που χρησιμοποιούσε κινητήρες με 4 βαλβίδες ανα κύλινδρο και εκκεντροφόρο επι κεφαλής.

Υστερα απο την αποτυχημένη αυτή προσπάθεια, οι "Ινδιάνοι" επικεντρώθηκαν ξανά με όλη την ενέργεια τους σε αυτό που ήξεραν καλλίτερα.

Εξέλιξαν σε όλη την δεκαετία του 30΄ την Ace Four που τώρα πια λεγόταν Indian Ace ή Ιndian Four με ακόμα πιο ενισχυμένο και μεγαλύτερο πλαίσιο, 2 καρμπυρατέρ και κυβισμό 1260cc.


Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος
Καθώς η Αμερική απο το 1942 άρχισε να εμπλέκεται στον πόλεμο, οι μηχανοκίνητες ανάγκες καλούσαν όλες τις ανάλογες εταιρίες να εφοδιάζουν τον Αμερικάνικο Στρατό και τους Συμμάχους.
Η Indian "αποδυνάμωσε" την Sport Scout και άρχισε την παραγωγή του μοντέλου 640 για να σταλθεί στα μέτωπα. Πιο αργές πλέον αλλά και πιο αξιόπιστες. Συνολικά παρήχθησαν 33,000 μοτοσυκλέτες για τις στρατιωτικές ανάγκες. Τις μοτοσυκλέτες αυτές τις αγόρασαν οι Στρατιωτικές δυνάμεις των χωρών : Αμερική, Καναδάς, Νέα Ζηλανδία, Μ.Βρετανία και Αυστραλία.
Ο πόλεμος όμως ενώ για αντίστοιχες εταιρίες ήταν μια κερδοφόρα περίοδος για την Indian ήταν ζημιογόνος, εξαιτίας ατυχών συμφωνιών. Ενδεικτικά αναφλερω πως η Harley-Davidson πούλησε στον Αμερικάνικο στρατό 50-60,000 με σημαντικά μεγαλύτερο κέρδος ανα μοτοσυκλέτα.

Φώτο απο στρατιωτικές Indian :



Θα ήταν λειψό οποιοδήποτε αφιέρωμα στις Indian, έαν έλλειπε η αναφορά στο μοντέλο 841 (επίσης για τις στρατιωτικές ανάγκες).
Ο στρατός είχε παραγγήλει την συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα στην Indian και μια αντίστοιχη στην Harley-Davidson (μοντέλο XLA) προς κάλυψη αναγκών, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη και στράφηκε προς τα Jeep.
Μόλις 1000 κομμάτια του μοντέλου 841 κατασκευάστηκαν. Ο πόλεμος προστάζει, οι ισορροπίες αλλάζουν, οι αρχές σου χαλαρώνουν και έτσι η Indian (και η Harley) απο πρότυπες εταιρίες βρέθηκαν να αντιγράφουν τις άκρως πετυχημένες στρατιωτικές BMW. Συγκεκριμένα "δανείστηκαν" το σύστημα χέρι/συμπλέκτης-πόδι/επιλογέας. Πολλοί απορούν πως δεν είχαν χρησιμοποιήσει νωρίτερα ένα τέτοιο σύστημα. Κατα πολλούς η απάντηση είναι το αυξημενο κόστος παραγωγής
Η 841 :



Συνεχίζεται................

[patriNOS]

[RIGHT][CENTER]"If I had a Harley I'd leave it for a thief,

κωστη το motocycles το εγραψες τυχαια η την ξερεις την διαφορα μεταξυ motorcycle και motocycle(το οποιο δεν ξερω κατα ποσο αληθευει.). πολυ καλο thread και πολυ κουραστικο μιας και ειδα οτι τα περισσοτερα ειναι πληκτρολογημενα αν δεν κανω λαθος

[yodas]

εξαιρετικό το thread....απίστευτες πληροφορίες οι οποίες πραγματικά αξιζουν να διαβαστούν. Όσο για τις indian τυχαία πέτυχα την προηγούμενη εβδομάδα σε ένα παλιό επεισόδιο του American Chopper μια ανακατασκευή που κάνανε και πραγματικά έμεινα άφωνος με το πόσες λέσχες υπάρχουνε στην Αμερική οι οποίες προσπαθούν να κρατήσουν τον μύθο ζωντανό. Σημειώστε δε ότι οι περισσότερες Indian βρέθηκαν να σαπίζουν σε στάβλους κάτω από τόνους άχυρα και μπάζα και πουλήθηκαν για ένα κομμάτι ψωμί.

[Thomelef]

Από τα πιο ενδιαφέρον θρεντ που έχω διαβάσει το ταιλευταιο διάστημα

[Κωνσταντίνος]

Το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε την εταιρία σε άσχημη οικονομική κατάσταση αναγκάζοντας τον Paul DuPont να πουλήσει την εταιρία. Αγοραστές ήταν μια κατασκευαστική ομάδα ηγούμενη απο τον Ralph Rogers.
Ο Rogers αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στο νέο τους απόκτημα, χρηματοδοτώντας την Indian με αρκετά δικά του χρήματα. Είχε φρέσκιες ιδέες, νέα σχέδια στο μυαλό του αλλά και αλλαγές στο management. Το αποτέλεσμα αυτών των σχεδίων ήταν οι Torque series, εμπνευσμένες απο τις Αγγλικές Triumph.
Οι Torque series βγήκαν στους δρόμους αποτελούμενες απο 2 μοντέλα. Την 213 κιβυκών Arrow και 326 κ.ε Scout. Ομως η επιτάχυνση της παραγωγής και η βιασύνη να κυκλοφορήσουν χωρίς τις πρέπουσες δοκιμές είχαν αρνητικές συνέπειες. Οπως το να καταρρέουν οι τροχοί, οι ταχύτητες να μη μπαίνουν εύκολα, το κιβώτια να σπάνε κ.α
Πέρα απο τα προβλήματα αξιοπιστίας, οι σειρά Torque φάνταζαν μικρές μπροστά στις Triumph, BSA, Norton, Matchless, και Royal Enfield οι οποίες έβγαινα πλέον σε 500 και 750 κυβικά.
Εν τω μεταξύ η Βρετανική κυβέρνηση υποτίμησε την λίρα, κάνοντας τις εισαγωγές πολύ κοστοβόρα υπόθεση. Και η Αγγλία αποτελούσε κάποτε σημαντική αγορά για την Indian.
Με ζημιές αντί για κέρδη, αναγκάστηκαν να ακυρώσουν την παραγωγή της μεγάλης Indian Four των 880κ.ε που είχαν αναγγήλει.
Επίσης δεν μπόρεσαν να κάνουν και σημαντικές βελτιώσεις στη ναυαρχίδα τους Indian Chief.
Η οποία Chief είχε προλάβει να "φορέσει" ένα άλλο σήμα κατατεθέν των Indian. Το φτερό που καλύπτει την μισή πίσω ρόδα. Επίσης οι Chied είχαν και πίσω ελατήριο (η Harley το φόρεσε αργότερα).
Μια Indian Chief του 1947 :


Θα μπορούσε να είναι μια πολύέξυπνη και πετυχημένη εμπορικά κίνηση η παραγωγή των "μικρών" Torque αν έλλειπαν τα σοβαρά προβλήματ αξιοπιστίας. Αποδυκνείεται απο το γεγονός, πως οι αντίστοιχες μικρές σε κυβικά μοτοσυκλέτες της Αγγλικής Triumph, πούλησαν 3 φορές περισσότερο απ΄ότι η Indian Chief στην αγορά της Αμερικής !
Μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια έγινε μετονομάζοντας την Scout σε "Warrior", αυξάνοντας τον κυβισμό σε 500cc και βελτιώνοντας την (ανύπαρκτη στην ουσία) αξιοπιστία. Το παιχνίδι δυστυχώς είχε χαθεί όμως.
Η εταιρία έφτασε σε σημείο να την συμφέρει οικονομικά να εισάγει Αγγλικές μοτοσυκλέτες (Triumph) και να της πουλά σαν Indian.

Η Indian Warrior


Η τελευταία αυθεντική Indian, η Ιnidan Chief (1,500κ.ε) πρόλαβε και φόρεσε τηλεσκοπικά πηρούνια πριν τερματιστεί η παραγωγή της το 1953. Την βλέπουμε στην φώτο :


Το 1949 η εταιρία Indian Motocycles διασπάστηκε σε δύο μέρη. Τοπρώτο, που αποτελούσε το δίκτυο πωλήσεων εξαγοράστηκε απο την Brockhouse, έναν Βρετανικό όμιλο εφαρμοσμένης μηχανικής
Το δεύτερο μέρος που αποτελούσε και το κατασκευαστικό τομέα πουλήθηκε στην Titeflex, μια Αμερικάνικη εταιρία που κατασκεύαζε την Chief έως το 1953.

Κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία της πρώτης εταιρίας κατασκευής μοτοσυκλετών στον κόσμο. Δεν ήταν μόνο αυτή η πρωτεία που δημιούργησε τον μύθο. Ηταν και οι καινοτόμες τεχνολογίες που έφεραν, το πάθος των ανθρώπων που ασχολήθηκαν μαζί της, τόσο ως αγοραστές όσο και σαν κατασκευαστές. Ηταν τα εκπληκτικά σχέδια τους, οι επιδόσεις τους. Ηταν ακόμα και το όνομα τους.......

The world fastest Indian
O Herbert James 'Burt' Munro ήταν ένας Νεοζηλανδός οδηγός αγώνων και πωλητής μοτοσυκλετών γεννηθής το 1899.
Αγόρασε το μια Indian Scout μοντ.1920 και την εξέλισσε μόνος του για 20 συνεχόμενα χρόνια για έναν και μόνο σκοπό. Να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας για μοτοσυκλέτες κάτω των 1000κ.ε
Δοσμένος και αφοσιωμένος τόσο σε αυτό τον σκοπό, δούλευε όλη μέρα σα πωλητής και την νύχτα βελτίωνε την Indian του. Εφτιαχνε και εξαρτήματα όπως πιστόνια ή δίσκους μόνος του στην αποθήκη του.
Μπροστά του έβλεπε μόνο το Bonneville. Μια τοποθεσία στην Αμερική, όπου υπήρχε μια αποξηραμένη λήμνη, όπου γινόντουσαν τα ρεκόρ ταχύτητας.
Υστερα απο 20 χρόνια αφ΄ότου ξεκίνησε να ετοιμάζει το όνειρό του, ήταν έτοιμος να το προσπαθήσει. Είχε μαζέψει τα λεφτά για το ταξίδι με κόπο, και είχε βελτιώσει την Indian Scout του, που απο το εργοστάσιο είχε 55 μίλια/ώρα τελική.
Το 1962 έφτασε στην Ιθάκη του, το Bonneville. Το εγχείρημα που θα προσαθούσε φάνταζε το λιγότερο αδύνατο, όντας 61 ετών ο ίδιος και η μηχανή του 42 ετών !
Αυτό που φαινόταν ακατόρθωτο έγινε πραγματικότητα.
Δημιούρηγσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας με ταχύτητα 178.97 mph.
Συνολικά ταξίδεψε 9 φορές στο Bonneville δημιουργώντας 3 παγκόσμια ρεκόρ. Σε μια προκριματική διαδρομή μάλιστα, έπιασε τα 200mph !
Η ιστορία που μόλις διαβάσατε έγιναν αφορμή για την ταινία "The Worlds fastest Indian" του 2005, με πρωταγωνιστή τον Anthony Hopkins. Εξαιρετικότατη βραβευμένη ταινία παρ΄ότι δεν έχει ακουστεί πολύ.
Το trailer της ταινίας :




Δεν ήμουν ποτέ δικυκλιστής, δεν είχα ποτέ μου δίκυκλο, δεν μου άρεσαν. Ομως ενοιωθα πάντα μια παράξενη έλξη για την μάρκα Indian, απ΄όταν πρωτοάκουσα γιαυτή πριν πάρα πολλά χρόνια . Και αν είχα ποτέ την οικονομική δνατότητα θα έψαχνα να αποκτήσω μια Indian Chief. Και ας μην έπερνε μπροστά ποτέ. Απλά να καθόμουν δίπλα και να τα λέγαμε. Εγώ δεν θα είχα να πω και πολλά ως μη δικυκλιστής. Ο γερο-Ινδιάνος αρχηγός όμως θα είχε να μου διηγηθεί πολλά...................

Κωνσταντίνος