[E92] 335i - βελτιώσεις - ημερολόγιο - εμπειρίες - εντυπώσεις
Ήταν 16 Απριλίου του 2009, Μ. Πέμπτη. Ήταν η στιγμή που γύρισα στο σπίτι και το πρώτο που έκανα ήταν να μοιραστώ την χαρά μου μαζί σας σε άλλο δικτυακό τόπο. Ήταν μόλις που είχα παραγγείλει την ασπρούλα μου. Το δελτίο παραγγελίας είχε υπογραφτεί και είχε δοθεί η προκαταβολή. Απλά έμενε η αναμονή μέχρι να το παραλάβω και η αγωνία αν θα ακυρωθεί η παραγγελία. Σε περίπτωση που δεν προλάβαινα την κατασκευή μέχρι τον Ιούνιο τότε το αυτοκίνητο θα αργούσε σημαντικά και θα έχανα την έκπτωση του τέλους ταξινόμησης.
Μέσα Μαΐου λαμβάνω τα χαρμόσυνα νέα. Το αυτοκίνητο θα έμπαινε για κατασκευή τον Ιούνιο και κάποια στιγμή προς το τέλος Ιουλίου θα το παραλάμβανα φορτωμένο με μερικά καλούδια:
Πρώτα από όλα τον κινητήρα-διαμάντι μα κωδικό Ν54 χωρητικότητας σχεδόν 3.000 cc εφοδιασμένο με 2 τουρμπάκια για αύξηση της ιπποδύναμης και μεγαλύτερη ροπή. Φυσικά πρόκειται για το μοντέλο 335i και πιο συγκεκριμένα σε coupe έκδοση (Ε92). Το είχα ερωτευτεί όταν πρωτοβγήκε σε άσπρο χρώμα (alpine white) και ήξερα ποια θα ήταν η επιλογή μου. Επέλεξα να μπει το m-pack με τις 18άρες spoke 192Μ για πιο άγρια ομορφιά, που συνδυάζει αν δεν κάνω λάθος και λίγο πιο sport αναρτήσεις. Επίσης, μπήκε το navi pro το οποίο εφοδιάζεται με σκληρό δίσκο, ηχοσύστημα pro-logic 7, ηλιοροφή, θερμαινόμενα καθίσματα ενώ έχει από την αρχή πολλά άλλα εξτρά που δεν έχουν άλλες εκδόσεις όπως πίσω PDC και κάποια άλλα που δεν τα θυμάμαι. Επίσης, μέσα επιλέχτηκαν να μπουν τα Coral Red δερμάτινα καθίσματα γιατί κάνουν ωραία αντίθεση και προκαλούν με ένα ιδιαίτερο τρόπο.
Για το οδηγικό μέρος επιλέχθηκε το μηχανικό χειροκίνητο κιβώτιο και όχι το steptronic ή το κορυφαίο διπλοσύμπλεκτο. Δεν ήταν θέμα το κόστος αλλά η νοοτροπία μου σαν οδηγός. Αν δεν πατήσω το πεντάλ του συμπλέκτη να κατεβάσω για να μπω σε μια στροφή δεν το νιώθω, πόσο μάλλον αυτή η διαδικασία να γίνεται αυτόματα ή με το πάτημα ενός κουμπιού. Επίσης, δεν ήξερα την αντοχή του σε περισσότερη ιπποδύναμη που θα ερχόταν στο μέλλον. Το μόνο που έχασα είναι η κοντύτερη σχέση μετάδοσης που έχει, η οποία θα έδινε εκρηκτικότερες επιδόσεις στην ευθεία.
Φωτογραφίες του αυτοκινήτου μπορείτε να δείτε στο album που δημιούργησα:
https://www.bmwfans.gr/forum/album.php?albumid=47
Φυσικά, είχε εκρηκτικές επιδόσεις, πόσο μάλλον όταν φεύγεις από ένα Ε36 316 και πάς σε αυτό. Το στρίψιμο του για σεμινάριο και η ροπή του τρομακτική. Τράβαγε με 50 km/h και με 6η σαν να είχα 2η με το Ε36. Ανυπομονούσα να περάσει η διαδικασία στρωσίματος να κάνω κανένα μικρό ανοιγματάκι. Παρόλαυτα, η δύναμη με εντυπωσίαζε, όπως επίσης και τα φρένα τα οποία τα πάτησα κάποια στιγμή πιο δυνατά και μου ξεκόλλησαν τα σφραγίσματα.
Η πρώτη αλλαγή λαδιών ήταν επιτακτική στα 1500 km όπως και το φίλτρο λαδιού για να καθαρίσει ο κινητήρας και το κάρτερ από τα κατάλοιπα του στρωσίματος. Κόστος 145 euro και κάτι παραπάνω από 6 λίτρα λάδι 5W30. Την επόμενη φορά όμως μόνο Castrol Edge sport 0W40. Αυτό είναι το λάδι που προτείνεται από την BMW για τον συγκεκριμένο κινητήρα λόγω των αυξημένων θερμικών καταπονήσεων που δέχεται. Αλλά πιο κάτω θα μιλήσουμε λίγο περισσότερο για αυτό.
Έφτασε και η στιγμή που με μόλις 3000 km έφτασα στις Σέρρες. Ήταν η πρώτη φορά που τα ηλεκτρονικά θα έβγαιναν παρατεταμένα σε μερική απενεργοποίηση και επιτέλους θα γινόταν τα πρώτα ανοίγματα με ασφάλεια και θα δοκίμαζα τόσο την αντοχή του αυτοκινήτου όσο και την δική μου.
Εντυπώσεις και παράπονα: Τι άλλο να πώ σε αυτό το θέμα? Απλά μετράς τις ώρες και τις στιγμές που θα ξαναμπείς και θα πατήσεις το start button, να το ακούσεις να γρυλίζει, να το νιώσεις να επιταχύνει μέσα σε μια σφιχτή στροφή, να πατήσεις τα φρένα και να επανέλθει η καρδιά σου στην θέση της, να μπείς μέσα και να μυρίσεις την μυρωδιά δέρματος, το κάπως βαρύ αλλά πολύ σαφές τιμόνι. Τα φρένα μάλιστα είναι ακούραστα και στις Σέρρες άρχισαν να κουράζονται στον 8ο γύρο, κρατώντας την απόδοση τους σταθερή συνεχώς σε συνθήκες 35 βαθμών C και φυσικά πίεση μέσα σε πίστα.
Υπάρχουν βέβαια και κάποια πράγματα που όπως και να το κάνουμε αφήνουν ένα μικρό παράπονο. Η θερμοκρασία λαδιού εκτινάσσεται στα ύψη. Σταθερά 110 σε ταξίδι με 160 km/h, 120 μέσα στην κίνηση, 125 με 2 προσπεράσεις και 135 μέσα στην πίστα. Πάλι καλά που υπάρχει και το ψυγείο λαδιού γιατί τα πρώτα αμερικάνικα δεν είχαν καθόλου. Βέβαια με 1-2 χιλιόμετρα ρολάρισμα η θερμοκρασία επανέρχεται στους 112 βαθμούς. Επίσης η ανάρτηση δεν κάνει για πίστα. Είναι αρκετά σφιχτή για ένα καλό στροφιλίκι και ένα γρήγορο ταξίδι αλλά στην πίστα οι κλίσεις είναι αρκετά μεγάλες και σίγουρα στερούν χρόνο αν το κυνηγήσεις. Επίσης υπάρχει αυτή η ασάφεια όταν χτυπάς σε λακκούβα, νιώθεις το τιμόνι να ελαφρώνει και τα λαμπάκια ευστάθειας να κάνουν party στον πίνακα οργάνων. Τέλος, είναι εμφανής η έλλειψη μπλοκέ διαφορικού. Το EDL κάνει δουλειά ειδικά στα…. Εεε καταλάβατε τι θέλω να πώ και επίσης στις γρήγορες στροφές. Πρέπει να βγάλεις εκτός όμως όλα τα ηλεκτρονικά για να ενεργοποιηθεί, κάτι που το κάνω εξαιρετικά σπάνια. Φυσικά, δεν αντικαθιστά με τίποτα το μηχανικό μπλοκέ
Με μια γρήγορη ματιά: ένα πάρα πολύ γρήγορο gt αυτοκίνητο που ο μέσος οδηγός σίγουρα δεν ξέρει ούτε μπορεί να το αξιοποιήσει στο έπακρο, πολύ όμορφο και ικανό να σε μετακινήσει όπου θές με όποιον τρόπο θές ατσαλάκωτο και με μεγάλη ασφάλεια. Και κάπου εδώ τελειώνει η εργοστασιακή ζωή του αυτοκινήτου και πάμε σε άλλα κόλπα.
Απάντηση με παράθεση
Σκάστρες Forge
Αρχικό μήνυμα απο ΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν πάς και εσύ πίσω...
