Επιστροφή στο Forum : Turbulence
Μερικές ιστορίες από πτήσεις με αεροπλάνο.
Σε μικρή ηλικία 13-14 σε πτήση από Λονδίνο-Ζυρίχη-Αθήνα με Swiss και DC-10, μόνος μου χωρίς συνοδό, heavy turbulance λίγο μετά την απογείωση από Ζυρίχη. Έφυγαν ποτήρια και έγινε πανικός. Τη συγκεκριμένη διαδρομή την είχα κάνει 6 φορές και στις δύο από αυτές κουνηθήκαμε αρκετά. Σε εκείνη την ηλικία βέβαια μπορώ να πω ότι μου άρεσε το ταρακούνημα.....ενώ άλλοι ουρλιάζανε εμένα με έπιανε νευρικό γέλιο.
Σε μία πτήση μου από Αθήνα - Νέα Υόρκη πριν αρκετά χρόνια με Ολυμπιακή 747-200, κατά τη διάρκεια προσέγγισης προς NY, είχαμε πολύ άσχημο καιρό βροχή με πάρα πολύ ομίχλη χαμηλά και καθόλου ορατότητα. Tο πρώτο attempt για touch down απέτυχε και με το που ακούμπησαν κάτω οι ρόδες, full throttle και απογείωση ξανά. Προσγειωθήκαμε στη 3η προσπάθεια και όλοι ξεσπάσαμε σε χειροκροτήματα.
Los Angeles - Chicago O' Hare με την F1 των πιλότων (για το 1997) το 757 και Delta, όπου είχαμε αντίστοιχο περιστατικό με ΝΥ. Το φοβερό της υπόθεσης ήταν ότι με κάτι ακουστικά που μας είχαν δώσει, είχα τη δυνατότητα να ακούω τη συνομιλία των πιλότων στο κόκπιτ. Ειλικρινά δεν έχω ιδέα πως αυτό ήταν εφικτό, αν έγινε ηθελημένα ή κατά λάθος :shok:
Σε μία άλλη επιστροφή από ΝΥ με 747-200 και Olympic, μού είχε κάνει τρομερή εντύπωση κατά την απογείωση από JFK ότι ολόκληρο το αεροπλάνο έτριζε απίστευτα, τα καθίσματα, ο χώρος των αποσκευών από πάνω, άκουγες φοβερούς θορύβους από παντού. Αφού σηκωθήκαμε, είχα αρχίσει να ανησυχώ για το αν θα διαλυθούμε στον αέρα κάποια στιγμή. Ταξίδι εφιάλτης, δεν έκλεισα μάτι ούτε στιγμή.
Αυτά ήταν τα χειρότερα. Συνολικά πάντως από όλες τις πτήσεις που έχω κάνει αυτή τη στιγμή, τα παραπάνω είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό άσχημων εμπειριών.
Να και μερικές όμορφες φωτό.
Όλα μαζί (προσέξτε το Concord στο βάθος)
https://farm2.static.flickr.com/1416/789562418_eaf97f9aff_o.jpg
707 πριν μερικές 10-ετίες
https://www.team-bhp.com/forum/attachments/shifting-gears/146511d1244634861-air-france-plane-goes-missing-228-feared-dead-707-cockpit.jpg
777 μέρα με τη νύχτα
https://www.777project.com/images/photos_diagrams/OVER_-_Cockpit_-_UA777_FRA_122900.jpg
787
https://aviablog.ru/wp-content/uploads/2008/03/a350xwb-cockpit.jpg
https://airportjournals.com/Photos/0709/X/0709014_7.jpg
Το επάγγελμα του πιλότου ήταν πάντα ένα όνειρο το οποίο δυστυχώς έμεινε ανεκπλήρωτο.
Επίσης είμαι μεγάλος fan της σειράς 'Air Crash Investigation'. Πρέπει να έχω δει όλα τα επεισόδια....πορώνομαι άσχημα.
Ποιος θα μας πει τις δικές του ιστορίες ως επιβάτης ή ως ........πιλότος ?????
Μερικές ιστορίες από πτήσεις με αεροπλάνο.
Σε μικρή ηλικία 13-14 σε πτήση από Λονδίνο-Ζυρίχη-Αθήνα με Swiss και DC-10, μόνος μου χωρίς συνοδό, heavy turbulance λίγο μετά την απογείωση από Ζυρίχη. Έφυγαν ποτήρια και έγινε πανικός. Τη συγκεκριμένη διαδρομή την είχα κάνει 6 φορές και στις δύο από αυτές κουνηθήκαμε αρκετά. Σε εκείνη την ηλικία βέβαια μπορώ να πω ότι μου άρεσε το ταρακούνημα.....ενώ άλλοι ουρλιάζανε εμένα με έπιανε νευρικό γέλιο.
Σε μία πτήση μου από Αθήνα - Νέα Υόρκη πριν αρκετά χρόνια με Ολυμπιακή 747-200, κατά τη διάρκεια προσέγγισης προς NY, είχαμε πολύ άσχημο καιρό βροχή με πάρα πολύ ομίχλη χαμηλά και καθόλου ορατότητα. Tο πρώτο attempt για touch down απέτυχε και με το που ακούμπησαν κάτω οι ρόδες, full throttle και απογείωση ξανά. Προσγειωθήκαμε στη 3η προσπάθεια και όλοι ξεσπάσαμε σε χειροκροτήματα.
Los Angeles - Chicago O' Hare με την F1 των πιλότων (για το 1997) το 757 και Delta, όπου είχαμε αντίστοιχο περιστατικό με ΝΥ. Το φοβερό της υπόθεσης ήταν ότι με κάτι ακουστικά που μας είχαν δώσει, είχα τη δυνατότητα να ακούω τη συνομιλία των πιλότων στο κόκπιτ. Ειλικρινά δεν έχω ιδέα πως αυτό ήταν εφικτό, αν έγινε ηθελημένα ή κατά λάθος :shok:
Σε μία άλλη επιστροφή από ΝΥ με 747-200 και Olympic, μού είχε κάνει τρομερή εντύπωση κατά την απογείωση από JFK ότι ολόκληρο το αεροπλάνο έτριζε απίστευτα, τα καθίσματα, ο χώρος των αποσκευών από πάνω, άκουγες φοβερούς θορύβους από παντού. Αφού σηκωθήκαμε, είχα αρχίσει να ανησυχώ για το αν θα διαλυθούμε στον αέρα κάποια στιγμή. Ταξίδι εφιάλτης, δεν έκλεισα μάτι ούτε στιγμή.
Αυτά ήταν τα χειρότερα. Συνολικά πάντως από όλες τις πτήσεις που έχω κάνει αυτή τη στιγμή, τα παραπάνω είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό άσχημων εμπειριών.
Να και μερικές όμορφες φωτό.
Όλα μαζί (προσέξτε το Concord στο βάθος)
https://farm2.static.flickr.com/1416/789562418_eaf97f9aff_o.jpg
707 πριν μερικές 10-ετίες
https://www.team-bhp.com/forum/attachments/shifting-gears/146511d1244634861-air-france-plane-goes-missing-228-feared-dead-707-cockpit.jpg
777 μέρα με τη νύχτα
https://www.777project.com/images/photos_diagrams/OVER_-_Cockpit_-_UA777_FRA_122900.jpg
787
https://aviablog.ru/wp-content/uploads/2008/03/a350xwb-cockpit.jpg
https://airportjournals.com/Photos/0709/X/0709014_7.jpg
Το επάγγελμα του πιλότου ήταν πάντα ένα όνειρο το οποίο δυστυχώς έμεινε ανεκπλήρωτο.
Επίσης είμαι μεγάλος fan της σειράς 'Air Crash Investigation'. Πρέπει να έχω δει όλα τα επεισόδια....πορώνομαι άσχημα.
Ποιος θα μας πει τις δικές του ιστορίες ως επιβάτης ή ως ........πιλότος ?????
:hystericalbs1: :whistle::whistle:
https://www.museumofflight.org/concorde
Αν και δεν ειμαι φαν των πτησεων,:shok:και εχοντας πεταξει σε ολες σχεδον τις Ηπειρους,την σχετικη μου φοβια την καλυπτει ενα υπεροχο ταξιδι κωλοφαρδος τι να πω
Παντως τις εκπομπες στα ντισκαβερι τσαννελ κτλ τις βλεπω παντα με πολυ προσοχη
Κωστα εχω παει ΠΕΙΡΑΙΑ - ΝΥ- ΜΑΙΜΙ- ΙΣΠΑΝΙΑ ΜΕ ΠΛΟΙΟ και αφου ειχα βγαλει λεπια πηρα αεροπλανο ΒΑρκελωνη Αθηνα
Υ.Γ.ειχα εισιτηριο ΝΥ-Αθηνα αεροπορικο αλλα προτιμησα τις φουρτουνες
Κωστα εχω παει ΠΕΙΡΑΙΑ - ΝΥ- ΜΑΙΜΙ- ΙΣΠΑΝΙΑ ΜΕ ΠΛΟΙΟ και αφου ειχα βγαλει λεπια πηρα αεροπλανο ΒΑρκελωνη Αθηνα
Υ.Γ.ειχα εισιτηριο ΝΥ-Αθηνα αεροπορικο αλλα προτιμησα τις φουρτουνες
Έλα ρε !!! :hystericalbs1::hystericalbs1:
Στο Πακιστάν πως πήγες ? Κολυμπώντας ??? :th_Laie_67-1:
Εγώ όποτε πηγαίνω Νορβηγία με τη πεθερά μου (που με το που πατάει το πόδι της στο αεροσκάφος χλωμιάζει) της κάνω τρελή πλάκα καθ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Κάθε φορά που ακούγεται ο παραμικρός θόρυβος ή πέφτουμε σε κενό αέρος, την κοιτάω με απορία και της κάνω 'ΩΧ !!!' :hystericalbs1::hystericalbs1:
Απογειωση με American Airlines απο Αθηνα για Σικαγο.
Λιγο πριν την απογειωση, διπλα μου ακριβως, η αεροσυνοδος σχολιαζει :"Αυτο το αεροπλανο δε φτανει Σικαγο με τοσο κοσμο !!!". Καγκελο εγω και η διπλανη μου. Κοιτιομαστε γεματοι απορια αλλα πιανουμε την κουβεντα για να ξεχαστουμε και μετα κοιμομαστε. Ξυπναμε ενω ημασταν πανω απο αμερικανικο εδαφος και σχολαιζουμε οτι βλακειες ελεγε η αεροσυνοδος.
Ε, δεν προλαβαινουμε να τελειωσουμε τα σχολια και ακουγεται ο πιλοτος, να λεει απο τα μεγαφωνα, οτι δε φτανουν τα καυσιμα και θα κανουμε μια προσθετη προσγειωση για ανεφοδιασμο. Το τι "γαλλικο" ακουστηκε απο ολους μεσα στην καμπινα δε λεγεται. Καποιοι με τελικο προορισμο το "εξτρα" αεροδρομιο, επαιρναν τηλ. στους δικους τους και τους ελεγαν οτι ναι μεν ειναι εκει, αλλα επρεπε να πανε Σικαγο και μετα να παρουν αλλη πτηση για να επιστρεψουν !!!
Φυσικα χαθηκαν πολλες ανταποκρισεις, οπως και η δικια μου.
Έλα ρε !!! :hystericalbs1::hystericalbs1:
Στο Πακιστάν πως πήγες ? Κολυμπώντας ??? :th_Laie_67-1:
Εγώ όποτε πηγαίνω Νορβηγία με τη πεθερά μου (που με το που πατάει το πόδι της στο αεροσκάφος χλωμιάζει) της κάνω τρελή πλάκα καθ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Κάθε φορά που ακούγεται ο παραμικρός θόρυβος ή πέφτουμε σε κενό αέρος, την κοιτάω με απορία και της κάνω 'ΩΧ !!!' :hystericalbs1::hystericalbs1:
Με αεροπλανο πηγα αλλα ρε γαμωτο εχω θεμα στον αερα
Για Νορβηγια δεν θα ηταν κακη ιδεα το ///Μ:whistle:
Χαίρομαι που έφερες αυτό το θέμα προς συζήτηση Κώστα! Είχα την τύχη να γυρίσω τον μισό πλανήτη μέχρι τα 27 μου, από Νέα Υόρκη μέχρι Σιγκαπούρη και Τόκυο και από Νορβηγία μέχρι Πρετόρια και ακτή του Ελεφαντοστού. Έχω σταματήσει στο Κουβέιτ το 1993 σε ένα αεροδρόμιο τόσο έρημο που θύμιζε την ταινία 28 days later κι έχω φύγει με το προτελευταίο αεροπλάνο λίγες ώρες πριν την εισβολή του Σαντάμ. Έχω πετάξει με Singapore airlines, με Emirates αλλά και με άσχετες εταιρείες όπως Garuda Indonesia. Έχω μπει σχεδόν στα πάντα εκτός από Concorde. Γενικά λατρεύω τα αεροπλάνα, δε φοβάμαι τα ύψη, τις πτήσεις, την απογείωση, την προσγείωση, τίποτα.
ΟΜΩΣ...
το χειρότερο που μου έχει συμβεί είναι σε μια μεταμεσονύκτια πτήση με Virgin από Λονδίνο προς Αθήνα. Είχαμε τρεις ώρες καθυστέρηση στο Heathrow λόγω τεχνικής βλάβης στο αεροπλάνο. Με τα χίλια ζόρια επιβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε. Όλα ήταν μια χαρά έως ότου φτάσαμε πάνω από την Ιταλία. Κάποια στιγμή νιώθουμε ένα χτύπημα σα να πέσαμε σε τοίχο. Αμέσως το αεροπλάνο έκοψε ταχύτητα κι άρχισε να χάνει ύψος. Ο κόσμος άρχισε να ουρλιάζει, κάποιοι έκλαιγαν, ο διπλανός μου έπιανε το στήθος του και φώναζε "η καρδιά μου!". Δε μπορούσα να καταλάβω προς τι τόσος πανικός, έως ότου κοίταξα από το φινιστρίνι και είδα μια γραμμή από σπίθες να δημιουργούν τροχιά δεκάδων μέτρων πίσω από τη δεξιά τουρμπίνα. Ο πιλότος μας ειδοποίησε πως υπάρχει βλάβη στον ένα κινητήρα και πως θα κάνει αναγκαστική ποσγείωση στο πλησιέστερο αεροδρόμιο. Τα πάντα σκοτείνιασαν, όλοι δέθηκαν, κανείς δε μιλούσε και το μόνο που ακουγόταν ήταν ένας ρυθμικός γδούπος που δεν ήταν άλλο από την αντλία που άδειαζε καύσιμα. Τελικά προσγειώθηκε μια χαρά σε ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο. Διανυκτερεύσαμε σε ένα κοντινό ξενοδοχείο και την επομένη πετάξαμε με άλλο αεροπλάνο. Πιστέψτε με, είναι πολύ διαφορετικό το να το βλέπεις στο "Seconds from disaster" του ΣΚΑΙ από το να το ζεις στα 15.000 πόδια!
Όλα ήταν μια χαρά έως ότου φτάσαμε πάνω από την Ιταλία. Κάποια στιγμή νιώθουμε ένα χτύπημα σα να πέσαμε σε τοίχο. Αμέσως το αεροπλάνο έκοψε ταχύτητα κι άρχισε να χάνει ύψος. Ο κόσμος άρχισε να ουρλιάζει, κάποιοι έκλαιγαν, ο διπλανός μου έπιανε το στήθος του και φώναζε "η καρδιά μου!". Δε μπορούσα να καταλάβω προς τι τόσος πανικός, έως ότου κοίταξα από το φινιστρίνι και είδα μια γραμμή από σπίθες να δημιουργούν τροχιά δεκάδων μέτρων πίσω από τη δεξιά τουρμπίνα. Ο πιλότος μας ειδοποίησε πως υπάρχει βλάβη στον ένα κινητήρα και πως θα κάνει αναγκαστική ποσγείωση στο πλησιέστερο αεροδρόμιο. Τα πάντα σκοτείνιασαν, όλοι δέθηκαν, κανείς δε μιλούσε και το μόνο που ακουγόταν ήταν ένας ρυθμικός γδούπος που δεν ήταν άλλο από την αντλία που άδειαζε καύσιμα. Τελικά προσγειώθηκε μια χαρά σε ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο. Διανυκτερεύσαμε σε ένα κοντινό ξενοδοχείο και την επομένη πετάξαμε με άλλο αεροπλάνο. Πιστέψτε με, είναι πολύ διαφορετικό το να το βλέπεις στο "Seconds from disaster" του ΣΚΑΙ από το να το ζεις στα 15.000 πόδια!
Φοκ ντουντ !!! :shok::shok:
Να διορθώσω το λάθος μου παραπάνω. Εκεί που γράφω 787 (κοκπιτ σούρουπο)έχω βάλει κατά λάθος φωτό από airbus. Φαίνεται αμέσως η διαφορά από τα χειριστήρια - joystick. H σωστή φωτό του 787 είναι η από κάτω.
Δεν μου αρεσουν καθολου τα αεροπλανα...Θελω να παταω σε εδαφος ρε παιδια!!!τεσπα..περυσι που ειχα παει Ρωμη με Alitalia,στον γυρισμο,το αεροπλανο δεν σταματησε ουτε στιγμη για τις δυο ωρες του ταξιδιου να βουιζει και εμενα να κλαιγομαι στην κοπελα μου και σε μια γριουλα διπλα μας οτι δεν μας μενει πολυ ωρα ζωης...ουφφ...παλι καλα που φτασαμε...ειμαι μεγαλος χεστης και δεν φοβαμαι να το παραδεχτω..!!!
Από όλα τα επεισόδια που έχω δει Άρη, αυτό εδώ με είχε ταράξει για τα καλά και για αρκετές μέρες.
https://www.youtube.com/watch?v=ryLb9V2_zWE
https://www.youtube.com/watch?v=kLvj_KMfcI4&feature=related
Ειδικά σε αυτό (part 3) και από το 3:23 και μετά μιλάμε για λυγμούς...
https://www.youtube.com/watch?v=yXo6wEXaNRc&feature=related
https://www.youtube.com/watch?v=-IPa-XqNRqg&feature=related
https://www.youtube.com/watch?v=tmQHb5w44Gk&feature=related
Και βέβαια στο 4ο βίντεο στο 8:44 αρχίζει ο 2ος γύρος...
Και βέβαια στο 4ο βίντεο στο 8:44 αρχίζει ο 2ος γύρος...
Η σκηνη με το αγγελουδι, δεν παλευεται..... μας τσακισες βρε μονστα, δεν μπορω να φανταστω εναν πατερα να δει το παιδι του ετσι..εγω θα ειχα φουνταρει, δεν νομιζω να μπορουσα να το αντιμετωπισω.
Παντως αυτο το επεισοδιο με την συγκρουση το ειχα δει και εγω, οντως ηταν το πιο συνταρακτικο.
φανταζομαι οτι εχεις και το Microsoft Flight simulator, ε?
https://home.comcast.net/~noxqzs/pics/f16FSX.JPG
Η σκηνη με το αγγελουδι, δεν παλευεται..... μας τσακισες βρε μονστα, δεν μπορω να φανταστω εναν πατερα να δει το παιδι του ετσι..εγω θα ειχα φουνταρει, δεν νομιζω να μπορουσα να το αντιμετωπισω.
Παντως αυτο το επεισοδιο με την συγκρουση το ειχα δει και εγω, οντως ηταν το πιο συνταρακτικο.
Άστα...
Οι σκηνές από την αναπαράσταση είναι πολύ δυνατές. Δεν το εύχεσαι ούτε στον εχθρό σου. Κρίμα που δεν έχει υπότιτλους να το καταλαβαίνανε όλοι.
φανταζομαι οτι εχεις και το Microsoft Flight simulator, ε?
https://home.comcast.net/~noxqzs/pics/f16FSX.JPG
Έχω να παίξω πολλά χρόνια ρε Νίκο. Πρέπει να οργανωθώ.
Δε κατεχω πολλα απο αεροπλανα και η εμπειρια μου σε πτησεις μικρη...
Οι χειροτερες εμπειριες μου ομως ειναι απο τα χρονια του στρατου.
Ημουν στην Χιο και τοτε υπηρχε μονο η ολυμπιακη για να σε πηγαινοφερνει.
υπηρχαν λοιπον κατι μικρα ελικοφορα με δυο διπλες σειρες καθησματα μεσα.κατι σαν λεωφοριο ενα πραμα.
Αυτα λοιπον ηταν πολυ τρομαχτικα στην απογειωση...ακουγες τα μοτερ να ζοριζονται τοσο που ελεγες..."Αντε να σηκωθει και να παρει υψος,γιατι αμα συνεχισει να τα ζοριζει ετσι...θα σπασουν..."
τραγικοτερη δε εμπειρια ολων ειναι αυτη με το ελικοπτερο..το Χιουι...κααααλα....
Ειμαι λοιπον στην Χιο και υπαρχει μια διμοιρια αμεσου επεμβασεως (ΔΑΕ) στην οποια και συμμετεχω...
Σε αυτην την ΔΑΕ λοιπον υπαρχουν διαφορες ασκησεις οπως αποβαση σε βραχονησιδα με φουσκωτα και αλλα τετοια ομορφα...
Μας λενε λοιπον οτι θα κανουμε αποβαση στην βραχονησιδα με ελικοπτεροοοο....
Αρχιζουμε μια βδομαδα λοιπον (χωρις το ελικοπτερο) την εκπαιδευση για το πως μπαινουμε,πως βγαινουμε κλπ κλπ...
Την επομενη ερχεται και το ελικοπτεροοοοοο.....
Αφου κανουμε οτι ειχαμε μαθει επιβιβαζμαστε στο ελικοπτερο σε δυο τριαδες που καθομασταν αντικρυστα.
Διπλα μου ο Γουνελης,ενας κοντος Ζακυνθυνος σειρα μου που ημασταν "αδερφια",σκυλος μαυρος ο Γουνελης....
Αρχιζει λοιπον το ελικοπτρεο και ανεβαζει στροφες για να απογειωθει.Ανεβαζε,ανεβαζε ,ανεβαζε...και οσο ανεβαζε ετριζε,ετριζε,ετριζε και ετριζε.
Μια στιγμη μεσα στον ολο πανικο των τριγμων αρχιζει να τρανταζεται και να κανει και αλλους θορυβους πολυ σχετικους με το τρανταγμα...παει λεω,κατι σκορπισε και θα εκραγει αμεσα αυτο το κωλομοτερ!!!!
Αμ δε...οι κραδασμοι και οι τριγμοι εχουν φτασει στο κρεσσεντο τους και εγω περιμενω να σπασει το μοτερ και να αρχισει να διαλυεται το ελικοπτερο!!!
Να σημειωθει οτι ειμαστε ακομα στο εδαφος!!!!
Αφου το ταρακουνημα και οι ηχοι που προειδοποιουν για την επικειμενη καταστροφη εχουν φτασει στο πικ τους αντι να σκορπισει,το γαμιδι απογειωνεται.......
Σκεψεις περνανε απο το μυαλο μου μαζι με εικονες του στρατοπεδου απο ψηλα και εικονες απο τα αγαπημενα μου προσωπα...σκατα...θα πεθανουμε!!!!
Ο Γουνελης διπλα μου ψελιζει κατι Παναγιες με βαρια Ζακυνθυνη προφορα και με κοιταει με ματια που πετανε φωτιες!
Η βολτα μας συνεχιζει σε πιο ηρεμους ρυθμους αλλα κανεις δεν βγαζει αχνα.Ο υπολοχαγος που εχω στην τριαδα απεναντυ μου νομιζω οτι πρεπει να ειχε ματαθανατια εμπειρια.
Βγαζει ο Γουνελης Marlboro και μου δινει,αναβουμε και ο ενας εκ των δυο πιλοτων αρχιζει να φωναζει για το τσιγαρο,δεν ακουω καλα τι λεει.
Ο Γουνελης κατι του φωναζει και ο πιλοτος ξαναγυρναει στην δουλεια του....
Απο τα καλυτερα τσιγαρα της ζωης μου.....
Αργοτερα οταν τελειωσε η ασκηση επιασα κουβεντα με τον εναν πιλοτο και μου ελεγε οτι αυτο το ελικοπτερο ειχε πολεμισει και στο Βιετναμ,οτι δεν πεφτουν,οτι ειναι πολυ ασφαλη και διαφορα αλλα τετοια ομορφα.
Οταν τον ρωτησα αν ειναι φυσιολογικο να ειναι ενα βημα πριν σκορπισει καθε φορα που απογειωνεται,μου απαντησε...."Νταξ μωρε...παλιο ειναι,ζοριζεται...."
Αυτα.
Φιλε Ζ3, μιας και ειπες για Χιο...., οντως αυτα τα ελικοφορα "ΑTR 72" αν θυμαμαι καλα, ηταν σκετη περιπετεια!! εγω αυτο που θυμαμαι, ειναι μια φορα κατα την επιστροφη απο αθηνα για χιο, 4 φορες προσπαθησε να το προσγειωσει, αλλα λογω του αερα, καθε φορα που πλησιαζε στο διαδρομο παραλιγο να ακουμπισουν τα φτερα στον διαδρομο απο το "παλατζαρισμα" τελικα με την 4η κατεβηκε με το ζορι...
Φιλε Ζ3, μιας και ειπες για Χιο...., οντως αυτα τα ελικοφορα "ΑTR 72" αν θυμαμαι καλα, ηταν σκετη περιπετεια!! εγω αυτο που θυμαμαι, ειναι μια φορα κατα την επιστροφη απο αθηνα για χιο, 4 φορες προσπαθησε να το προσγειωσει, αλλα λογω του αερα, καθε φορα που πλησιαζε στο διαδρομο παραλιγο να ακουμπισουν τα φτερα στον διαδρομο απο το "παλατζαρισμα" τελικα με την 4η κατεβηκε με το ζορι...
Αστα σου ελω...αστα...ο χαρος συνεπιβατης μου καθε φορα!!!:th_Laie_67-1:
και φαντασου οτι δε φοβαμαι τα αεροπλανα και τις πτησεις γενικως!
Konstantinos E60
12-11-10, 10:49
Φιλε Ζ3, μιας και ειπες για Χιο...., οντως αυτα τα ελικοφορα "ΑTR 72" αν θυμαμαι καλα, ηταν σκετη περιπετεια!! εγω αυτο που θυμαμαι, ειναι μια φορα κατα την επιστροφη απο αθηνα για χιο, 4 φορες προσπαθησε να το προσγειωσει, αλλα λογω του αερα, καθε φορα που πλησιαζε στο διαδρομο παραλιγο να ακουμπισουν τα φτερα στον διαδρομο απο το "παλατζαρισμα" τελικα με την 4η κατεβηκε με το ζορι...
Κατι τέτοιο δλδ....:shok:
https://www.youtube.com/watch?v=5X_7Xt2ga-s
Καπως ετσι.... με το που πλησιαζε στον διαδρομο, του εριχνε μια ο αερας, και.... αυτα τα ελικοφορα ειναι και μικρα.. οποτε καταλαβαινεις.
Κωστα τον ιδιο ποθο εχουμε....αααχχχχχ....
Εχω τοση τρελα που εχω ατελειωτες ωρες πανω σε MFS και falcon4.
Πριν απο καιρο πεταξα με φιλο - εκπαιδευτη, με ενα cesna και το απογειωσα , εκανα προσεγγιση και το προσγειωσα! Ολα αυτα με μοναδικη εκπαιδευση στον υπολογιστη! Ενιωσα απιστευτα συναισθηματα εκει πανω εχοντας τον ελεγχο.
Καποια στιγμη στο μελλον θα παω για ερασιτεχνικο.
Τωρα για ιστοριες για αγριους ,οποιος εχει προσγειωθει στο αεροδρομιο Ηρακλειου με ισχυρο νοτιο ανεμο εχει καλη εμπειρια!
Και εγω ευτυχως (γιατι ειμαι λιγο φοβιτσιαρης) μεχρι τα 9 που ειχα μπει μερικες φορες σε 747 (μαλλον, δε θυμαμαι κιολας σιγουρα), και στα αλλα της Ολυμπιακης που κανανε το Αθηνα-Χανια περι το 1985-1987, δε θυμαμαι καμμια περιεργη φαση.
Φανταρος πλεον, και εγω ειχα κανει το Αθηνα-Λερος με ενα απο αυτα τα ελικοφορα που λετε τα μικρα. Τα γονατα ακουμπουσαν το μπροστινο καθισμα, αυτο θυμαμαι, και ενα σχετικο τρανταγμα, οχι σαν αεροσκαφη που θυμομουν πριν απο αυτο.
Αλλα μαλλον λογω ψυχολογιας που γυριζα στο στρατοπεδο απο αδεια, σκεφτομουν άλλα και οχι την ποιοτητα της πτησης...:(
Τωρα για ιστοριες για αγριους ,οποιος εχει προσγειωθει στο αεροδρομιο Ηρακλειου με ισχυρο νοτιο ανεμο εχει καλη εμπειρια!
που να δεις στο ''αεροδρόμιο'' του Καστελόριζου με 20 θέσιο ελικοφόρο της ΟΑ https://images.zaazu.com/img/afraid-male-afraid-frightened-smiley-emoticon-000293-large.gif
Konstantinos E60
12-11-10, 13:11
που να δεις στο ''αεροδρόμιο'' του Καστελόριζου με 20 θέσιο ελικοφόρο της ΟΑ https://images.zaazu.com/img/afraid-male-afraid-frightened-smiley-emoticon-000293-large.gif
Τα έβγαλες άγουρα λεβέντη ????:th_Laie_67-1::hystericalbs1:
Τα έβγαλες άγουρα λεβέντη ????:th_Laie_67-1::hystericalbs1:
ούτε στην κάλτσα δεν πρόλαβαν να φτάσουν :hystericalbs1:
https://images.travelpod.com/users/pmitroulias/2.1255280774.1_kastelorizo.jpg
Θέλωωωωωωωω
https://www.youtube.com/watch?v=1C5ARUU-N-k&feature=player_embedded
:shok::shok::shok:
1) Πως φτανουν τα καυσιμα ??
2) Πως το χειριζεται απο τετοια αποσταση (προφανως on-board cam)
3) Δε φοβουνται μην καρφωθει πανω τους ??
4) :shok:
3) Δε φοβουνται μην καρφωθει πανω τους ??
αν χτυπήσει σε κανένα αυτοκίνητο θα το διαπεράσει !!! :hystericalbs1:
Το θρεντ καθαριστηκε και παρακαλω ας διατηρηθει καθαρο.
konstantinaM3
13-11-10, 11:22
εγω παιδια μια φορα στην ζωη μου μπηκα σε αεροπλανο ηταν μικρο βεβαια ηταν απο ηρακλειο κρητης - ελ βενιζελος παιδια ΧΕΣΤΗΚΑ! το μονο που μπορω να πω οτι μου αρεσε ηταν η επιταχυνση της απογειωσης τιποτε αλλο!!!!!!!!:)καλυτερα με καραβι....να κολυμπαω ξερω να πεταω δεν ξερω!:):)
Εγω Κωστα επεστρεφα απο Λονδινο ωπου σπουδαζα για Χριστουγεννα το 1987 μ'ενα 757 της British Airways στο αεροδρομιο του Ελληνικου με την πτηση που εφτανε Αθηνα γυρω στις 04.30 ξημερωματα .
Πεσαμε σε καταιγιδα λιγο πριν το αεροδρομιο, δεν καταλαβα γιατι ο πιλοτος αποφασησε να το προσγειωσει και ηταν η μονη φορα στη ζωη μου που φοβηθηκα οτι θα μας ξυνουν με καμια σπατουλα απ τους προποδες του Υμηττου.
Κυριολεκτικα νομιζα οτι εξαντλουνται τα ορια του αεροσκαφους. Δεν εχω δει ποτε ξανα απο τοτε τετοια ταλαντωση φτερων και τοσα πολλα τριξιματα μεσα στο αεροσκαφος.
Περναμε τη μια φορα μεγαλη κληση απο αριστερα και μετα δεξια και παλι απ την αρχη αλλα με πολυ βιαιες κινησεις.
Στο τελος πλησιασε το διαδρομο με μεγαλη γωνια ως προς την καθετο του διαδρομου και το εσκασε τοσο δυνατα που αμφιβαλλω αν καποια απ τα λαστιχα δεν παρεδωσαν πνευμα εκεινο το πρωι.
Τελευταια τραγικη εμπειρια ηταν το 2007 στο Μπακου του Αζερμπαιτζαν με Turkish ωπου μετα απο 3 αποτυχημενες προσπαθειες λογω πυκνοτατης ομιχλης σκασαμε στο διαδρομο χωρις να το καταλαβουμε μιας και δε βλεπαμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ τιποτα με εξειρεση καποια πολυ αχνα φωτα ....και βεβαια τα ειδαμε ολα.
Για πολλα χρονια εβλεπα ενα ονειρο οτι επεφτα με επιβατικο αεροπλανο....τελικα τη βρηκα απο αλλου.
Εγω Κωστα επεστρεφα απο Λονδινο ωπου σπουδαζα για Χριστουγεννα το 1987 μ'ενα 757 της British Airways στο αεροδρομιο του Ελληνικου με την πτηση που εφτανε Αθηνα γυρω στις 04.30 ξημερωματα .
Πεσαμε σε καταιγιδα λιγο πριν το αεροδρομιο, δεν καταλαβα γιατι ο πιλοτος αποφασησε να το προσγειωσει και ηταν η μονη φορα στη ζωη μου που φοβηθηκα οτι θα μας ξυνουν με καμια σπατουλα απ τους προποδες του Υμηττου.
Κυριολεκτικα νομιζα οτι εξαντλουνται τα ορια του αεροσκαφους. Δεν εχω δει ποτε ξανα απο τοτε τετοια ταλαντωση φτερων και τοσα πολλα τριξιματα μεσα στο αεροσκαφος.
Περναμε τη μια φορα μεγαλη κληση απο αριστερα και μετα δεξια και παλι απ την αρχη αλλα με πολυ βιαιες κινησεις.
Στο τελος πλησιασε το διαδρομο με μεγαλη γωνια ως προς την καθετο του διαδρομου και το εσκασε τοσο δυνατα που αμφιβαλλω αν καποια απ τα λαστιχα δεν παρεδωσαν πνευμα εκεινο το πρωι.
Τελευταια τραγικη εμπειρια ηταν το 2007 στο Μπακου του Αζερμπαιτζαν με Turkish ωπου μετα απο 3 αποτυχημενες προσπαθειες λογω πυκνοτατης ομιχλης σκασαμε στο διαδρομο χωρις να το καταλαβουμε μιας και δε βλεπαμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ τιποτα με εξειρεση καποια πολυ αχνα φωτα ....και βεβαια τα ειδαμε ολα.
Για πολλα χρονια εβλεπα ενα ονειρο οτι επεφτα με επιβατικο αεροπλανο....τελικα τη βρηκα απο αλλου.
Τρελό !!!
Μου χε πει μια φορά ένας άλλος φίλος πιλότος: "757 = η φερράρι του κυβερνήτη" επειδή είναι πολύ ευέλικτο και σταθερό αεροσκάφος.
Τρελό !!!
Μου χε πει μια φορά ένας άλλος φίλος πιλότος: "757 = η φερράρι του κυβερνήτη" επειδή είναι πολύ ευέλικτο και σταθερό αεροσκάφος.
Να σου πω επισης οτι σ'εκεινη την πτηση με το 757 χαραχτηριστικο ηταν οτι οι κυβερνητες αυξομειωναν διαρκως τις στροφες των κινητηρων και μεταξυ αλλων νιωθαμε πολυ αποτομες βυθισεις σα να τρωγαμε φαπα απο πανω προς τα κατω.
Το χειροτερο ειναι η απολυτη ησυχια που υπαρχει μεσα στο αεροπλανο σε τετοιες καταστασεις που κανει τα τριξιματα και τ'αντικειμενα που πεφτουν απ το galley ν'ακουγονται τρομαχτικα.
Ποτε δε το συμπαθησα το 757....μου φαινοταν πολυ φτηνιαρικο και γενικα "λιγο"
Να πω και γω μια ιστορία.
Είναι 2 Μαΐου 1993 και βρίσκομαι στο El Toro Marine Corps Air Station στη Νότια Καλιφόρνια. Είμαι 23 ετών και έχω έρθει με τη κοπέλα μου για το ετήσιο Air Show που διεξάγεται στη περιοχή.
Καθώς παρκάρουμε, περπατάμε μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο προς το σημείο που είναι παραταγμένα F-14, F-15, F16 & F18 Hornets. Είναι το πρώτο air show που επισκέπτομαι και η ένταση μεγάλη. Εν τω μεταξύ γίνονται διάφορες επιδείξεις στον αέρα και συχνά ο θόρυβος είναι εκκωφαντικός.
Σηκώνω το κεφάλι μου να δω τα F-18 που κυνηγιούνται μεταξύ τους, ενώ πραγματοποιούν διάφορα loops μπροστά στα μάτια μας. Δε θα ξεχάσω ποτέ τις 'ψεύτικες' βόμβες που έριχνε ένα από αυτά, το φοβερό θόρυβο που έκαναν λες και ήταν αληθινές και ενώ έκανε μια απότομη βουτιά προς το έδαφος μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα είχε εξαφανιστεί κάθετα στον ουρανό. Βασικά το έβλεπες τη μία στιγμή σχεδόν δίπλα σου να βουτάει κατακόρυφα και την επόμενη ήταν μια κουκίδα εκεί ψηλά στον ουρανό, ενώ άκουγες τα afterburners σε φουλ ισχύ. Ανατριχίλα !!!! :shok: Ακόμα δε μπορώ να το πιστέψω ότι παρακολουθώ αυτό το show live και βρίσκομαι physically εκεί.
Κατευθύνομαι προς τα μαχητικά που είναι αραγμένα στο έδαφος με ανοιχτό το κόκπιτ, σκαλίτσα για να ανέβει όποιος θέλει και να γνωρίσει τον κυβερνήτη που στέκεται δίπλα χαμογελαστός έτοιμος να απαντήσει σε κάθε ερώτηση. Πράγματι ανεβαίνω, του σφίγγω το χέρι και ρίχνω μια ματιά στο εσωτερικό του αεροσκάφους. Ζω ένα όνειρο λέω από μέσα μου, αυτό δε μπορεί να συμβαίνει στ αλήθεια. Κατεβαίνω και περιεργάζομαι το αεροσκάφος γύρω γύρω, τα φτερά του, τα πτερύγια, τους τροχούς και βγάζω και μερικές φωτογραφίες. Κάνω το ίδιο και στα υπόλοιπα.
Ήταν η εποχή που σκεφτόμουν σοβαρά να παρατήσω το πανεπιστήμιο και τη δουλειά και να πάω να καταταχτώ στο US Navy. Θα συνέχιζα εκεί και ποιος ξέρει, ίσως το όνειρό μου να γινόταν κάποτε πραγματικότητα. Anyway....
Κάνω λίγο παραπέρα με τα πόδια και τι βλέπω στο βάθος ??? Ένα F-117 https://en.wikipedia.org/wiki/Lockheed_F-117_Nighthawk και βέβαια έχω μείνει κάγκελο. Με τη διαφορά ότι τούτο εδώ δεν είχε σκαλίτσα, αλλά ούτε και πιλότο για ξενάγηση. Ήταν ....κλειδωμένο και δεν αφήνανε να πλησιάσει κοντά κανείς.
Η ώρα περνάει και εμείς χαζεύουμε στο πλήθος. Κοιτάμε στον αέρα τα διάφορα 'κόλπα' που πραγματοποιούνται από τους ακροβάτες πιλότους και έχουμε τα μάτια μας στραμμένα σε ένα F-86 Sabre που κάνει ένα ανάποδο loop. Καθώς το κοιτάμε - ευτυχώς στο βάθος - αντιλαμβάνομαι ότι βρίσκεται αρκετά χαμηλά στο έδαφος καθώς ο πιλότος προσπαθεί να φέρει το αεροσκάφος σε οριζόντια θέση με το διάδρομο. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Μέσα στα επόμενα κλάσματα το Sabre θα χαθεί από τον ορίζοντα, θα κατέβει χαμηλά μπροστά από τα κεφάλια των υπόλοιπων θεατών και θα ακουστεί το εκκωφαντικό ΜΠΑΜ καθώς σκάει με τη κοιλιά στον αεροδιάδρομο. Το έδαφος σείεται ολόκληρο και δε θα ξεχάσω ποτέ το καυτό κύμα της έκρηξης που ήρθε προς το μέρος μας. Ο πιλότος νεκρός. Τουλάχιστον δεν τραυματίστηκε κανένας από τους θεατές.
Το σοκ όπως καταλαβαίνετε είναι μεγάλο για όλο το κόσμο, άλλοι έκλαιγαν, άλλοι αποχωρούσαν. Πέρασε αρκετή ώρα μέχρι να σβηστεί η φωτιά.
Όλοι πιστεύουμε ότι μια θαυμάσια Κυριακή τελείωσε έτσι άδοξα και απότομα. Ξαφνικά ανακοινώνουν από τα μεγάφωνα ότι το show θα συνεχιστεί κανονικά και οι Blue Angels θα κάνουν κανονικά τη πτήση τους. Τα F-18 τροχοδρομούν αργά αργά στο διάδρομο, ο κόσμος χειροκροτεί και προσπαθώ να προετοιμαστώ για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Η ένταση αν πριν ήταν μεγάλη, τώρα ειλικρινά δε ξέρω που έχει φτάσει. Τα Hornets απογειώνονται και αρχίζουν να κάνουν τα ακροβατικά τους ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ πάνω από τα κεφάλια μας. Να διασταυρώνεται το ένα με το άλλο σε απόσταση λίγων μόλις μέτρων. Οφείλω να ομολογήσω ότι με το περιστατικό που είχε συμβεί μόλις πριν λίγο, ήμουν λιγάκι χμμμ 'σκεπτικός', παρόλα αυτά η αδρεναλίνη είχε φτάσει στο κόκκινο. Οι Μπλε Άγγελοι έδωσαν μια απίστευτη παράσταση, καταχειροκροτήθηκαν και προσωπικά το απόλαυσα όσο τίποτε άλλο που μπορώ να θυμηθώ πριν από αυτό.
Πάρα πολύ δυνατές συγκινήσεις εκείνη τη Κυριακή που θα τις θυμάμαι για πάντα και είναι δύσκολο να αποτυπωθούν γραπτώς.
ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ. Ναι, ήμουν και γω εκεί, ακριβώς σε αυτό το σημείο που είναι το πλήθος.
https://www.youtube.com/watch?v=MOFb8xtd4UM
https://en.wikipedia.org/wiki/F-86_Sabre
Οι ημίθεοι
https://en.wikipedia.org/wiki/Blue_Angels
Βέβαια άλλο να το βλέπεις εδώ και άλλο να διασταυρώνονται μεταξύ τους ακριβώς πάνω από το κεφάλι σου.
https://www.youtube.com/watch?v=W6tB8Lf7YoU
Αν και απ όσο ξέρω αυτά πλέον έχουν απαγορευτεί και υπάρχει συγκεκριμένη απόσταση ασφαλείας μακριά από το πλήθος.
Μέχρι το 8:00 είναι μπλα μπλα μπλα, μετά ξεκινάει η -δήθεν- κόντρα με το F-18, αλλά το καλό ξεκινάει στο 12:00 όταν τον πάει βολτίτσα... :hystericalbs1::hystericalbs1:
https://www.youtube.com/watch?v=6muw6pqzk_c&feature=fvw
δε ξερω τι λετε αλλα η βετ ακουγεται ΑΠΙΘΑΝΗ!!!!!
ψωφαω για αμερικανιες
δε ξερω τι λετε αλλα η βετ ακουγεται ΑΠΙΘΑΝΗ!!!!!
ψωφαω για αμερικανιες
Φαντάζομαι τότε πως έχεις δει / ακούσει αυτό:
https://www.youtube.com/watch?v=k6mEirkQN8o
χαχαχα τι λες τωρα....ειναι στα "αγαπημενα μου" στο you tube!
πωωωω ρε Κώστα ήσουν εκείνη τη μέρα στο ατύχημα?? πικρα ε?
δυστυχώς είναι μέρος του ''παιχνιδιού'' και αυτά..
πωωωω ρε Κώστα ήσουν εκείνη τη μέρα στο ατύχημα?? πικρα ε?
δυστυχώς είναι μέρος του ''παιχνιδιού'' και αυτά..
Άσε Γιώργο ήταν τραγικό, μας αποζημίωσαν βέβαια οι Μπλε Άγγελοι, αλλά RIP στον βετεράνο.
https://www.smh.com.au/travel/travel-incidents/father-describes-nightmare-qantas-flight-20120108-1ppyh.html
Powered by vBulletin® Version 4.2.3 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.