Stathis
24-12-09, 11:16
οσοι μεγαλωσαμε και "ανδρωθηκαμε" αυτοκινητιστικα μεσα απο τα κειμενα του κωστα καββαθα, του δημητρη κληρονομου, του νικολα ζαλμα, του νικου δημου, του κλεανθη τριανταφυλιδη, του διονυση χοϊδα, του σπυρου καγκα και πολλων ακομα εγκριτων δημοσιογραφων, ξερουμε τι ειναι η τελεια διαδρομη.
ειναι μια διαδρομη που η διαθεση, η ωρα, ο καιρος, το αυτοκινητο, ο δρομος, η παρεα αλλα και αλλοι παραγοντες συνθετουν ενα ιδανικο σκηνικο που μας αφηνει με μια βαθια ικανοποιηση...
δεν υπαρχει καποια συγκεκριμενη συνταγη, ουτε ειναι ιδια ολους, αλλα και για εμας τους ιδιους ακομα.
δεν χρειαζεται απαραιτητα δυνατο αυτοκινητο, θαλασσα, στροφιλικια, αγρια μαυρη ασφαλτος...
η καθε τελεια διαδρομη εχει τα δικα της χαρακτηριστικά... και δεν μοιαζει με την προηγουμενη. ουτε ειναι δυνατο να συμβαεινει καθε μερα...
σημερα λοιπον το πρωϊ προσθεσα στις εμπειριες μου μια ακομη Τ.Δ.
δεν ηταν καποια ιδιαιτερη μερα, ουτε εγινε κατι συνταρακτικο απλα οι συνθηκες με εκαναν να νιωσω τοσο ομορφα ωστε να θελω να τη μοιραστω μαζι σας...
επιστρεφοντας λοιπον απο το σπανο στη γλυφαδα οπου ειχα παει για εναν ελεγχο του Μ, ακολουθησα τον παραλιακο... βουλιαγμενη, ακουα μαρινα, λιμανακια βαρκιζα... στο ipod συντροφια τα κομματια των 80s με ταξιδευαν τοτε που με το μηχανακι μου εκανα πολυ συχνα αυτη τη διαδρομη...
σα να μην περασε μια μερα σκεφτηκα... τα βραχια στη θεση τους, οι μπαριερες, η ασφαλτος, η θαλασσα...
βαρκιζα και βαρης κορωπιου, θυμηθηκα τοτε που μεταφερθηκε η σχολη ευελπιδων και γνωστοι ελεγαν στον πατερα μου "παρε κανενα οικοπεδο, θα ανεβει η περιοχη"... οικοπεδο δεν πηραμε, αλλα δεν πειραζει καλα ειμαστε κι ετσι...
αττικη οδος, στριβω προς αεροδρομιο ωστε να την παρω απο την αρχη της...
επιτοπου στροφη στο τερμα, κανενα αυτοκινητο μπροστα ή πισω μου, το νεο hit της mariah Ι want to know what love is (διασκευη στο αξεχαστο κομματι των foreigner) στα ηχεια, Ρ500 sport,dsc off, S6 και 305 με εκτη στον κοφτη κατω απο τις γνωστες ταμπελες...
φρενα και επιστροφη στις πολιτικα ορθες ταχυτητες κυκλοφοριας...
επειτα απο λιγα λεπτα βρισκομαι στο γραφειο μου να γραφω αυτες τις γραμμες με ενα τεραστιο χαμογελο...
ηταν η μερα, ηταν το αυτοκινητο, ο δρομος, η μουσικη, η διαθεση, το νεο φορουμ, ολα αυτα μαζι? δεν ξερω.
εγω κατεγραψα αυτην τη μικρη και διολου ξεχωριστη διαδρομη στο μυαλο μου ως Τ.Δ. σημερα 24-12-09 και ωρα 10!
ειναι μια διαδρομη που η διαθεση, η ωρα, ο καιρος, το αυτοκινητο, ο δρομος, η παρεα αλλα και αλλοι παραγοντες συνθετουν ενα ιδανικο σκηνικο που μας αφηνει με μια βαθια ικανοποιηση...
δεν υπαρχει καποια συγκεκριμενη συνταγη, ουτε ειναι ιδια ολους, αλλα και για εμας τους ιδιους ακομα.
δεν χρειαζεται απαραιτητα δυνατο αυτοκινητο, θαλασσα, στροφιλικια, αγρια μαυρη ασφαλτος...
η καθε τελεια διαδρομη εχει τα δικα της χαρακτηριστικά... και δεν μοιαζει με την προηγουμενη. ουτε ειναι δυνατο να συμβαεινει καθε μερα...
σημερα λοιπον το πρωϊ προσθεσα στις εμπειριες μου μια ακομη Τ.Δ.
δεν ηταν καποια ιδιαιτερη μερα, ουτε εγινε κατι συνταρακτικο απλα οι συνθηκες με εκαναν να νιωσω τοσο ομορφα ωστε να θελω να τη μοιραστω μαζι σας...
επιστρεφοντας λοιπον απο το σπανο στη γλυφαδα οπου ειχα παει για εναν ελεγχο του Μ, ακολουθησα τον παραλιακο... βουλιαγμενη, ακουα μαρινα, λιμανακια βαρκιζα... στο ipod συντροφια τα κομματια των 80s με ταξιδευαν τοτε που με το μηχανακι μου εκανα πολυ συχνα αυτη τη διαδρομη...
σα να μην περασε μια μερα σκεφτηκα... τα βραχια στη θεση τους, οι μπαριερες, η ασφαλτος, η θαλασσα...
βαρκιζα και βαρης κορωπιου, θυμηθηκα τοτε που μεταφερθηκε η σχολη ευελπιδων και γνωστοι ελεγαν στον πατερα μου "παρε κανενα οικοπεδο, θα ανεβει η περιοχη"... οικοπεδο δεν πηραμε, αλλα δεν πειραζει καλα ειμαστε κι ετσι...
αττικη οδος, στριβω προς αεροδρομιο ωστε να την παρω απο την αρχη της...
επιτοπου στροφη στο τερμα, κανενα αυτοκινητο μπροστα ή πισω μου, το νεο hit της mariah Ι want to know what love is (διασκευη στο αξεχαστο κομματι των foreigner) στα ηχεια, Ρ500 sport,dsc off, S6 και 305 με εκτη στον κοφτη κατω απο τις γνωστες ταμπελες...
φρενα και επιστροφη στις πολιτικα ορθες ταχυτητες κυκλοφοριας...
επειτα απο λιγα λεπτα βρισκομαι στο γραφειο μου να γραφω αυτες τις γραμμες με ενα τεραστιο χαμογελο...
ηταν η μερα, ηταν το αυτοκινητο, ο δρομος, η μουσικη, η διαθεση, το νεο φορουμ, ολα αυτα μαζι? δεν ξερω.
εγω κατεγραψα αυτην τη μικρη και διολου ξεχωριστη διαδρομη στο μυαλο μου ως Τ.Δ. σημερα 24-12-09 και ωρα 10!