ΜΙΧΑΛΗΣ
05-07-10, 12:50
Ήλιος, αέρας και κυρίως ζάχαρη είναι τα κύρια συστατικά του οικολογικού καυσίμου, το οποίο τροφοδοτεί με ενέργεια το σπίτι και το μηχανάκι του ηλεκτρολόγου-μηχανικού Μιχάλη Καλογεράκη, από την περιοχή Κοκκίνη Χάνι του Ηρακλείου Κρήτης. Ο επιστήμονας-ερευνητής έχει πάψει να αγχώνεται εδώ και περίπου έναν χρόνο για τα τιμολόγια της ΔΕΗ, αλλά και για την αύξηση της τιμής της βενζίνης, αφού την έχει αντικαταστήσει με το οικολογικό καύσιμο που φτιάχνει ο ίδιος στο σπίτι του.
Μιλώντας στην «Espresso» ο κ. Καλογεράκης τόνισε ότι ύστερα από έρευνα που έκανε, διαπίστωσε ότι οτιδήποτε έχει ζάχαρη μπορεί να παράξει καύσιμο: «Εφτιαξα λοιπόν μόνος μου έναν αποστακτήρα, τον οποίο τροφοδότησα κατευθείαν από τα φωτοβολταϊκά συστήματα που έχω στην ταράτσα και τις ανεμογεννήτριες που βρίσκονται στην αυλή του σπιτιού και άρχισα να μαζεύω οτιδήποτε περιείχε ζάχαρη: από φρούτα που είχαν σαπίσει (σταφύλια, καρπούζια, πεπόνια κ.λπ.), μέχρι ζαχαροκάλαμο. Η συνταγή είναι η εξής: τα βάζω όλα σε μια πλαστική δεξαμενή και ρίχνω λίγη μαγιά και νερό.
»Υστερα από τρία εικοσιτετράωρα και αφού γίνει ζύμωση, το μίγμα αυτό μετατρέπεται σε καθαρό οινόπνευμα που χρησιμεύει ως καύσιμο. Με το δικό μου σύστημα μπορώ να βγάλω δέκα λίτρα καύσιμο τη μέρα. Τα δέκα αυτά λίτρα μού καλύπτουν 450- 500 χιλιόμετρα με το δίκυκλο. Τους τελευταίους έντεκα μήνες έχω κάνει 9.000 χιλιόμετρα . Επίσης, το συγκεκριμένο καύσιμο που καίει το μηχανάκι είναι πεντακάθαρο και δεν αφήνει κατάλοιπα, ούτε μαυρίλα στην εξάτμιση. Τώρα σκοπεύω να το δοκιμάσω και σε αυτοκίνητο».
Και ως γνήσιος Κρητικός, ο κ. Καλογεράκης χαρακτηρίζει το καύσιμό του ως μια πολύ δυνατή ρακή 75 βαθμών, που μπορείς κάλλιστα να πιεις: «Αν το αραιώσει κάποιος με νερό, μπορεί ακόμη και να το πιει χωρίς να έχει πρόβλημα».
Το ζαχαροκάλαμο αποτελεί το «Α και το Ω» των σχεδίων του ηλεκτρολόγου-μηχανικού: «Πρόκειται να γεμίσω με το φυτό αυτό μια έκταση εκατό τετραγωνικών μέτρων από την οποία ευελπιστώ να παράγω τουλάχιστον τρεις τόνους καύσιμο τον χρόνο για τη θέρμανση του σπιτιού και για την κίνηση του δικύκλου μου» μας λέει ο κ. Καλογεράκης και προσθέτει: «Το ζαχαροκάλαμο είναι η καλύτερη λύση αφού δεν το στερείς από κανέναν ως τροφή, ενώ παράλληλα φυτρώνει σε έλη, βάλτους και πάνω απ' όλα είναι ανθεκτικό αφού μπορεί να αντέξει τα λύματα. Παράλληλα, δεν θέλει φροντίδα και καλλιέργεια, παρά μόνο κόψιμο και πότισμα».
Δημοσίευμα σε εφημερίδα.
Μιλώντας στην «Espresso» ο κ. Καλογεράκης τόνισε ότι ύστερα από έρευνα που έκανε, διαπίστωσε ότι οτιδήποτε έχει ζάχαρη μπορεί να παράξει καύσιμο: «Εφτιαξα λοιπόν μόνος μου έναν αποστακτήρα, τον οποίο τροφοδότησα κατευθείαν από τα φωτοβολταϊκά συστήματα που έχω στην ταράτσα και τις ανεμογεννήτριες που βρίσκονται στην αυλή του σπιτιού και άρχισα να μαζεύω οτιδήποτε περιείχε ζάχαρη: από φρούτα που είχαν σαπίσει (σταφύλια, καρπούζια, πεπόνια κ.λπ.), μέχρι ζαχαροκάλαμο. Η συνταγή είναι η εξής: τα βάζω όλα σε μια πλαστική δεξαμενή και ρίχνω λίγη μαγιά και νερό.
»Υστερα από τρία εικοσιτετράωρα και αφού γίνει ζύμωση, το μίγμα αυτό μετατρέπεται σε καθαρό οινόπνευμα που χρησιμεύει ως καύσιμο. Με το δικό μου σύστημα μπορώ να βγάλω δέκα λίτρα καύσιμο τη μέρα. Τα δέκα αυτά λίτρα μού καλύπτουν 450- 500 χιλιόμετρα με το δίκυκλο. Τους τελευταίους έντεκα μήνες έχω κάνει 9.000 χιλιόμετρα . Επίσης, το συγκεκριμένο καύσιμο που καίει το μηχανάκι είναι πεντακάθαρο και δεν αφήνει κατάλοιπα, ούτε μαυρίλα στην εξάτμιση. Τώρα σκοπεύω να το δοκιμάσω και σε αυτοκίνητο».
Και ως γνήσιος Κρητικός, ο κ. Καλογεράκης χαρακτηρίζει το καύσιμό του ως μια πολύ δυνατή ρακή 75 βαθμών, που μπορείς κάλλιστα να πιεις: «Αν το αραιώσει κάποιος με νερό, μπορεί ακόμη και να το πιει χωρίς να έχει πρόβλημα».
Το ζαχαροκάλαμο αποτελεί το «Α και το Ω» των σχεδίων του ηλεκτρολόγου-μηχανικού: «Πρόκειται να γεμίσω με το φυτό αυτό μια έκταση εκατό τετραγωνικών μέτρων από την οποία ευελπιστώ να παράγω τουλάχιστον τρεις τόνους καύσιμο τον χρόνο για τη θέρμανση του σπιτιού και για την κίνηση του δικύκλου μου» μας λέει ο κ. Καλογεράκης και προσθέτει: «Το ζαχαροκάλαμο είναι η καλύτερη λύση αφού δεν το στερείς από κανέναν ως τροφή, ενώ παράλληλα φυτρώνει σε έλη, βάλτους και πάνω απ' όλα είναι ανθεκτικό αφού μπορεί να αντέξει τα λύματα. Παράλληλα, δεν θέλει φροντίδα και καλλιέργεια, παρά μόνο κόψιμο και πότισμα».
Δημοσίευμα σε εφημερίδα.